|
شعار کارگران روز اول ماه مه:
کارگر، دانشجو، اتحاد، اتحاد
زینت
میرهاشمی
روز اول ماه مه، جشن
همبستگی و اتحاد کارگران در سراسر جهان، کارگران ایران زیر سیطره استبداد، از
برگزاری آزادانه این جشن محروم بودند. علیرغم این که استانداری تهران، نمایش دولتی
روز کارگر را در استادیوم آزادای و یا حوالی قبر خمینی اجازه داده بود، کارگران،
دانشجویان، معلمان در اشکال متفاوت خارج از برنامه حکومتی این روز را گرامی داشتند.
خامنه ای برای پیشگیری از همایشهای احتمالی کارگری در این روز نیروهای سرکوبگر خود
را از قبل بسیج کرده بود. روز یکشنبه 9 اردیبهشت، ولی فقیه خشمگینانه درخواست
مطالبات صنفی را نقشه «دشمن برای اختلال در تمرکز و برنامه ریزی دولت» اعلام کرد.
وی از مردم خواهان «اتحاد و همبستگی» شد. ولی فقیه به کارگران و مزدبگیران اخطار
کرد که «جامعه کارگری حل مشکلات خود را در چارچوب نظام اسلامی جستجو کند.» در پی
همین رهنمود ولی فقیه بود که استانداری تهران کارگران را برای راهپیماییهای اعتراضی
در روز اول ماه به سر قبر خمینی دعوت کرد.
دستگیری مجدد محمود صالحی و فشار و آزار فعالان کارگری، بازداشت تعداد زیادی از
فعالان حرکتهای اعتراضی معلمان، کارگران و مزدبگیران را از برگزاری همایش این روز و
اعلام خشم و اعتراض نسبت به سیاستهای استثمارگرانه رزیم ولایت فقیه باز نداشت.
روز جمعه 7 اردیبهشت کارگران همراه با تعدادی از دانشجویان در یک حرکتی ابتکاری و
شجاعانه، پیشاپیش روز کارگر را در شمال غرب تهران برگزار کردند. در این همایش بی
سابقه، چند هزار کارگر و دانشجو شرکت داشتند. شرکت کنندگان این همایش را «گلگشت»
نام نهادند. در این گردهمایی کارگران ایران خودرو، ایران سایپا، شرکت واحد
اتوبوسرانی تهران و حومه، کارگران نقاش کار و فعالان کارگری و نیز دانشجویان
دانشگاههای مختلف تهران شرکت داشتند. نیروهای انتظامی برای بر هم زدن این همایش،
پلاکاردهای کارگران را از آنها گرفته و تعدادی از آنها را بازداشت نمودند. بازداشت
شدگان در این همایش، زیر فشار و اعتراض شرکت کنندگان در پایان برنامه آزاد شدند.
برخورداری از تشکل یابی و سازمانیابی مستقل کارگری، دفاع از کارگران زندانی، امنیت
کار، ، افزایش حقوق متناسب با افزایش نرخ تورم از جمله شعارهای کارگران در این روز
بود.
روز سه شنبه 11 اردیبهشت، در حالی که وابستگان به حکومت از کارگران می خواستند که «علیه
مسئولان و وزاری دولت» شعار ندهند، کارگران شعارهای خود را بر محور سیاستهای دولت و
پایوران رزیم، سر دادند. بر اساس گزارش خبرگزاری حکومتی ایلنا در این روز، هزارها
کارگر با شعارهایی چون «وزیر بی لیاقت استعفا، استعفا»، «دولت، مجلس شعار نده، عمل
کن» و «مرگ بر ظالمین» به سمت میدان هفت تیر راهپیمایی کردند. علیرغم دخالت نیروهای
انتظامی و درگیری با راهپیمایان، کارگران حرکت مستقل خود را به سمت این میدان ادامه
دادند. ایلنا در رابطه با این حرکت مستقل کارگران می نویسد: «با وجود تلاشهای
ماموران نیروهای انتظامی، کارگران در دسته های 100 و 200 نفره به سوی میدان هفت تیر
در حال حرکت هستند و با شعارهایی همچون «نیروی انتظامی، خجالت، خجالت» ، «حکومت عدل
علی، این همه بی عدالتی»، «کارگر، کارگر، اتحاد» و «کارگر، دانشجو، اتحاد، اتحاد»
به راهپیمایی خود ادامه می دهند.
روز اول ماه مه، هزاران کارگر کارخانه های مختلف سنندج علیرغم حضور انبوهی از
نیروهای انتظامی، در مقابل اداره روابط کار این شهر تجمع اعتراضی بر پا نمودند.
تعداد زیادی از کارگران فعال در این مراسم دستگیر شدند.
