|
جهانی شدن تجارت سکس
به
توسعه فقر و انحطاط انسان در سرمایه داری وحشی بیندیشیم
از
ریچارد پولین
برگردان:
ب. کیوان
منبع : سایت نگرش
مقدمه
اکثریت بسیار بزرگ تحلیل‌های جهانی شدن سرمایه‌داری معاصر جنبة سیاره‌ای
صنعت تجارت سکس را در نظر نمی‌گیرد (1). این بخش از اقتصاد جهانی در
توسعة کامل که از جابجایی بسیار مهم جمعیت بوجود می‌آید و سودها و
درآمدهای باورنکردنی پدید می‌آورد، ويژگی‌های اساسی و بی سابقة مرحلة
جدید اقتصاد سرمایه‌داری را به نمایش می‌گذارد. رشد برق آسای آن بطور
جدی حقوق اساسی بشر، به ويژه حقوق زنان و کودکان را که به کالاهای سکسی
تبدیل شده‌اند، زیر سئوال برده است. دینامیک کار چنین است که سازمان‌های
بین‌المللی از 1995، پس از تحلیل و گفتمانی که افشاگر بدترین نتیجه‌های
جهانی شدن بازار سکس است، موضع‌هایی را پذیرفتند که به آزادسازی روسپی
گری و بازارهای سکس گرایش دارد. در حقیقت، آنچه سازمان جهانی تجارت
(OMC)
به
نفع جهانی شدن نولیبرالی از آن دفاع می‌کند، اکنون جای ارگان‌های گوناگون
اروپایی و بین‌المللی، از جمله سازمان ملل متحد را، در قلمرو بهره
برداری جنسی از زنان و کودکان گرفته است.
صنعتی شدن تجارت سکس و کالایی شدن
جهانی شدن سرمایه‌داری امروز به «کالایی شدن» بی‌مانند وجودهای بشری در
تاریخ نیاز دارد. طی 30 سال دگرگونی بسیار فاجعه بار تجارت سکس به
صنعتی شدن، مبتذل شدن و انتشار پرحجم آن در مقیاس جهانی انجامیده است
(2). این صنعتی شدن همزمان قانونی و غیرقانونی که میلیاردها دلار (3)
درآمد ببار می آورد، بازار مبادله‌های سکس را رونق داده که در آن
میلیون ها زن و کودک به کالاهایی با مشخصه سکس تبدیل شده‌اند. این
بازار از توسعة پرحجم روسپی گری (مخصوصاً در نتیجه حضور نظامیان درگیر
جنگ و یا اشغال سرزمین ها) (4) به ويژه در کشورهای تازه صنعتی شده، از
توسعة بی سابقه صنعت توریستی (5)، پیشرفت و عادی سازی هرزه نگاری (6)،
بین‌المللی شدن ازدواج‌های هدایت شده (7) و همچنین نیازهای انباشت
سرمایه بوجود آمده است.
این تأیید که صنعت تجارت جنسی وجود داشته از این دلیل سرچشمه می گیرد:
بويژه اینکه ما با توسعة تولید انبوه ثروت‌ها و خدمات جنسی روبروییم که
تقسیم منطقه‌ای و بین المللی کار را بوجود آورده است. « ثروت‌ها» در
بخش بزرگی از وجودهای انسانی تشکیل شده که به فروش خدمات جنسی مشغول‌اند.
