http://www.iransocialforum.org
مصاحبه با رائد فهیمی مسئول رورابط بین المللی حزب کمونیست عراق
اشاره: تاریخ مصاحبه 14 اگوست2003 است. مصاحبه به زبان فرانسه انجام شده و سپس از روي نوار صدا به فارسی ترجمه شده است. به دلیل آشنایی دیرینه من با رائد وی را با ضمیر خودمانی تو مورد خطاب داده ام. مصاحبه به وسیله خانم زینت میر هاشمی مسئول سایت گروه تدارک فوروم اجتماعی ایران ضبط شده است. عیسی صفا
س : نظرت در باره چشم انداز کنونی عراق چیست؟ آیا اطلاعاتی که در خارج از عراق در دسترس مردم قرار می گیرند برای درک آنچه واقعا در عراق می گذرد کافی هستند؟
ج: بعد از جنگ در عراق وضعیت دو گانه ای بوجود آمده است. از یکطرف با سقوط دیکتاتوری صدام مردم نفس راحتی کشیده اند و به اصطلاح " آزاد" شده اند و از طرف دیگر جنگ اشغال نظامی عراق را همراه داشته است.اکثریت احزاب سیاسی، اسلامیها،دمکراتها و کمونیستها خواهان پایان دادن به اشغال نظامی عراق هستند ولی فکر می کنند که باید در حال حاضر به شیوه سیاسی اقدام کرد.این شیوه مبارزه از این لحاظ اهمیت دارد که با سقوط دیکتاتوری صدام احزاب سیاسی، سندیکاها و انجمنها بعد از 30 سال تجدید حیات خود را شروع کرده اند. بنابرین امکان کار سیاسی وجود دارد. به دلیل همین شرایط احزاب توانستند با یکدیگر رابطه سیاسی بر قرار کرده و شورای حکومت را به وجود آورند.اگر چه این واقعیت که آمریکائیها آنها را تعیین کرده اند نباید فراموش شود.اما این "تعیین کردن" در انتزاع رخ نداده است بلکه بعد از مذاکره وکشاکش و مشورت با نیروهای سیاسی عراقی به وجود آمده است که از جمله با طرح اولیه آمریکائیها که " شورای مشورتی" بود، مخالفت کردند. شورای حکومتی یک روند مبارزه است هدف ما کمونیستها به سرانجام رسانیدن این روند و تشکیل دولت مستقل عراق است.
س:جنبش بدیل جهانی شدن و فورومهای اجتماعی جهانی قبل از شروع جنگ و با تظاهرات فوق العاده 15 فوريه در مقابل جنگ افروزی آمریکا ایستادند. این جنبش اکنون خواهان خروج فوری آمریکا از عراق هست،چونکه در غیر این صورت روند سیاسی در عراق تائیدی خواهد بود بر راه حل آمریکایی.آیا تضادی بین گرایش شما و جنش جهانی وجود ندارد؟
ج: نه چنین تضادی وجود ندارد. ما با ارزشهای این جنبش بدیل جهانی شدن مبتنی بر مبارزه علیه نظامیگری امپریالیسم آمریکا همراه هستیم. ولی شرایط مشخص عراق را داریم. نباید این دو شرایط را در مقابل هم قرار داد.ما خواهان خروج آمریکا، استقلال عراق و در عین حال گشایش به طرف اسقرار دمکراسی در جامعه می باشیم.
مردم عراق کم و بیش اشغال نظامی عراق را پذیرفتند تا از شر حکومت صدام خلاص شوند.،بنابرین آنها یک حکومت آلترناتیو می خواستند. مبارزه ما برای ایجاد یک حکومت دموکراتیک، تدارک قانون اساسی با جهت گیری ناسیونال دمکراتیک، تحکیم آزادیهای سیاسی و آزادي فعاليت احزاب و در نهایت شکل دادن به حکومتی است که در برابر تداوم اشغال نظامی باشد.در چنین مرحله ای اگر آمریکا مقاومت کند ، که احتمال آن وجود دارد، با حکومتی روبرو خواهد شد که از حمایت توده ها و افکار عمومی جهانی برخوردار است و روش دیگری در مقابل آمریکا باز خواهد شد. در طول سه دهه تنها مساجد، روابط قبیله ای و سنتی در جامعه وجو د داشتند وخبری از احزاب نبود. ما هنوز شاهد جامعه ای هستیم که بر پایه همان روابط مذهبی سنتی و قبیله ای قرار دارد و روابط سیاسی و ایدئولوزیک فاقد نیروی برجسته هست. اگر نیروهای سیاسی نتوانند این روابط کهن را دور بزنند آینده عراق نامعلوم خواهد بود.
