|
خصوصی سازی شرکت واحد و خوابگاههای دانشجویی
فزايش اتوبوس‌هاي پولي در تهران
سرمايه - فريده غائب: روي بعضي از اتوبوس‌ها نوشته شده، سريع‌السير
(ويژه ريالي) و اين يعني آغاز نگراني شـهـرونـدانـي كـه بخش بزرگي از
مسافرت‌هاي درون شهري‌شان را با اتوبوس انجام مي‌دهند.
دخـتـري 25 سـالـه، نمـي‌تـواند نگراني‌اش را پنهان كند: «خوب مي‌دانم
كه پولي كردن بعضي از اتوبوس‌ها، مقدمه‌اي است براي اين‌كه اتوبوس‌هاي
بليتي جمع شود.»
علي انصافي، نايب‌رييس اتحاديهء صـنف مسافربري استان تهران نيز حرف‌هاي
دختر را تاييد مي‌كند. او از عملكرد شركت اتوبوسراني انتقاد مي‌كند و
پولي كردن برخي از خطوط اتوبوسراني را دنبالهء سياست‌هاي قبلي اين
سازمان مي‌داند: «براي افزايش قيمت بليت اتوبوس‌ها نيز ابتدا چند خط
امتحان شدند و بعد بقيهء خطوط نيز از آن پيروي كردند. الان نيز با پولي
كردن برخي از خطوط اتوبوسراني منتظر پولي‌شدن همهء خط‌ها باشيد و كسي
هم قرار نيست كاري بكند مطمئنم قيمت‌ها هم روز به روز اضافه خواهد شد.»
علي دانشجوي سال دوم مهندسي عمران نيز نسبت به اين طرح بدبين است او در
اين‌باره مي‌گويد: «نرخ كرايهء تاكسي و اتوبوس‌ها پرچمدار هر نوع گراني
است، كافي است قيمت‌ها تغيير كند تا قيمت ساير چيزها نيز افزايش يابد.»
254
اتوبوس در 55 مسير در دي‌ماه سال گذشته در حالي كار خود را آغاز كرد كه
كمتر كسي متوجه فعاليت اين اتوبوس‌ها بود. اما بعد از عيد فعاليت اين
اتوبوس‌ها رو به افزايش گذاشت. در هر پايانه‌اي كه قدم مي‌گذاري، چندين
اتوبوس را مي‌بيني كه رويش نوشته «ويژه ريالي» كه خوشايند قشر كارگر و
كم‌درآمد جامعه نيست.
اما محمد احمدي بافنده، مديرعامل اتوبوسراني تهران و حومه رو به من
مـي‌گـويـد: «اطمينـان مـي‌دهم كه اتوبوس‌هاي بليتي، گران نخواهد شد.
ما فعلائ نرخ 20 تومان را براي هر بليت اتـوبـوس درنظـر گرفته‌ايم و
حتي بليت‌هاي ماه‌هاي بعد را نيز به همان قيمت چاپ كرده‌ايم.»
او
در حـالي از ثابت ماندن نرخ بليت‌هاي اتوبوس معمولي خبر مي‌دهد كه
اتوبوس‌هاي پولي به جز ساعت‌هاي شلوغ، تقريبائ خالي از جمعيت در حركتند.
اين اتوبوس‌ها ويژه‌اند و به خاطر آن قـيمتـش بالاتر است. بافنده
دربارهء ويژگي‌هاي اين اتوبوس‌ها مي‌گويد: «ما بدون اين كه سرويسي را
ويژه نكنيم، قـيمتـش را افزايش نمي‌دهيم. اين سرويس‌ها از نظر بهداشتي،
استفاده از مـسيــرهـاي خـاص كـم تـرافيـك، سريع‌السير بودن و حتي
اخلاق خوش راننده ويژه‌اند.»
يكي از مسافراني كه هر روز از ميدان راه‌آهن تا ونك را با پرداخت 200
تومان در اتوبوس‌هاي ويژه مي‌گذراند، دربارهء سريع بودن اين خط
مي‌گويد: «اوايل اين خط فقط در شش مسير نگه مي‌داشت و من اصلائ ناراحت
نبودم كه چرا از مشتري 200 تومان مي‌گيرند، اما الان اين سرويس ويژه با
سرويس معمولي تفاوتي نمي‌كند. صبح‌ها حتي مشتري‌ها لاي در ميمانند و
مي‌دانم كه سرنوشتش به اتوبوس‌هاي بليتي دچار خواهد شد.»
مسافراني كه از رفت و آمد راحت در اين اتوبوس‌ها راضي‌اند، در آخر
حرف‌هايشان نمي‌توانند اين نگراني را پنهان كنند كه مبادا اين حمل و
نقل سريع، خنك و بي‌سروصدا را از دست بدهند.
