بازگشت به صفحه نخست

 مراسم موازی روز کارگر در ایران
کارگران: انرژی رو رها کن، فکری به حال ما کن  

 نوید احمدی

۱۲ اردیبهشت ۱۳۸۵

جمعیت زیادی آمده بودند. از همه طرف به سمت سفارت سابق آمریکا پیش می رفتند. برخی می گفتند جمعیت یکصد هزار نفر است. ولی بیشتر بود. خیلی بیشتر. تا چشم کار می کرد اتوبوس بود. تا چشم کار می کرد اتوبوس بود. اتوبوس های حامل کارگران.ازاسلامشهر، قزوین، اردبیل، قم،کرج، زنجان ،کاشان،فارس و.. و همه، نه برای اینکه از کارگر بگویند. قرار بود از انرژی هسته ای بگویند. اما چنین نشد.

راهپیمایی کارگران ابتدا بسیار آرام بود، بطوریکه بعضی از ماموران به پوزخند به کارگران می گفتند:" چه شده امسال با ادب شدید؟"

پلاکارد هایی با مضمون حقوق کارگران، حقوق هسته ای ایران و تصاویر رهبر جمهوری اسلامی و محمود احمدی نژاد هم به چشم می خورد.

کارگران بسیاری از واحد های نساجی کشور از قم، مازندران و کردستان نیز در این راهپیمایی حضور داشتند.

دل با سکندر داشتن

این راهپیمایی از دو مسیر میدان فلسطین و خیابان شریعتی به سوی سفارت سابق آمریکا آغاز شد. جایی که مسئولان وزارت کشور آن را تعیین کرده بودند. اما وقتی کارگران به مقابل سفارت رسیدند، صدای اعتراضی که بلند شد، همان صدایی نبود که مسئولین وزارت کشور مایل به شنیدنش بودند. به گونه ای که کسی سخنان علیرضا محجوب و علی ربیعی را نشنید. آنها حرف کارگران را نمی زدند.کارگران آنها را" خائن" خواندند و آدم های دولتی.

هنگام سخنرانی اینان، بسیاری فریاد می زدند:" نماینده کار گران باید بر آمده از میان کارگران باشد". و کسانی نیز خطاب به محجوب می گفتند:"با دارا است اما دل با سکندر دارد ".

علیرضا محجوب، دبیر کل تشکیلات دولتی خانه کارگر هم به حرف کارگران توجه نداشت. او از دستیابی ایران به تکنولوژی چرخه سوخت اتمی ستایش می کرد و از کاریکاتورهای توهین آمیزمی گفت؛ و همچنین اینکه: " خانم رايس و برخی از تشكل‌هاي مخالف خانه كارگر در صدد تضعيف خانه كارگرند..... اگر منتقدان قانون كار قصد بهتر كردن قانون را دارند، كمك‌شان مي‌كنيم؛ ولي اگر غير از اين باشد، بي آنكه به مقام و موقعيت‌شان نگاه كنيم، در مقابل خواسته ناحقشان با قاطعيت مي‌ايستيم".

در اینجا گروهی از حاضران، به حمایت از محجوب فریاد زدند: انرژي هسته‌يي، حق مسلم ماست و یا: خانه‌ كارگر، خانه‌ اميد ماست.

در اینجا بود که بین این شعاردهندگان و بقیه بحث و درگیری روی داد. یکی از کارگران گفت:" کارگرانی که امسال در این راهپیمایی حضور دارند از یک ماه قبل به دستور مقامات مسوول انتخاب شده اند تا در این راهپیمایی شرکت کرده و تعهد داده اند حرکات خلافی انجام ندهند، اما تعدادی نیز هر چند که انتخاب نشده اند بر خلاف دستور مدیر عامل و سر کارگر در اینجا حضور یافته اند تا حرف دلشان را بزنند".

فرد ديگري که در مراسم حضور داشت و مورد اعتراض برخی قرار گرفته بود که ظاهرا او را می شناختند، گفت که ازسوي برخي تشكل‌ها مكلف به شركت در راهپيمايي امروز شده است. و اینکه:"اگر اسمم را نمی برید بنویسید كه كارگران تشكل‌هاي واقعي كارگري و انجمن‌هاي صنفي در راهپيمايي امروز شركت نكرده‌اند".

در این میان دسته ای که به مرکز سخنرانی نزدیک تر بودند می گفتند:" كانون عالي ما، مورد تاييد ماست" و بقیه فریاد می زدند:"حامي سرمايه‌دار! سر‌به‌سر ما نذار" و دیگر اینکه:"شوراي فرمايشي، منحل بايد گردد"، "استخدام‌ رسمي، احيا بايد گردد".

جلویی ها همراه با سخنرانان می گفتند:"دشمن اين تشكل، دشمن كارگران است"،"اي آقاي كمونيست! قانون كار اسلامي است"، و تا دورترها را هم نشانه می گرفتند:" كارگران مي‌رزمند، خانم رايس مي‌لرزد"، «رايس! حيا كن، كارگر را رها كن" و پاسخ می شنیدند:" عزا، عزاست امروز، روز عزاست امروز، كارگر ايراني، صاحب عزاست امروز". و:" كارگر زنداني، آزاد بايد گردد"...