جعفر عظیم زاده، سخنگو و عضو هیات مدیره اتحادیه کارگران اخراجی و بیکار ایران در
گفتگویی با رادیو فردا روز جمعه 14 اردیبهشت گفت:«کارگران به سوی میدان آزادی سنندج
راهپیمایی کردند که در این مسیر نیز با گاز اشک آور و باتوم مورد حمله قرار گرفتند.
در این حمله 15 کارگر از جمله 5 تن از اعضای اتحادیه کارگران اخراجی و بیکار ایران،
بازداشت و عده بسیاری مجروح شدند.»
در روزهای بعد، این دستگیریها همچنان ادامه داشت. روزهای چهارشنبه 12 اردیبهشت و
پنجشنبه 13 اردیبهشت باز هم تعدادی از فعالان کارگری در این شهر دستگیر شدند.
خانواده های دستگیر شدگان روز پنجشنبه 13 اردیبهشت، در برابر دادگستری کردستان تجمع
اعتراضی نمودند.
روز سه شنبه 18 اردیبهشت وکیل کارگران زندانی «جلال حسینی» و «محمود صالحی» که به
جرم شرکت در تظاهران روز جهانی کارگر در سال 83 در سقز، در زندان به سر می برند از
محکومیت و حبس تعزیزی و تعلیقی آنها خبر داد. وی گفت از موکلانش خواسته شده که «از
هر گونه تجمع غیر قانونی و مخل نظم اجتماعی اعم از صنفی و غیر صنفی خودداری و از
تماس و مکاتبه های مخابراتی، الکترونیکی، اینترنتی و غیزه با گروهها و اشخاص ضد
انقلاب پرهیز کنند.»
افزایش 2 میلیون فقیر در طی دو سال
حقوق ماهانه کارگران 183 هزار تومان در سال 86 تعیین شده است و این میزان حتا در
رابطه با کارگران قراردادی و نیز واحدهای تولیدی کمتر از 10 نفر اجرا نمی شود.
رجبعلی شهسواری (رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی) در ایران، در گفتگویی با
ایلنا 19 اردیبهشت گفت: «دستکم 30 درصد کارگران قراردادی کشور از دریافت حقوق و
مزایای قانونی محروم هستند.»
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس رژیم، در انتقاد به سیاستهای اقتصادی دولت احمدی
نژاد به افزایش 2 میلیون نفر فقیر طی دو سال گذشته اعتراف کرد. هادی حق شناس، در
گفتگویی با خبرنگار سایت آفتاب جمعه 14 اردیبهشت، گفت که در دوران احمدی نژاد 2
میلیون نفر به افراد زیر خط فقر اضافه شده است. در رابطه با سیاستهای دولت احمدی
نژاد، بیژن شهبازی، نماینده مجلس رژیم، بر اساس نظر کارشناسان، اعلام کرد که «نقدینگی
از ابتدای خلق پول تا سال 84 در ایران حدود 60 هزار میلیارد تومان بود و این
نقدینگی از زمان دولت احمدی نژاد تا حالا، نزدیک به 120 هزار میلیلرد تومان یعنی دو
برابر رشد در تمام آن سالها رسیده است.» (سایت آفتاب 10 اردیبهشت)
اعتراضهای معلمان به وضعیت حقوقی و کاری خود، اعتراض کارگران به بیکاری و شرایط
معیشتی و نیز دستمزدهای پایین در ماههای اخیر گسترده تر و پیوسته تر شده است. این
اعتراضها، واکنشی در برابر افزایش تعداد افراد زیر خط فقر و نیز سنگین شدن جیب
ستمگران حاکم بر جامعه است.
در حالی که احمدی نژاد، دست نشانده خامنه ای با مشتهایی گره کرده در هوا و شعارهای
توخالی از انرژی هسته ای دم می زند و فریبکارانه ادعای «حق مردمی» می کند، کارگران
با شعارهای اعتراضی و طرح خواسته های خود، تو دهنی به این ادعاهای پوچ زدند. یکی از
شعارهای کارگران در روز اول ماه مه، «ما انرژی هسته ای نمی خواهیم، حقوق 183 هزار
تومانی نمی خواهیم» بود.
احمدی نژاد که در هفته های گذشته با داده های آماری قلابی، با تمسخر مورد اعتراض
همقطاران خودش قرار گرفت، بار دیگر بر این آمارهای دروغ تاکید کرد.
وی در گفتگویی تلویزیونی روز جمعه 28 اردیبهشت، ضمن ادعای پیشرفت در امر سرمایه
گذاری داخلی و خارجی، ایران را از امن ترین کشورها، برای سرمایه گذاری دانست.
در ادامه سیاستهای ویرانگر اقتصادی و خصوصی سازیهایی که وابستگان به حکومت از آن
بهره می برند، بسیاری از واحدهای تولیدی به ویژه در زمینه نساجی که سابقه برخی از
آنها به نیم قرن می رسد تعطیل شده اند و آنهایی که هنوز پا برجا هستند در حالت رکود
به سر می برند.