س: انفجار خشونت در آینده عراق ممکن است.آیا شرایط کنونی منجر به یک حکومت دمکراتیک خواهد شد؟
نه ! برای این که نیروهای مذهبی سنتی برتری دارند و نیروهای روشن مذهبی در اقلیت بوده و فاقد برنامه هستند. بنابرین باید از شرایط فعلی حد اکثر استفاده را کرد تا با شکل گیری احزاب، سندیکاها و انجمنها نیروئی را فراهم کرد که بر آِینده عراق تاثیر مثبت بگذارد.که مردم از حق رای خود استفاده کنندو در زندگی مداخله نمایند. امروز در عراق قدرت مرکزی وجود ندارد.قدرتهای محلی ،اسلامی و سنتی هستند و کمتر قدرت محلی با خصلت جامعه مدنی وجود دارد.
س: اگر آمریکا امروز از عراق خارج شود و سازمان ملل جای آن را بگیرد آیا نیروهای صدام ومتحدین وی قادر به تغییر شرایط و باز گشت به قدرت خواهند بود؟
ج :من فکر می کنم که آنها فاقد نقشه سیاسی هستند ولی با توجه به امکانات مالی و تسلیحات، قادر به خرابکاریهای بزرگ هستند ولی قادر به بر گشت به قدرت نخواهند بود.ما خواهان وارد کردن سازمان ملل در زمینه سیاسی می باشیم. در عین حال مسئله نظامی برای ما در درجه دوم اهمیت قرار ندارد. ما خواهان جایگزینی نیروهای نظامی عراق بجای آمریکاییها هستیم. در عرصه امنیت نظامی کابینه وزرا باید قدرت را به چنگ آورد. نیروی نظامی در عراق باید صلاحیت بین المللی داشته باشد. گر چه این حضور بدون ابزارهای سیاسی مردم عراق کافی نیستند.هچنان که بدون ساختار اقتصادی، اجتماعی نهادهای حقوقی بی معنا هستند، در چنین زمینه های است که نیروهای بین المللی باید وارد عمل شوند.
آیا این روند با شکست روبرو خواهد شد؟
ممکن است،اما آیا از هم اکنون این روند را باید شکست خورده اعلام کرد؟ جواب ما منفی است.حز ب ما در درون این روند قرار دارد. اما مردم هم با ایفای نقش خود می توانند این روندها را تغییر دهند. مردم هنوز به اندازه کافی وارد صحنه نشده اند ولی شرکت مردم در زندگی سیاسی بیش از بیش در حال گسترش و تقویت است.
س: نقش کشورهای همسایه چون ترکیه ، ایران، عربستان سعودی چگونه است؟
ج:آنچه که در عراق می گذرد تاثیر عظیمی بر منطقه خواهد گذاشت. گفته می شود که حضور آمریکا چنین تغییراتی را در منطقه ایجاد خواهد کرد. این یک جنبه مسئله است. اما جنبه دیگر روند مصالحه و گفتگو در جامعه و نیروهای سیاسی عراق است . مبارزه برای تشکیل نهادهای مدنی بدون رهبری نیروهای محلی بی سابقه است و هرگز در تاریخ عراق وجود نداشته است.رابطه قدرت بی سابقه ای در حال شکل گیری است.من فکر می کنم چنین روندی بر کشورهای همسایه تاثیر خواهد گذاشت.ما خود نمدانیم آینده این روند چگونه خواهد بود. کشورهای همسایه گاهی در مسایل داخلی عراق مداخله می کنند ولی نه در جهت مثبت.اگر مداخله خارجی نبود نیروهای متنوع عراق بازهم در شرایط مناسب تری به هماهنگی می رسیدند.
س: جنبش شیعه و ترور حکیم یکی از مباحث داغ است. نفوذ حکومت ایران در بین شیعه های عراق تا چه حد واقعی است؟آیا شیعه ها متحد هستند و یا گرایش های مختلفی در بین آنان وجود دارد؟
ج: بدون تردید ایران در مجموعه ی نیروهای شیعه عراق نفوذ دارد. بدلایل شرایط تاریخی ، مذهبی،پناهندگی رهبران شیعه در ایران و بدلایل سیاسی. اما در بین شیعه ها گرایش متنوع وجود دارد. در بین آنها گرایشی وجود دارد که کوشش می کند خود را با معیا رهای بین المللی تطبیق دهد. مثلا برنامه جمهوری اسلامی عراق را مطرح نمی کند.در عین حال گرایشات متفاوت گاهی بر روی موضوعات مهم مواضع مشترک اتخاذ می کنند. گاهی تنش گاهی توافق.بخش بزرگی از شیعه ها در شورای حکومتی عراق شرکت دارند. ما خواهان همسایگی مسالمت آمیز با ایران هستیم.ما از مسافرت ایرانیها برای زیارت اماکن مقدس شیعه استقبال می کنیم. اما از ایران و دیگر همسایه های عراق می خواهیم که نفوذ خود را در جهت مثبت یعنی در بازسازی اقتصادی ،اجتماعی وسیاسی عراق بکار بگیرند.