در این شلوغی، که دیگر هیچ سخنرانی خریدار نداشت، حسن صادقي، رييس سابق كانون عالي شوراهاي اسلامي كار پشت میکروفن رفت و به انتقاد از عملکرد دولت در زمینه مشکلات کارگران پرداخت. او از جمله گفت:" چرا مدير دولتي در نشست خانه صنعت بر اجرا نكردن ماده هفت قانون كار تاكيد كرده و مي‌گويد با اصراركنندگان بر اين موضوع برخورد مي‌كنيم؟ آمار كارگران اخراجي در ابتداي سال جاري نسبت به سال گذشته 30 درصد افزايش يافته و اين موضوع با سياست هاي اشتغال زايي دولت مغايرت دارد ".

در اینجا تعدادي از كارگران از صف جدا شده و به راهپیمایی به سوی میدان فلسطین ادامه دادند..

اين راهپيمايان كه تعدادشان زیاد بود، در طول مسير با دادن شعار به روند انتخاب و گزینش کارگران و نیز تعهد گرفتن از آنها برای حضور در راهپیمایی اعتراض داشتند. و همچنین شعارهایی در ارتباط با وضعیت کارگران می دادند.

در اینجا نيروي انتظامي براي متفرق كردن راهپيمايان وارد عمل شد و کار به درگیری لفظی کشید. ماموران مدام با بلند گو از این کارگران می خواستند که متفرق شوند. ماموری هم می گفت: حیف که دستور داده اند عملی مرتکب نشویم که شما را عصبانی کند.

كارگران به ميدان فلسطين که رسيدند، با گره كردن دست‌هايشان در دست يكديگر فرياد مي‌زدند: " عزا، عزاست امروز،کارگر ایرانی، صاحب عزاست امروز". آنان سپس در حالی كه سينه مي زدند، در قالب دسته هاي مختلف در طول خيابان طالقاني به مسير خود ادامه دادند.

در اینجا دیگر راهپيمايان در حلقه نيروهاي انتظامي قرار گرفته و ماموران دور آنها را محاصره کرده بودند. برخی از ماموران مدام با بی سیم صحبت می کردند و کسی از پشت بی سیم تکرار می کرد:" سعی کنید متفرق شوند اما خشونت نکنید". ولی هنوز راهپیمایان علی رغم تذکر پلیس شعار مي‌دادند:"يا حجت‌ابن‌الحسن،ريشه ظلم رو بكن". در اين هنگام، يكي از مسوولان نيروي انتظامي دوباره با استفاده از بلندگوي يكي از ماشين‌هاي اين نيرو از كارگران خواهش كرد تا به تجمع‌شان پايان دهند و با آرامش محل را ترك كنند.

اما آنان ادامه دادند: "مسوولان بي ايمان چه شد خون شهيدان" ، "مرگ بر اين زندگي ، اين همه شرمندگي" ، "حكومت عدل علي ، اين همه بي عدالتي" و بدین ترتیب مراتب اعتراض خود را نسبت به بي توجهي دولت به وضعيت معيشتي خود عیان کردند.

شدت عمل نداریم

پیش از این و در مقابل سفارت آمریکا نیز جمع محدودی از كارگران معترض پيش از پايان مراسم رسمي، با سر دادن شعار مانع از ادامه اين مراسم شدند وبه سوی سخنرانان هجوم بردند. آنان در بين شعارها و اعتراض‌هايشان، استعفاي وزير كار را مي‌خواستند. برخي از اين افراد نیز با بالا رفتن از جايگاه سخنران مراسم و حضور در محل سخنراني، مراسم را براي دقايقي حالت عادي خارج كردند.

آنان در پشت تریبون فریاد می زدند که عامل بدبختی کار گران همین تشکل هایی همچون خانه کار گر است که به جای اینکه حامی کارگر باشد دست در جیب دولت انداخته و دوست دولت است.

این افراد پس از گفتن این حرف ها قصد پایین آمدن از سکو را داشتندکه با افراد لباس شخصی رو به رو شدند كه خود را مسوول برقراري نظم مراسم مي‌دانستند؛ اما داراي لباس فرم يا بازوبند انتظامات نبودند؛ ولي البته بي‌سيم و دستبند داشتند. آنها پس از حمله و مضروب کردن کارگران آنان را از جايگاه مخصوص سخنران بيرون راندند. اما کارگران معترض به سوي جايگاه خبرنگاران رفتند، و خطاب به آنان سخن گفتند و شعار دادند. آنان خواستار توجه بیشتر روز نامه ها و رسانه ها به مشکلات خود شدند و از اینکه رسانه ها در این زمینه کاری نمی کنند انتقاد کردند.

در پايان مراسم راهپيمايي روز جهاني كارگر، قطعنامه‌‏اي هم قرائت شد که در آن جملاتی کلی درباره وضعیت کارگران وجود دارد و سخن از انرژی هسته ایست.

در این بیانیه که در واقع در جهت حمایت از نقش خانه کارگر تنظیم شده، همچنین آمده است:"هر گونه اقدام عليه اين تشكل از نظر جامعه كارگري محكوم و عكس العمل جامعه كارگري را به همراه خواهد داشت".

منبع : سایت صلح