احمدی نژاد از نزدیکی
آمار صادرات و واردات صحبت می کند و نیز ادعا می کند که «در طول یک سال و نیم اخیر،
2 میلیون شغل ایجاد» کرده است. این ادعاهای پوچ گماشته ولی فقیه، در حالی اعلام
می شود که صندوق بین المللی پول در آخرین گزارش خود در باره چشم انداز اقتصادی
خاورمیانه، آفریقای شمالی، آسیای مرکزی، نرخ رشد اقتصاد ایران را منفی ارزیابی کرده
است. این گزارش که در ماه مه 2007 انتشار یافته رشد تولید ناخالص داخلی ایران را رو
به کاهش دانسته است. داده های آماری این گزارش حکایت از این می کند که: «نرخ رشد
تولید ناخالص داخلی از 3/5 در صد در 2006 به 5 در صد در سال 2007 کاهش یافته است.»
همچنین بر اساس این گزارش نرخ رشد اقتصاد ایران پایین تر از میانگین رشد 30 کشور
خاورمیانه، آفریقای شمالی، آسیای مرکزی و قفقاز قرار دارد.
هادی حق شناس، عضو
کمیسیون برنامه و بودجه مجلس هفتم، قبلا اعلام کرده بود که در دو سال اخیر 2 میلیون
نفر به افراد زیر خط فقر اضافه شده است. حتا داده های آماری نهادهای وابسته به رژیم
پوچی ادعاهای احمدی نژاد را تایید می کند.
مهمترین اعتراضهای کارگری در اردیبهشت ماه
روز
جمعه 31 فروردین کارگران شهرداری آّبادان در برابر فرمانداری این شهر تجمع اعتراضی
نمودند. اعتراض این کارگران به عدم دریافت حقوق و مطالبات عقب مانده خود انجام
گرفت.
روز
شنبه اول اردیبهشت تعدادی از کارگران اخراجی شرکت زمزم واقع در کرمان همراه با
خانواده های خود در برابر در ورودی کارخانه تجمع اعتراضی بر پا نمودند. این کارگران
با سابقه های کار 7 تا 12 سال از کار برکنار شده و در قراردادهای جدید موقت با
کارفرمای بخش خصوصی این واحد تولیدی امکان وارد شدن به کار خود را خواهند داشت.
بیش از
100 نفر از کارگران کاغذ سازی کارون، روز جمعه 7 اردیبهشت در برابر دفتر ریاست
جمهوری دست به تجمع اعتراضی زدند. کارگران اخراجی این تجمع اعتراض خود را به مدت یک
هفته ادامه دادند.
خبرگزاری ایلنا شنبه 8 اردیبهشت از ضرب و شتم این کارگران خبر داد.
حسن حسنی، کارگر واحد
تولیدی «کنف کار» با سابقه 18 سال کار، در برابر فقر زانو زده و خود را حلق آویز
کرد. کارگران «کنف کار» واقع در رشت روز شنبه 30 اردیبهشت در اعتراض به وضعیت کاری
که باعث خودکشی این کارگر با سابقه شده است، بعد از خاک سپاری همکارشان، در برابر
استانداری گیلان دست به تجمع اعتراضی زدند. کارگران این واحد تولیدی مدت 11 ماه
است حقوقشان را دریافت نکرده اند. خبرگزاری دولتی ایلنا (شنبه 30 اردیبهشت) تعداد
کارگران شرکت کننده در این تجمع اعتراضی را 200 تن اعلام کرد.
کارگران
اخراجی شرکت «آرد سفید» واقع در ورامین در اعتراض به بیکاری خود و تعطیلی این کارخانه،
روز جمعه 21 اردیبهشت تجمع اعتراضی در مقابل خانه دولتی کارگر واقع در پاکدشت بر پا
نموده و خواهان بازگشت به کار خود شدند.
رژیم در مقابله با
شرایط بحرانی کنونی، و در هراس از گسترش، و رشد اعتراضهای مردمی، آَشکارا و در
ارتجاعی ترین شکل، به جنبش اجتماعی مردم یورش برده است. آزار دانشجویان و یورش به
دانشگاهها و دستگیری فعالان دانشجویی قبل از فرارسیدن 18 تیر، دستگیری فعالان حقوق
زنان، و سرانجام دستگیری معلمان و کارگران به جرم اعتراض به وضعیت معیشتی خود از
جمله تاکتیکهای حاکمیت استبدادی برای ادامه حیات در برابر خواست دموکراتیک و
عادلانه مردمی است که این نظام دیکتاتوری را نمی خواهند. رویدادهای مبارزاتی مردم
نشان می دهد که رژیم نمی تواند با همه این شیوه های استبدادی مردم را خاموش کرده و
از این خواسته بر حق باز دارد.
|