در
حال حاضر بيش از 320 خط شركت واحد اتوبوسراني تهران و حومه در حال
فعاليت‌اند كه 22 خط شبانهء آن از همان ابتدا پولي بوده و نزديك به 280
خط بليتي است كه به گفتهء احمدي بـافنـده، قـرار نيست از تعداد اين
اتـوبـوس‌هـا كـم شود تا بر تعداد اتوبوس‌هاي پولي اضافه شود و از اين
بابت به من مي‌گويد: «بنويسيد كه مسافران هيچ نگراني‌اي نداشته باشند.»
نـايـب رييـس اتحـاديـهء صنـف مسافربري استان تهران نيز وجود چنين طرحي
را در جهت رفاه مسافران تاييد مـي‌كنـد اما معتقد است; «شركت
اتوبوسراني تهران در عملياتي كردن اين طرح دچار مشكل است.»
او
در ايـــن بــاره مــي‌گــويــد: «سرمايه‌گذاري روي اتوبوس و ميني‌بوس
توجيه اقتصادي ندارد و حتي اضافه كردن كرايه‌هاي اتوبوس‌ها نيز به صرفه
نيست. دولت به جاي پرداخت يارانهء 150 ميليارد تـومـانـي در سـال بـه
شركت واحد اتوبوسراني مي‌تواند به بخش خصوصي توجه بيشتري داشته باشد تا
نتيجهء مثبتش را ببيند.»
احمدي بافنده نيز با اين كه مي‌داند اين بخش كمبودهايي دارد اما مي‌خواهد
با بيان تسهيلاتي كه در طرح ويژهء ريالي طراحي كرده، نقاط ضعفش را بپوشاند.
حتي توصيه مي‌كند كه جايي در روزنامه براي شكايت‌هاي مسافران اختصاص
يابد و تاكيد مي‌كند كه هدف ما جلب رضايت مسافران است.
بـه ميـان مسـافـران مـي‌روم، به حرف‌هايشان گوش مي‌دهم و اين‌كه چه
شكايت‌هايي دارند؟ زني ميانسال از طرح تفكيك زن و مرد در اتوبوس خوشحال
است و ناراحت از اين‌كه در طرح ويژهء ريالي چندان رعايت نمي‌شود و پسري
نيز از كوتاه بودن مسيرش گلايه مي‌كند. او در مسيري مجبور به استفاده
از اتوبوس‌هاي ويژهء ريالي است كه كرايه‌اش از تاكسي هم بيشتر مي‌شود و
برايش به‌صرفه نيست.
دختر نوجوان نيز براي رفتن به مدرسه چندين بار از اين اتوبوس‌ها
استفاده كرده ولي باز به همان بليت 20 توماني اكتفا كرده است: «چه كسي
از جاي خنك، مسير كم‌ترافيك و اتوبوس شيك بدش مي‌آيد. منتها پول توجيبي‌ام
آن‌قدر نيست كه بخواهم هر روز پولي بابت رفت و آمد بدهم.»
به
گفته مسافري ديگر از زمان اجراي طرح ويژهء پولي، تعداد اتوبوس‌هاي
بليتي كم شده است در حالي كه اتوبوس‌هاي ويژه هميشه خالي از مسافر حركت
مي‌كنند.
عطارد، رييس منطقهء چهار شركت واحد واقع در ميدان راه‌آهن اين عقيده را
نمي‌پذيرد. به گفتهء او تمام اتوبوس‌هاي ويژهء پولي، نو هستند و تازه
از شركت‌هاي خودروسازي بيرون آمده‌اند.
از
هيچ كدام از اتوبوس‌هاي بليتي نيز براي طرح ويژه استفاده نشده است.
در
حال حاضر 254 دستگاه اتوبوس ويژهء پولي در خطوط اتوبوسراني در حركتند.
مهم‌ترين مسيرهايش نيز راه‌آهن- ونك، آزادي- امام‌حسين و چيتگر- مترو
است
خوابگاه‌هاي خصوصي براي دانشجويان امن نيستند
ترانه بني‌يعقوب
سرمايه - خوابگاه‌هاي خصوصي يا خودگردان خوابگاه‌هايي با شكلي كاملائ
متفاوت از خوابگاه‌هاي دولتي‌اند، خانه‌هايي شخصي كه توسط دانشگاه‌ها
اجاره و به صورت پانسيوني اداره مي‌شوند. زندگي در اين خوابگاه‌ها
مشكلاتي را براي دانشجويان ساكن در آن ايجاد كرده است.به اين بهانه و
شروع هفتهء خوابگاه‌ها كه در تقويم آموزشي دانشگاه روزهاي 22 تا 28
ارديبهشت‌ماه تعيينشده با پريزاد فرامرزي دبيركميسيون خوابگاه‌هاي
اتحاديهء صنفي دانشجويان كشور گفت‌وگويي انجام داده‌ايم.
