وصلت «ايرانسل» با كارتلهاي خارجي
رويای
بيتعبير نمايندگان
سایت « بازتاب » در چارچوب درگیریهای
جاری
بین باندها ی مافیا یی غارت و فساد گوشه ای از عملیات
« رقبا » و شراکتشان با انحصارات چند ملیتی درجهت چنگ انداختن بر
سیستم مخابراتی کشور را افشاء و هر جا که « صلاح » دانسته بجای شیوه
معمولش در استفاده از حروف اول نام شان را هم آورده است :
در
حالي كه مخالفت شديد نمايندگان مجلس، به لغو قرارداد تركسل و تصويب
ضرورت ايفاي نقش مديريتي، امنيتي و تأمين مالي مناسب پروژه «ايرانسل»
منجر شد، اطلاعات رسيده به خبرنگار «بازتاب»، حاكي از آن است كه اين
پروژه به بهشت كارتلهاي مخابراتي خارجي تبديل شده و اين شركتها، با
واسطهگري چند شركت ايراني، بخش چشمگير فعاليت «ايرانسل» را انجام ميدهند.
بر پايه
بند «2ـ3ـ3» مناقصه يادشده، همه وظايف مديريتي شرکت ايرانسل، که بنا
بر قانون مجلس، بايد در اختيار سهامداران ايراني باشد، در قراردادي در
اختيار شرکت
MTN گذاشته شده
است و از اين بابت، از طرف داخلي، هزينه نيز دريافت ميکنند؛ يعني اگر
در ترکيب پيشين، شرکت ترکسل، مسئول مديريت اپراتوري بود و هزينهاي
دريافت نميکرد، در ترکيب جديد، شرکت
MTN با همان
اختيارات، هزينه نيز ميگرفت.
ضمنا
براي دو سال اول قرارداد شركت امور مالي از شركت
«MTN» و معاون
او نيز از شركت «ايرانسل» خواهد بود.
از همه
مهمتر موضوع تأمين مالي پروژه است. هرچند پيشتر اعلام شده بود، در اين
پروژه، شركت
«MTN»
آفريقاي جنوبي، حدود
سيصدميليون يورو سرمايهگذاري كرده است، بنابر بند 4 ماده
b اين قرارداد،
مبلغ سيصدميليون يورو به عنوان يك سهامدار، به صورت وام و قرض براي پرداخت
هزينه پيش از ليسانس داده ميشود كه بر اساس يك وام چهار ساله با نرخ
بهره بانكي به اضافه
labour
محاسبه ميشود و تضمين
دولت ايران براي بازپرداخت را نيز لازم دارد.
همچنين
بر پايه قرارداد، برآورد ميشود كه مبلغ هشتصد تا يك ميليارد دلار نياز
است تا از طريق گروه سومي، كه نامي از آن در قرارداد برده نشده است،
تهيه و از راه شركتهاي سرمايهگذاري تأمين شود.
در سال
2006، مبلغ پانصد ميليون دلار براي انجام پروژه، مورد نياز است كه
معلوم نيست، از چه راهي تأمين ميشود و به نظر میرسد از پيشفروشها
به مردم و گرفتن اين وجوه از آنان، به دست خواهد آمد.
بنابراين، بهرغم تبليغات واگذاري اپراتوري موبايل به شركتهاي خارجي،
تحت عنوان «سرمايهگذاري بزرگ خارجي»، شركت
MTN، بدون يك
دلار سرمايهگذاري (به جز هزينه ليسانس)، همه تجهيزات مورد نياز را
خريد و نصب ميكند و روش اين شركت چيزي نيست، جز واگذاري شبكه كل كشور
به چهار پيمانكار عمومي
(GC) كه بايد
خود نيز فاينانسور داشته باشند.
يكي از
شركتهاي داخلي، كه در اين پروژه، نقش مهمي ايفا ميكند، با توجه به
توان مالي بالاي خود، در بيشتر پروژههاي مخابراتي، وارد ميشود و پس
از برنده شدن در مناقصات (به قيمت تضعيف شرکتهاي توانمند ولي نوپاي
داخلي) انجام آن را به شرکتهاي خارجي يا نمايندگان آنها ميدهد (مانند
مناقصه
SMS،
Billing،
نصب تجهيزات موبايل و ...)؛ اين شركت، نام اين كار خود را هم «صنعت
بدون کارخانه» گذاشته است.
این گزارش
میافزاید:اجراي همه قراردادهاي پيمانکاري ايرانسل به خارجيها داده
شده است:
*بخش
شبکه
(NSS)
شامل بخش
سوييچينگ و مديريت (مهمترين بخش امنيتي) به شرکت نوکيا با کنسرسيوم
فارس (شرکتهاي مخابراتي بزرگ در شيراز مانند صاشيراز (وابسته به
صاايران) و کارخانجات مخابراتي ايران وابسته به وزارت
ICT)).
بخش راديويي
(BSS)،
شامل
BTSها
که در سراسر کشور توزيع ميشوند و حجم عمده هزينه در اين بخش است:
*نوکيا
(تهران، گلستان و مازندران، خراسان و سمنان) با شرکت تکفام (از نيروهاي
قبلي زعيم؛ مديرعامل: مهندس فيروزآبادي برادر معاون سابق فني وزارت
اطلاعات و از مخالفان اصلي ترکسل، بنياد شهيد نيز در اين شرکت سهامدار
است
*آلکاتل
(بوشهر، فارس، هرمزگان، کرمان و سيستان) با شرکت کامکارسيستم (بنياد
مستضعفان)
*هواوي
(اردبيل، آذربايجان، گيلان، قزوين و زنجان، همدان، ايلام، کرمانشاه،کردستان،
مرکزي و قم) با شرکت صنايع مخابرات ايران (وابسته به صاايران)
*اريکسون
(چهارمحال، اصفهان، خوزستان، کهگيلويه، يزد) با شرکت صاتف (وابسته به
سازمان هوافضا).
گفتنی
است، در حال حاضر، شرکتهاي مزبور، مشغول اعلان آگهي براي انتخاب
پيمانکاران فرعي خود هستند. |