هر روز بیشتر از روز پیش سیاست مداران جهان ، خدمات اجتماعی ، ثروت های عمومی ، برق ، بیمارستانها ، وسایل ارتباط جمعی و از همه مهمتر آب آشامیدنی را به حراج میگذارند!
کنسرن های چند ملیتی بدنبال سود بیشتروبرای خروج از بحران مالی که گریبانگیرشان میباشد، با خصوصی کردن شریانهای زندگی، بطوری فاحش حق استفاده از ابتدائی ترین ملزومات زندگی انسانی را از ما میگیرند !
و تازه این اول راه است و بزودی شهروندان این کره خاکی کم کم و همزمان تمامی امکانات و حقوق شهروندی را از دست میدهند . بهتر بگوییم که جهانی شدن نولیبرالی فصد بخاک سپاری تمامی نشانه های یک دنیای دمکراتیک را در سر میپروراند.
خصوصی نمودن آب آشامیدنی تهدیدی ست برای تمامی انسانهای پهنه جهان : آب زندگیست ، زندگی آبست ، و زندگی بدون آب غیر ممکن است.
به این سبب ما به شهروندان جهان هشدار میدهیم که اگر آب خصوصی گردد، تنها این ما هستیم که تاوان آن را خواهیم پرداخت. قوانین ما ، قوانین اساسی ما و قراردادهای جهانی بر این امر تکیه داشته اند که ملزومات زندگی بخصوص آب آشامیدنی را نمیتوان مورد معامله قرار داد اما جهانی شدن تمامی این قوانین و سیاست کشورها را بنفع خود تغییر داده است.
قرار داد GATS ( تجارت خدمات اجتماعی ) تمامی این بدبختی ها را برای ما با خود به ارمغان خواهد آورد . GATS یعنی تجارت تمامی احتیاجات اولیه انسانی ، انهدام امنیت های اجتماعی و خصوصی سازی آب ، برق ، بهداشت ، آموزش و...............
تجارت شریانهای زندگی در سراسر جهان علنا زیر پا گذاشتن حقوق ابتدائی خلق ها است .
مذاکرات و معاملات برای خصوصی نمودن خدمات اجتماعی در پشت در های بسته انجام میپذیرد. تا سال 2005 طبق قرار داد GATS میبایست تمامی منابع احتیاجات ابتدائی انسانها خصوصی گردند و به اجرا درآیند . اجرای این قرارداد ماورای تمامی قوانین و پیمان های بین المللی خواهد بود . بدین ترتیب میتوانند بطور مثال پیمان های زیست محیطی و حقوق بشری از دستور خارج گردند. تمامی کشورهای جهان ملزم به امضای این قرارداد میباشند. به این ترتیب تمامی ثروت های عمومی در مدتی معین به حراج گذاشته میشوند . منطق سود آوری بیشتر پنجه های خود را بر روی ابتدائی ترین نشانه های زندگی یعنی آموزش و بهداشت و اجتماع نهاده است . دولتهای ما نیز جاده صاف کن کنسرن های بین المللی چند ملیتی برای گرقتن قدرت میباشند. با وجودیکه در بسیاری از قوانین اساسی کشورها ذکر شده است که شهروندان تعین کننده سرنوشت خویش میباشند اما در عمل تنها این کنسرن ها میباشند که بر سرنوشت انسانها حکومت مینمایند.
ما میبایست متحدا بپا خیزیم و در مقابل انهدام ابتدائی ترین حقوق انسانی مان ایستادگی نمائیم.
گروه تدارک فروم ایران درآلمان