خانم فرامرزي! مهم‌ترين مشكل خوابگاه‌هاي دانشجويي كشورمان چيست؟
مهم‌ترين مشكل خوابگاه‌هاي دانشجويي همان كمبود فضا است. بيشتر
دانشگاه‌هاي كشور فقط قادرند به نيمي از دانشجويان نيازمند به خوابگاه
امكانات ارايه دهند و نيمي ديگر بدون خوابگاه ميمانند و به راه‌هاي ديگر
براي تامين مكان زندگي‌شان روي مي‌آورند. به غير از اين مشكل، تعداد
دانشجويان در اتاق‌ها نيز بيش از اندازه است.
سرانهء متوسط سكونت در خوابگاه‌هاي دانشجويي كشور چند نفر است؟
اتاق‌ها معمولائ هفت يا هشت نفره‌اند.
و
با چه ابعادي؟
در
حدود 12 متر مربع كه در اين فضاي كوچك معمولائ مشكلات زيادي براي
دانشجويان ايجاد مي‌شود.
شما به عنوان دبير كميسيون خوابگاه‌هاي كشور و به همراه ديگر مسوولان
اين اتحاديه براي رفع اين مشكلات چه اقدامات ملموس و عيني انجام
داد‌ه‌ايد؟
ما
اقداماتي در اين‌باره انجام داده‌ايم، از آن جمله هر ساله جلسه‌اي در
هفتهء خوابگاه‌ها برگزار و از تمام خيران استان‌ها تقاضا مي‌كنيم تا در
ساخت خوابگاه‌هاي دانشجويي مشاركت كنند.همچنين پنجشنبهء گذشته جلسه‌اي
را با حضور اعضاي اتحاديه‌هاي صنفي برگزار كرديم و مشكلات خوابگاه‌هاي
خصوصي و خودگردان را بررسي و آيين‌نامه‌اي را براي حل مشكلات آن ارايه
داديم. به ويژه آن‌كه 10 درصد دانشجويان ورودي هر سال با مشكلات زيادي
در اين رابطه مواجهند.
ورودي‌هاي جديد دانشگاه‌ها در خوابگاه‌هاي خصوصي ساكن مي‌شوند؟
بله معمولائ ورودي‌هاي جديد را به خوابگاه‌هاي خصوصي مي‌فرستند و آن‌ها
در اين‌باره مشكلات زيادي دارند.
چه
مشكلاتي؟
نحوهء نظارت بر خوابگاه‌هاي خصوصي مهم‌ترين مشكل‌شان است، اين
خوابگاه‌ها به صورت پانسيوني اداره مي‌شوند و برخي هزينه‌هاي گزافي را
نيز بر دانشجويان تحميل مي‌كنند.
متوسط هزينهء اين خوابگاه‌ها چقدر است؟
در
حدود 120 تا 140 هزار تومان در هر ترم براي اتاق‌هاي هشت نفره دانشجويي.
اما يكي از خواسته‌هاي اصلي دانشجويان خوابگاهي زندگي در خوابگاه‌هاي
خودگردان است چون به لحاظ امكانات وضعيت بهتري دارند مي‌خواهم بدانم
مشكل اصلي در اين باره كدام است؟
بله خوابگاه‌هاي خودگردان، گاه، امكانات بهتري دارند، مثلائ، برخي از
آن‌ها اتاق‌هاي چهار نفره دارند اما اين خوابگاه‌ها به صورتي كه اكنون
اداره مي‌شوند هيچ مزيتي بر خوابگاه‌هاي دولتي ندارند مزيت كه هيچ، عيب
هم دارند.
چه
معايبي؟
مهم‌ترين چالش دانشجويان خوابگاهي اكنون با همين خوابگاه‌هاست معمولائ
افرادي كه خانه‌اي دارند به دانشگاه مراجعه مي‌كنند و خانه‌شان را در
اختيار دانشگاه و دانشجويان قرار مي‌دهند و اين خانه تبديل به خوابگاه
خصوصي مي‌شود. معمولائ سرپرستي اين نوع خوابگاه‌ها نيز به صاحبان آن
خانه‌ها واگذار مي‌شود و چون آن‌ها افرادي ناآگاه به مسايل دانشجويي‌اند
مشكلات زيادي را براي دانشجويان فراهم مي‌كنند.