این صنعت که در یک بازار جهانی شده گسترش یافته و هم زمان سطح محلی (8)
و سطح منطقه ای را یکپارچه می سازد، به نیروی اقتصادی پرهیزناپذیر
تبدیل شده است. روسپی گری و صنعت های جنسی مرتبط با آن – میکده ها، با
شگاه های رقص، روسپی خانه ها، سالن های ماساژ، مزون های تولید هرزه نگاری
و غیره - روی اقتصاد زیرزمینی پرحجم تکیه می کنند که توسط پااندازی‌های
مرتبط باجنایت سازمان یافته کنترل می شود و به نیروهای نظم فاسد سود
می رساند. زنجیره های هتل داران بین المللی، شرکت های هوایی و صنعت
توریستی وسیعاً از صنعت تجارت جنسی سود می برند و به دولت ها نیز از
این بابت سود می رساند. در 1995، برآورد شده است که درآمدهای روسپی گری
در تایلند بین 59 و 60 درصد بودجه دولت را تشکیل می داد(9). بی دلیل
نیست که این دولت در 1987 توریسم سکس را با این عنوان افزایش داد: «
یکی از میوه‌های تایلندی شیرین‌تر از دوریان [ یک میوه محلی] زنان
جوان‌اند» (10) در 1998، سازمان بین المللی کار برآورد کرد که روسپی
گری بین 2 و 14 درصد مجموع فعالیت های اقتصادی تایلند، اندونزی، مالزی
و فیلی پین را تشکیل می دهد (11). طبق بررسی بیشوپ و روبینسون (12)
صنعت توریستی 4 میلیارد دلار در سال برای تایلند عایدی دارد.
صنعتی شد تجارت سکس و فراملی شدن آن عامل های اساسی هستند که روسپی گری
معاصر را بطور کیفی از روسپی گری ديروز متمایز می سازد. مصرف کنندگان
از این پس می توانند در خلال جهان به پیکرهای جوان، حتی بسیار جوان «
خارجی» بويژه برزیل ، کوبا، روسیه، کنیا، سری لانکا، فیلی پین، ويتنام،
نیکاراگوئه و جاهای دیگر دسترسی داشته باشند.
عامل دیگری که خصلت کیفی متفاوت به تجارت سکس امروز می دهد، این واقعیت
است که روسپی گری به استراتژی توسعة برخی کشورها تبدیل شده است.
زیرفشار استرداد وام، بسیاری از دولت های آسیا، آمریکای لاتین و آفریقا
از جانب سازمان های بین المللی چون « صندوق بین المللی پول» و « بانک
جهانی» - که وام های کلان می دهند - به توسعة صنعت های توریسم و تفریحی
تشویق شده اند. در هر یک از این موردها، پیشرفت این بخش ها به جهش صنعت
توریسم جنسی ميدان داده است (13). در برخی موردها، مانند نپال، زنان و
کودکان بطور مستقیم در بازارهای منطقه ای یا بین المللی (بويژه در هند
و هنگ کنگ) عرضه می شوند، بی آنکه کشور مورد بحث توسعة گویای روسپی گری
محلی را به رسمیت بشناسد. در دیگر موردها مثل تایلند، این امر توسعة
همزمان بازار محلی و بازارهای منطقه ای و بین المللی را در پی داشته
است (14). امّا در همه موردها، ملاحظه می شود که گردش این کالاها چه در
مقیاس فراقاره ای یا فراملی از منطقه های کم متمرکز سرمایه به منطقه
های بسیار متمرکز سرمایه جریان دارد. از این رو، برآورد شده است که طی
10 سال دویست هزار زن و دختر جوان بنگلادشی به طرف پاکستان در تردد
بوده اند (15). در صورتی که 20 تا 30 هزار روسپی تایلندی منشاء برمه‌ای
دارند (16).
جهانی شدن سرمایه از این پس با زنانه شدن بیش از پیش گسترده مهاجرت ها
توصیف می شود (17). بخش مناسبی از جریان مهاجرت به سمت کشورهای صنعتی
انجام می گیرد (18). روسپی های خارجی که آشکارا در پایین سلسله مراتب
روسپی گری قرار دارند، بطور اجتماعی و فرهنگی منزوی هستند و در بدترین
شرایط ممکن بهداشتی کار می کنند. تمام اقتصاد سیاسی روسپی گری و معاملة
زنان و کودکان باید در اصطلاح کلاسیک برپایة تحلیل نابرابری های
ساختاری، توسعة نابرابر و مرکب و سلسله مراتبی بودن بین کشورهای امپریالیستی
و کشورهای وابسته شالوده ريزی شود.
