بازگشت به صفحه نخست

امروز دو امیل از ایران دریافت داشتم . اولی با تصویر سردار طلایی و هشدار ایشان به دانشجویان و جوانان خود را می نمایاند . دومی با عکس پیش روکه با جسارت جوانان بیدار دلی نوشته شده و به درون کیوسک تلفن برای اطلاع مراجعه کننده گان به باجه تلفن عمومی چسپانده شده است  با شعار : « یاران به پا ۱۸ تیرفرا می رسد»  .

باری ۱۸ تیراز راه می رسد و از پیش سرداران نظام جمهوری اسلامی برای سرکوب این جنبش مسالمت آمیز و بی دفاع ، دندان بر جگر می سایند!

پاسدار مرتضی طلایی - که عکس اش – بر پیشانی مقاله آمده است ، سرکرده نیروی انتظامی تهران بزرگ در تلویزیون جمهوری اسلامی برای دانشجویان و جوانان خط و نشان می کشد واعلام می دارد :  « از۵ تيرماه طرح نظارت و كنترل تخصصی نیروی انتظامی به اجرا گذاشته شده است. بر اساس این طرح، مراكز آموزشی‌، ورزشی، هنری، كافی نت ها، قهوه خانه ها، آژانس های حمل و نقل، ویدیو كلوپ ها، مراكز درمانی و پزشكی و مراكز عمومی خرید، تحت نظارت مدیران و افسران ارشد نیروی انتظامی قرار می ‏گیرند.» این پاسدار با سبعیت ادامه داد : « اگر در زمینه ‌امنیت كوتاهی شود، افراد اخلالگر با ایجاد اخلال در نظم موجبات نا امنی را فراهم می ‏كنند، برای همین با اخلالگران نظم و امنیت به شدت برخورد خواهد شد.»

در ایران وبین اپوزیسیون خارج از کشور،  کمتر کسی ایست که نداند که کل حاکمیت جمهوری اسلامی با همه قوا و از مدت ها پیش صحنه آشکار رودرویی با جنبش دانشجویی را در دستور کار خود دارد. ازمدت ها پیش موج فزاینده ای از تهدید، بازداشت های خودسرانه ، شکار دانشجویان و احضار آنان به دادسراها در تهران ، یزد، مشهد ، تبریز، ارومیه...  فشارهای امنیتی بر دانشجویان مواجه هستیم .

امروز بیش ازیک ماه از بازداشت آقایان عابد توانچه ،یاشار قاجار دبیر انجمن اسلامی پلی تکنیک می گذرد. وضعیت این دو همچنان نامشخص باقی مانده و مقامات قضایی هیچ دلیل قانع کننده ای در باره دستگیری و بازداشت اینان به اعضاء  خانواده و وکلای آنان نداده اند.

البته بر افکار عمومی جامعه ما آشکار است که دستگیری آنان پیشتر با صحنه سازی مذ بوحانه روزنامه های داخل ( کیهان شریعتمداری ) که سر در آخور نیروهای اطلاعاتی دارند ، زمینه سازی شد و آنان را چهره های چپ و فعال جنبش معرفی کردند و وابسته بودن آنان به خارج و گفتگو با رادیوهای فارسی زبان مستقل خارج از کشور را، بر چسب دستگیری برا ی بازداشت اینان ساخته اند.

خشونت طلبی نیروهای ضد شورش و پلیس زن و لباس شخصی ها درتجمع قانونی و مسالمت آمیز زنان  در ۲۲ خرداد ۱٣٨۵درمیدان هفت تیر، به دستگیری موج جدیدی از فعالین زن و دانشجویان و از جمله علی اکبر موسوی خوئینی انجامید که علیرغم اعتراضات و طومار های حمایتی درمحکومیت این دستگیری ها و خواست آزادی دستگیر شده گان ، تعدادی از آنان همچنان در بلا تکلیفی بسر می برند.

در این میان هجوم آشکار به تشکل ها، وبلاگ ها ، نشریات اینترنیتی مستقل دانشجویان ، باطل کردن شرایط انتخابات ، گزینش هئیت های انتخابی دانشجویان در چندین دانشگاه ، بشکل تها جمی همه جانبه و دخالت در تمامی ارکان زندگی دانشجویی ، هر روز بیش از پیش گسترده تر می گردد. امروز در نزد مقامات قضایی اطلاق  واژه لائیک و سکولار، به هر دانشجو، خود زمینه ساز یک پرونده غیر قابل بخشش ، در برابرمولفه های اسلامی مورد پذیرش نظام تلقی  می گردد .

تا به امروز یادواره خیزش  ۱۸تیر نشان داد که نه فرامین شداد وغلاظ ، نه صدوراطلاعیه های این سپاهی و آن سردار ، نتوانست شعله سرکش وپُر جوش وخروش این حرکت دانشجویی را بخواباند. امسال نیز دانشجویان از سد فرامین امثال سردار پاسدار مرتضی طلایی ، که شمشیر را به مانند ۲۲ خردادو حمله به تجمع زنان از رو بسته اند، عبور خواهند کرد ، سرداری که برای کنترل تمامی " مراكز آموزشی‌، ورزشی، هنری، كافی نت ها، قهوه خانه ها، آژانس های حمل و نقل، ویدیو كلوپ ها، مراكز درمانی و پزشكی و مراكز عمومی خرید..." را " تحت نظارت مدیران و افسران ارشد نیروی انتظامی " قرار می ‏دهد ، یادش رفته بود که بر سر باجه های تلفن نیز از۵ تیر مامور وگشت اطلاعاتی بگذارد. دانشجویان نیز جسارت کرده و مردم را از همین روزن با خبر می سازند که؛۱۸ تیر فرا می رسد!  هر سال از سال پیش، دانشجویان پُر تحرک تر، پا به خیابان می نهند و در هر کوی و برزنی از این روز و شعله به جا مانده از آتش به پا می دارند. .

فریاد این حرکت چنان رسا بود که از همه خط قرمز های نظام گذر کرد و رودرویی با کلیت نظام را به ثبوت رساند.  در تمامی این ۷ سال نه ارعاب و موانع قانونی و ممنوعیت تراشی ، نتوانست پیام ۱۸ تیر را که قلب دشمن را نشانه گرفته بود و رژیم را وحشت زده نمود از تحرک باز دارد. پیام خیزش۱۸ تیر۱۳۷۸،  کندن از بالایی ها و همراهی با پائینی ها و توده کارگران و زحمتکشان ، زنان و اقلیت های ملی و جنسی و مذهبی و پشت کردن به عوامل استبداد وچرخه سرمایه داری در کلیت این نظام وسلب قطعیت اعتماد بر ادعای اصطلاح طلبی ، مدعیان اصلاحات قانونی بوده است .

دانشجویان امروز در صف مستقل مبارزا ت خویش ، با افق رهایی و شعار آزادی و برابری و مرگ بر دیکتاتوری ، چون دیروز، پوسته حرکات قانونی رااز دیر باز ترکاند ند و نافرمانی را پیشه کرده و میروند تا به جنبش اعماق گره خورند . باید خروش توفنده دانشجویان را دیگر بار پاس بداریم ، و یاران خود را به پا کنیم وخبر رسانیم تا آغوش بگشایند ، زیرا که۱۸ تیر از راه می رسد، گرامی اش بداریم !