يعني خوابگاه‌هاي خصوصي اصلائ فرم و شكل خوابگاه‌هاي معمول را ندارند؟
و توسط سرپرستان دانشگاه اداره نمي‌شوند؟
نه،
معمولائ خانه‌هايي هستند كه به دانشجوها اجاره داده مي‌شوند و
امكانات خوابگاه‌هاي دولتي را هم ندارند.
مثلائ چه امكاناتي؟
آن‌ها فاقد امكاناتي چون سايت كامپيوتري يا فضاي سبز هستند. اما مشكلات
باز هم فراتر از اين مسايل است.
چه
مشكلاتي؟
حتي اگر كسي شرايط ويژه براي ادارهء خوابگاه را نداشته باشد اما داراي
خانه‌اي باشد و متقاضي اجاره آن شود باز هم مجوزه ادارهء خوابگاه به او
داده مي‌شود. به همين دليل، اين خوابگاه‌ها، امنيت لازم و كافي را
براي دانشجويان ندارند.
يعني براي ادارهء اين خوابگاه‌ها هيچ سرپرستي از سوي دانشگاه منصوب
نمي‌شود؟
خير و هميشه اين سؤال كه سرپرست خوابگاه چه كسي است و چه شغلي دارد،
براي دانشجويان باقي مي‌ماند.
از
آنجا كه اين خوابگاه‌ها به دانشجويان سال اول واگذار مي‌شود وضعيت
سخت‌تري را هم ايجاد مي‌كند چون آن‌ها بسيار كم‌تجربه‌اند. شايد بهتر
باشد اين نوع خوابگاه‌ها به دانشجويان ترم‌هاي بالاتر واگذار شود كه به
هر حال تجربه زندگي خوابگاهي را دارند اما تاكنون اين تقاضا هم به
نتيجه‌اي نرسيده است و همچنان دانشجويان ترم اول و دوم در خوابگاه‌هاي
خصوصي ساكن مي‌شوند.
پس
در چه شرايطي دانشجويان خواستار زندگي در خوابگاه‌هاي خودگردان‌اند؟
در
شرايطي كه طرح خوابگاه‌هاي خودگردان اصلاح شود و اين خوابگاه‌ها توسط
خود دانشجويان اداره شود،زيرا در اين صورت، مشكلات تا حد زيادي رفع مي‌شود
چون دانشجويان به مسايل و مشكلات خودشان بهتر آگاهند اما اين كه ادارهء
خوابگاه به آقا يا خانمي واگذار شود كه هيچ اطلاعي از مسايل دانشجويي
ندارد، بسيار مساله‌ساز است.
معمولائ سرپرستان اين خوابگاه‌ها چه مشاغلي دارند؟
تا
آنجا كه من مي‌دانم بيشتر آن‌ها تا به حال هيچ شغل فرهنگي نداشته‌اند.
ما حداقل خواستار آنيم كه اين خوابگاه‌ها توسط افرادي كه به مسايل
دانشجويي- فرهنگي آگاهند اداره شود. اين خوابگاه‌ها اكنون وضعيت بسيار
ناگواري دارند. در برخي از آن‌ها كه خانه‌هايي بسيار كوچك‌اند 30 تا 40
نفر ساكن‌اند و دانشجويان در آن شرايط بسيار سختي را مي‌گذرانند. اين
دانشجويان به اميد رفتن به خوابگاه‌هاي دولتي اين وضعيت را تحمل مي‌كنند.
مهم‌ترين تفاوت خوابگاه‌هاي دختران و پسران چيست و آيا مسايل و چالش‌هاي
دانشجويان پسر و دختر خوابگاهي با يكديگر تفاوت چشم‌گيري دارد؟
پسران در خوابگاه‌ها، محدوديت كمتري نسبت به دختران دارند و از نظر
تخصيص فضا هم خوابگاه‌هاي پسرانه وضعيت مناسب‌تري دارند. از آنجا كه پذيرش
دانشجوي دختر در اين سال‌ها به شدت افزايش يافته خوابگاه‌هاي دخترانه
شلوغ‌تر شده و محدوديت‌هاي بيشتري را براي دانشجويان از جهت فضاي مناسب
ايجاد كرده، اما خوابگاه‌هاي پسران معمولائ از اين لحاظ وضعيت بهتري
دارند و با مشكل كمبود فضا كمتر مواجهند.
مهم‌ترين نياز يك دانشجوي خوابگاهي، غير از امكانات رفاهي چيست؟
آرامش روحي. اگر مشكلات خوابگاه‌ها و امكانات رفاهي آن حل شود قطعائ
اين پارامتر مهم نيز براي دانشجويان فراهم خواهد شد. |
