بازگشت به صفحه نخست

فراخوان به یاری!

برای حق کودکی، علیه کار و خستگی

سوسن بهار

• «مرکز ادبیات کودک، داروگ» و «جمعیت الغای کار کودکان در ایران» از اول ماه مه سال جاری و با یک راهپیمایی در استکهلم (سوئد) کمپینی یک ساله را در دفاع از حق کودکی و لغو کلیه قوانین کودک آزار در ایران در دستور خود قرار داده است. خواست های این کمپین از جمله عبارتند از: لغو کلیه قوانین کودک آزار؛-جایگزینی کار کودکان با تحصیل رایگان و اجباری با کیفیت بالا؛ -اشتغال به کار والدین... ...

واقعیت تلخ کودک آزاری و نقض حقوق کودکان یک پدیده فرا گیر در سراسر جهان است. کودکان ساکن در ایران نه تنها از این قاعده مستثنی نیستند، بلکه به دلیل رسمی و قانونی بودن کودک آزاری، ویژه هم هستند :

- ماده قانونی ۱۲۱۰ مدنی، مصوب ۱٣۶۰، در تعیین سن بلوغ برای کودکان دختر نه سال قمری که با احتساب سال شمسی به هشت سال و نیم کاهش می یابد؛

- ماده فقهی ۶۲۲، در تعیین حد تادیب کودک که آزار کودک تا حد «کشته نشدن» وی را شامل می شود؛

- ماده فقهی ۶۲٣ که از یک طرف برای سقط جنین محدودیت های قانونی ایجاد می کند و حتی برای کسی که منجر به سقط جنین زن باردار از طریق ضرب و شتم وی شود، حکم قصاص را مجاز می شمارد و از طرف دیگر در صورت قتل طفلی که به منظور تنبیه مورد ضرب و شتم قرار گرفته، اما ناخواسته فوت می شود، فقط ده روز زندان و پرداخت دیه را تعیین می کند؛

- متمم ۱٨٨ ماده ۷۹ قانون کار که اجازه صریح بهره کشی از کودکان را علی رغم ممنوعیت کار کودکان زیر پانزده سال، با مستثنی ساختن کار کودکان در کارگاه های خانوادگی، مشمول استخدام کشوری، حق اجاره دادن کودکان توسط پدر و ابوین، و با شرایط کار را به توافق بین کارفرما و کارگر سپردن، صادر می کند؛

- عدم اجرای تعهدات به مفاد کنواسیون های پذیرفته شده توسط دولت جمهوری اسلامی، از جمله پیمان نامه حقوق سیاسی شهروندی کودکان، عدم مجازات اعدام برای کودکان زیر هجده سال؛ و هم چنین بی حقوقی مطلق کودکان پناهنده و مهاجر ساکن در این کشور که بنا به بخشنامه های وزارت آموزش و پرورش، حتی از حق تحصیل و داشتن یک زندگی عادی محروم می گردند؛ خود گواهی بر صحت این مدعاست که کودکان ساکن ایران به طور مستقیم و قانونی مورد آزار و بهره کشی قرار می گیرند .

اولین بند کنوانسیون حقوق کودک، تعریف کودکی است: "به همه افراد زیر هجده سال کودک گفته می شود." در ایران اما «کودکی» را کشته اند. در این جا، و فقط به عنوان یک نمونه، ما شاهد ده ها هزار مادر زیر پانزده سال هستیم. آن هم در حالی که علم پزشکی ثابت کرده است که اگر زنی قبل از سن هجده سالگی باردار شود، در سنین میان سالی به انواع و اقسام بیماری ها دچار می گردد. اگر به این خیِل عظیم مادر کوچولوها، دخترانی را که به دلیل آزارهای ناشی از تبیعض جنسی از خانه فرار می کنند و بسیاری از آن ها در همان شب اول فرار مورد تجاوز قرار می گیرند، و خانمک ها و آقا کوچولوهای گل فروش و آدامس فروش و... را هم اضافه کنیم که زندگی باخته شان را در خیابان های خاکستری و سرد زمستان، در قیر داغ و سیاه تابستان، و در غروب دل گیر پائیز پرسه می زنند و با نگاهی در قفا به کودکانی که از مدرسه باز می گردند، بهار عمرشان در حسرت رنگین کمان شادی و بازی، درس و آموزش، سلامتی و امنیت و لطافت کودکی رگبار می شود و چون سیل بر گونه های زندگی غمگین شان جاری می گردد و بی طلوع رنگین کمانی، دنیای هفت رنگ و شاد کودکی را از دست می دهند، نه در قصه ها و هفت خوان ها، که همین جا در برابر چشمان من تو و ما، تازه کمی به واقعیت تلخ زندگی آنان نزدیک شده ایم .