وضعیت زنان و کودکان سیر پسروانه پیدا کرده: چنانکه، در بسیاری کشورهای
جهان سوّم و همچنین در کشورهای اتحاد شوروی سابق و اروپای شرقی، زیر
تأثیر سیاست های تعدیل ساختاری و آزادسازی اقتصاد، زنان و کودکان به
ماده خـام جدید
(New Raw Resouces )
در
چارچوب توسعة تجارت ملی و بین المللی تبدیل شده اند. از دید اقتصادی،
این کالاها با امتیاز دوگانه توصیف می شوند: پيکرها همزمان ثروت و
خدمات اند. دقیق تر بگوییم، ما با کالایی شدن نه فقط پیکر، بلکه با کالایی
شدن زنان و کودکان روبروییم. اندیشة رایج پیدایش شکل جدید بردگی در
توصیف تجارتی که موضوع آن میلیون ها زن و کودک اند، از آنجاست.
این واقعیت ها شرایط و توسعة جهانی شدن کنونی سرمایه داری را در مورد
زنان و کودکان که مورد بهره برداری تجارت جنسی اند، مشخص می کنند. باید
سایر عنصرهای تعیین کننده را افزود. آدم ربایی، تجاوز به زور و خشونت
از عامل های رونق این صنعت اند. آنها نه فقط برای توسعة بازارها، بلکه
همچنین برای « تولید» این بازارها جنبه اساسی دارند: زیرا به « کارکردی»
کردن آنها برای این صنعت که به آمادگی کلی پیکرها نیاز دارد، کمک می
کنند. 75 تا 80% روسپی ها در کودکی مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفته
اند(19). بیش از 90% روسپی ها زیر کنترل پااندازها قرار دارند (20). یک
بررسی درباره روسپی های خیابانی در انگلستان نشان می دهد که 87% روسپی
ها قربانی خشونت طی 12 ماه اخیر بوده اند (21). 43% از میان آنها از پی
آمدهای سوءاستفاده حاد جسمی رنج می برند. یک بررسی آمریکایی اعلام
داشته است که 78% روسپی ها قربانی تجاوز به عنف از جانب پااندازها و
مشتریان (بطور متوسط 29 بار در سال) هستند؛ 49% قربانی ربودن و انتقال
از یک کشور به کشور دیگر بوده اند و 27% معلول شده اند (22). سن متوسط
ورود به روسپی گری در ایالات متحد 14 سال است(23). آیا می توان تأیید
کرد که در چنین شرایط به راستی روسپی «آزاد» و غیراجباری وجود دارد؟
در
کشورهایی که روسپی گری قانونی است، روسپی های خارجی بخاطر وضعیت ناپایدار
مهاجرت به مقیاس زیادی مخفی بکار گرفته می شوند و از قاعده های بهداشتی
که لازمة «مراقبت» از روسپی ها و خریداران سکس است، بی بهره اند.
سرانجام اینکه، روسپی گری از راه استثمار زنان اقلیت های قومی نیز
توسعه می یابد. از این رو، در 1980، 40درصد روسپی‌های تایپه (تایوان)
از منشاء بومی استرالیا موضوع معامله بوده اند (24). در مقیاس جهانی،
مشتریان شمال از زنان جنوب و شرق سود می جویند. در خود جنوب مشتریان
ملی از زنان و کودکان اقلیت های ملی یا نژادی سوء استفاده می کنند.
پيشرفت
روسپی گری
طی
سه دهة اخیر، اغلب کشورهای نیمکره جنوبی با رشدی فنومنی روبرو بوده اند.
طی یک دهه وضعیت کشورهای اتحاد شوروی سابق و اروپای شرقی و مرکزی چنین
بوده است. میلیون ها زن، نوجوان و کودک در ناحیه‌های « داغ» مادر
شهرهای کشور خاص خود یا مادر شهرهای کشورهای مجاور زندگی می‌کنند. طبق
برآورد 2 میلیون زن در تایلند (25)، 300 هزار در فیلی پین (26)، 500
هزار در اندونزی (27)، نزدیک به 8 میلیون در هند (200 هزار آن نپالی)
(28)، 1 تا 5/1 میليون در کره (29)، 142 هزار در مالزی (30)، بین 60 تا
200 هزار در ویتنام (31)، 1 میلیون در ایالات متحد، بین 50 تا 70 هزار
در ایتالیا (نیمی از آن خارجی بويژه نیجریه‌ای)، 25 هزار در هلند (32)،
بین 50 تا 400 هزار در آلمان (33) (شاید بیش از 200 هزار (34) – این
روسپی ها در روز (35) 2/1 میلیون خدمات سکسی به مشتریان می فروشند) و
200 هزار در لهستان (36) به روسپی گری مشغول اند.