س: حملات نظامی با انفجار دفتر سازمان ملل ،سفارت اردن، و ترور حکیم هم از لحاظ شیوه و هم هدف ها تغییر جهت داده اند .آیا نیروی کمکی جدیدی وارد همکاری با بقایای نیروهای صدام شده اند؟
ج: عملیات انتحاری کاملا جدید هستند. حمله به سازمان ملل حمله به تمام جامعه عراق است.نابودی چشم انداز ، حاکم کردن بلبشو هدف این عملیات است. ترور حکیم به معنای حمله به وحدت ملی عراق است که در حال شکل گرفتن است.نباید فراموش کرد که بعد از اشغال نظامی با اینکه در عراق قدرت مرکزی وجو د نداشت ما شاهد جنگ داخلی ، قومی و مذهبی نبودیم. هدف این عملیات بوجود آوردن چنین در گیریهای است.
س: آیا نیروهای خارجی در پشت این عملیات قرار دارند؟
ج: ما اطلاعات واقعی در این زمینه نداریم. بنابرین مجبوریم منطقا فکر کنیم که باید اقدام نیروهای باشد که خواهان بی ثباتی درعراق هستند ممکن است القاعده ،طرف داران صدام و بنیادگرایان و یا کشورها ئی که خواهان انزوای آمریکا هستند دست به این اقدامات زده باشند. ویا حتی سازمان جاسوسی خود آمریکا دست داشته باشد. در این صورت اقدام آنها احمقانه است چو ن که بعد از این عملیات با دشواری بزرگتری روبرو شده اند. بهر حال نظر در این زمینه واقعا دشوار است. هزینه این عملیات را مردم عراق می پردازند. جرج بوش بعد از این عملیات گفت که عراق به مرکز مبارزه آمریکا با تروریسم تبدیل شده است. این حرف وحشتناک است.تروریسم با اشغال نظامی آمریکا وارد عراق شده است.
س: وضعیت نیروهای سیاسی عراق و حزب کمو نیست چگونه است؟ امنیت حزب را چگونه تامین می کنید؟
ج: حزب کمونیست بلافاصله بعد از اشغال نظامی دفاتر خود را در شهرهای بزرگ گشود و فعالیت علنی را شروع کرد.امنیت حزب به شیوه های معمولی و سیاسی تامین می شود. می بینید که به شیوه نظامی ،سازمان ملل و حتی خود آمریکاییها قادر به تامین امنیت خود نیستند. ما با شرکت در شورای حکومتی امکان کار توده ای خود را گسترش داده ایم. نیروهای دمکرات در مسیر مشابهی گام برمی دارند.برخی نیروهای سیاسی مانند ملی گرایان مترقی به شرکت ما در شورای حکومتی انتقاد دارند.ما به انتقادات آنها ارزش می گذاریم و بخشی از نظریات آنها را می فهمیم. اما آنها هم به شیوه مبارزه مسالمت آمیز اعتقاد دارند. عملیات نظامی ممکن است مشکلاتی برای آمریکاییها ایجاد کند ولی بیش از همه بر روند باز سازی عراق تاثیر منفی دارد. بخصوص از این جهت که فاقد برنامه ملی است.
س: آیا امکان قدرت گرفتن یک حکومت مذهبی شیعه در عراق وجود دارد؟
ج: چنین امکانی وجود دارد. ما خواهان آن نوع قانون اساسی هستیم که دمکراسی و از جمله دست بدست شدن قدرت را تضمین نماید.
س: نیروهای مترقی عراقی به چه نوع همکاری بین المللی نیاز دارند؟
ج: کمک سیاسی و تقویت روند دمکراتیک در عراق. ارایه برنامه های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی. توجه به عراق نباید فقط بر عملیات نظامی متمرکز شود.
س: گروه تدارک فوروم اجتماعی ایران در فعالیتهای بین المللی خود با ضرورت تشکیل فوروم اجتماعی خاور میانه روبرو بوده است. گامهای اولیه در این زمینه بر داشته شده است.نظر حزب کمنیست عراق د راین باره چیست؟
ج: ما موافق تشکیل فوروم اجتماعی خاور میانه هستیم. در مورد اختلاف ها هم می توانیم آنها را به بحث بگذاریم.
پايان