|
مجمع اجتماعی جهان شکلی تهاجمی‌تری به خود می‌گیرد
برای اولین بار در اجلاس امسال مجمع در نایروبی، شبکه ای برای مبارزه
کارگران ( با مفهومی گسترده از نیروی کار) تشکیل شد
.
نوشته ی: امانوئل والرستین
برگردان: هما احمدزاده
مجمع اجتماعی جهانی (دبلیو اس اف ) از 20 تا 25 ژانویه در نایروبی کنیا
برگذارشد. این گردهمایی که درمقابل با مجمع اقتصادی جهان در داوس بنیان
گذاشته شده، شکل گرفته است، حتی بیش از انتظار شرکت کنندگانش ارتقا و
رشد یافته بود. از همان ابتدا، مجمع اجتماعی جهانی محل تجمع سازمان ها
و جنبش های گوناگونی از سراسر دنیا بود که تمامی آن ها خود را مخالف
جهانی سازی نئولیبرالی و امپریالیسم با شعار " دنیای دیگری ممکن است"
معرفی می کردند. ساختار این مجمع تا کنون فضایی باز بدون سرکردگی
جریانی خاص یا سخنگو، و یا تصمیمگیری رسمی بوده است. دبلیو اس اف مخالف
جهانی سازی نئولیبرالی بوده و واژه ی ضد جهانی سازی را برای بیان
نظراتشان، که همانا نوع دیگری از ساختار جهانی است، بکاربرده است.
تجمع اولیه ی دبلیو اس اف در سال 2001 بیشتر حالت دفاعی داشت. شرکت
کنندگان که هردوره بیشتر می شدند، از اثرات سوء تصمیمات واشنگتن و تلاش
های سازمان تجارت جهانی برای قانونی کردن نئولیبرالیسم، فشار صندوق بین
المللی پول برای خصوصی سازی همه چیز و بازکردن دروازه ها برای جاری شدن
سرمایه، و نیز تهاجم آمریکا به عراق و یا هرجای دیگر به بحث و موضعگیری
پرداخته اند.
اما در ششمین مجمع ، با گسترش باور عمومی به کارایی مجمع و ریختن ترس
از آمریکا، به بن بست رسیدن دبلیو تی او و به فراموشی سپرده شدن صندوق
بین المللی پول، تاحد زیادی ازحالت دفاعی کاسته شد. نیویورک تایمز ضمن
گزارش از نشست داووس امسال می نویسد که با " جابجایی معادله ی قدرت" در
جهانی روبروست که "پایه های نظام چندجانبه" ی آن لرزان شده و در برابر
خطر شوک های مخربی قرار دارد، دیگر پاسخگویی در آن یافت نمی شود.
در
این شرایط آشوبی، دبلیو اس اف بدیلی واقعی را نمایندگی می کند، و
بتدریج شبکه ای از ارتباط هایی را ایجاد می کند که تاثیرات سیاسی آن در
طی پنج یا ده سال آینده مشخص خواهد شد. شرکت کننده گان در دبلیو اس اف
مدت هاست برسر اینکه آیا این مجمع باید مجمعی با فضای باز باقی بماند و
یا اینکه دارای ساختار، و برنامه ی سیاسی شود، بحث های زیادی کرده اند.
در نایروبی مشخص شدکه موضوع بطور آرام و تقریبا بی سر و صدا مورد بحث
قرارگرفته و شرکت کنندگان در شرایط موجود هردو کار را با هم می کنند،
بدین معنی که هم دبلیو اس اف را مجمعی با فضای باز و دربرگیرندهی تمامی
آنهایی که می خواهند سیستم جهانی موجود را تغییردهند، نگه می دارند و
هم به کسانی که می خواهند حرکت های سیاسی خاصی را سازماندهی کنند، حتی
در جریان و همزمان با برگزاری مجمع ، اجازه فعالیت داده و آن ها را
تشویق به این کار می کنند.
ایده اصلی مطرح شده در این رابطه ایجاد شبکه ای جهانی برای دبلیو اس اف
است، تا فعالیت ها را در همه ی جهان مرتبط سازد. در حال حاضر شبکه ی
فعالی از از سازمان ها و جریانات فمنیستی وجوددارد و برای اولین بار در
اجلاس امسال مجمع در نایروبی، شبکه ای برای مبارزه کارگران( با مفهومی
گسترده از نیروی کار) تشکیل شد . همچنین تصمیم بر آن است که شبکه های
درحال رشد از روشنفکران و جنبش های دهقانی روستایی تقویت شود. در این
رابطه یک شبکه ی بزرگ ضد جنگ (که موضوع فوری مقابل آن ها جنگ عراق و
خاورمیانه بطورکلی است) و شبکه های فعالی در زمینه هایی نظیر مبارزه
برای حقوق آب، علیه ایدز، حقوق بشر و ... و نیز مدافعین هم جنس گرایان
شکل گرفته است.
دبلیو اس اف بذر مانیفست هایی را نیز پاشیده است که از جمله می توان به
بیانیه باماکو نام برد که به تشریح کامل مبارزه علیه سرمایه داری پرداخته
است؛ یک مانفیست فمنیستی نیز در دستور کار قرار دارد که درحال حاضر پیش
نویس دوم آن آماده شده و درحال کامل تر شدن است، یک مانفیست کارگری نیز
مراحل ابتدایی تکوینش را می گذراند. و بدون شک با ادامه ی فعالیت دبلیو
اس اف مانفیست های دیگری نیز نوشته خواهند شد. روز چهارم اجلاس امسال
دبلیو اس اف به نشست این شبکه ها اختصاص داشت و هرکدام از آن ها در
مورد نوع فعالیت مشترک چه تحت نام خودشان و چه زیر چتر دبلیو اس اف،
تصمیم هایی گرفتند.
و
نهایتا بحث و بررسی پیرامون معنای " دنیای دیگر" ی که امکان وجود دارد
درگرفت یعنی اینکه منظور ما از دمکراسی چیست؟ کارگر کیست؟ جامعه متمدن
چیست؟ نقش احزاب سیاسی در ساخت آینده ی جهان چیست؟ بحث از میان این بحث
هاست که اهداف مشخص می شوند و شبکه ها بعنوان ابزار مهم تحقق آن بکار
می افتند. این بحث ها، مانفیست ها، و شبکه هاست که به اجلاس امسال
دبلیو اس اف حالت تعرضی دادند.
البته این بدین معنا نیست که دبلیو اس اف مشکلات داخلی خودش را نداشته
باشد. نتش بین چند سازمان غیردولتی بزرگ ( که دفترمرکزی و قدرت آن در
شمال است، و از دبلیو اس اف حمایت می کند، ولی در داوس هم شرکت می
کنند) و جنبش های رادیکال اجتماعی (که بویژه در جنوب قوی ست) باقی است.
آنها در فضایی باز گرد هم می آیند، اما سازمان های رادیکال تر کنترل
شبکه هایشان را به دست می گیرند. دبلیو اس اف گاهی اوقات شبیه لاک پشت
آن قصه ی معروف است که سخت و به کندی حرکت می کند. اما شک نیست که
خرگوش داوس را با آن سرعت شگفت انگیزش پشت سر خواهد گذاشت.
1 Immanuel wallersteinI by in
2 World Social Forum (WSF)
3 Alter-globalization
4 Bamako Appeal
منبع
: فرهنگ توسعه
|