ما می توانیم و باید تا آن جا که در توان مان است این واقعیت زهرآگین را به حقیقت شیرین کودکی و شادی برای آن ها تبدیل کنیم. و از حق کودکی شان دفاع نماییم. همان گونه که در بیانیه های قبلی اعلام شده است، «مرکز ادبیات کودک، داروگ» و «جمعیت الغای کار کودکان در ایران» از اول ماه مه سال جاری و با یک راهپیمایی در استکهلم (سوئد) کمپینی یک ساله را در دفاع از حق کودکی و لغو کلیه قوانین کودک آزار در ایران در دستور خود قرار داده است .

خواست های ما عبارتند از :

- لغو کلیه قوانین کودک آزار؛

- جایگزینی کار کودکان با تحصیل رایگان و اجباری با کیفیت بالا؛

- اشتغال به کار والدین؛

- پرداخت دستمزدهای معوقه کارگران؛

- حق تشکل و بیمه بیکاری برای کارگران؛

- بالا بردن سطح معیشت خانواده های کارگری و سایر اقشار محروم و تهیدست؛

- مصونیت قانونی و اجتماعی و سیاسی کلیه تلاشگران عرصه حق کودکی؛

- لغو تمام استثناهای قانونی به نفع کودکان مهاجر؛

- نظارت سازمان های بین المللی مدافع حقوق کودکان بر اجرای مفاد پیمان نامه های مربوط به حقوق کودکان ساکن در ایران؛

ما، در عین حال، خواهان لغو تمامی استثناها و تبصره های کنوانسیون های حقوق کودکان و کار کودک از طرف «سازمان جهانی کار» و نهادهای ذیربطی مانند «یونیسف» هستیم که بر طبق تعاریف «نسبیت فرهنگی» و مفاد تطبیقی کنوانسیون ها در کشورهای مختلف در عمل بر ضد کودکان عمل می کنند .

ما، در ادامه فعالیت های این کمپین، در پائیز و زمستان سال ۲۰۰۶ برنامه های زیر را در دستور داریم :

- اجرای یک مسابقه فوتبال تحت عنوان: «یک گل علیه کار کودک!»، «یک گل برای حق کودکی !»

با شرکت پرویز قلیچ خانی و حضور هنرمندان گرامی پرویز صیاد و هادی خرسندی و تیمی متشکل از کودکان دختر و پسر

- برگزاری یک فستیوال فیلم درباره و برای کودکان

اطلاعات بیشتر این برنامه ها و هم چنین برنامه های سال ۲۰۰۷ متعاقبا به اطلاع خواهند رسید .

از همه شما بزرگترهای مدافع حقوق انسانی و دوستدار کودکان دعوت و تقاضا می کنیم به این کمپین بپیوندید، ما را در پیشبرد این کمپین یاری رسانید، در برنامه های ما شرکت کنید، و از حمایت مالی و معنوی ما دریغ نورزید. ما در امر شایسته پیش بردن این کمپین مهم به تمامی فکرها، دست ها و پاها و از همه مهم تر قلب ها نیاز داریم. چرا که کودک قلب زندگی است و رنجش را با دل و جان حس می توان کرد !

شانزدهم ژوئن ۲۰۰۶