طبق برآورد یونيسف یک میلیون کودک هر سال وارد صنعت تجارت سکس می شوند
(37). صنعت روسپی گری کودکان از 400 هزار کودک در هند (38) (که برخی
مذهب ها آن را مشروع می دانند)، 75 هزار کودک در فیلیپین (39)، 800
هزار در تایلند (40)، 100 هزار در تایوان (41)، 200 هزار در نپال (42)،
100 تا 300 هزار کودک در ایالات متحد (اگر مجموع صنعت سکس را اضافه
کنیم، رقم ها به 4/2 میلیون می رسد) و نيز از 500 هزار کودک در آمریکای
لاتین بهره برداری می کند. برآورد شده است که در چین توده ای بین 200
تا 500 هزار کودک روسپی وجود دارد. در برزیل، برآوردها بین 500 هزار تا
2 میلیون در نوسان (43) است؛ 30% روسپی های کامبوج کمتر از 17 سال
دارند (44). طبق برآورد برخی بررسی‌ها طی یک سال یک کودک روسپی « خدمات
جنسی»اش را به 2000 نفر می فروشد. (45)
تردد زنان و کودکان
به
موازات پیشرفت روسپی گری محلی در پیوند با مهاجرت از روستاها به سوی
شهرها، صدها هزار زن جوان به سمت مرکزهای شهری ژاپن، اروپای غربی و
آمریکای شمالی برای « عرضة» خدمات جنسی در چارچوب صنعت سکس رو به کمال
کشورهای صنعتی به مشتری‌های مذکر پرشمار جابجا شده اند. این مهاجرت ها
از روستاها به مرکزهای شهری نزدیک یا دوردست هیچ نشانه‌ای از کندی سرعت
بدست نمی دهند (46). برعکس همه چیز حاکی از ادامه رشد حیرت انگیز آن
است.
تردّد زنان و کودکان در مقیاس جهان به صورت پرحجم انجام می گیرد. زنان
و کودکان جنوب و جنوب شرقی آسیا گروه بسیار مهمی را در این زمینه تشکیل
می دهند. روسیه و کشورهای مستقل اتحاد شوروی سابق (با 175 هزار نفر در
سال) دومین گروه در این رتبه مهم را تشکیل می دهند. پس از آن آمریکای
لاتین و کارائیب (تقریباً با 100 هزار نفر) و آفریقا (با 50 هزار نفر)
(47) قرار دارند.
شمار روسپی هایی که از فیلیپین، تایوان، تایلند و روسیه به ژاپن می
آیند بالغ بر 150 هزار نفر است (48). هر سال 50 هزار دومینیکنی در خارج
به ويژه در هلند به روسپی گری می پردازند. آنها در این کشور 70% اشغال
کنندگان 400 ویترین روسپی های آمستردام را تشکیل می دهند (49). روسپیان
روسی و اروپای شرقی که در محله‌های «داغ» آلمان دیده می شوند، بالغ بر
15 هزار نفر است. 75% روسپیان این کشور از اصلیت خارجی هستند (50). 40%
روسپیان زوریخ از تبار جهان سوم اند (51). 500 هزار زن اروپای شرقی و
بین 150 تا 200 هزار زن کشورهای اتحاد شوروی سابق در اروپای غربی به
روسپی گری مشغول اند. طبق برآورد 50 هزار خارجی برای تغذیة شبکه‌های
روسپی گری به ایالات متحد می روند (52).
هر
سال نزدیک به یک چهارم میلیون از زنان و کودکان جنوب شرقی آسیا (برمه،
ایالت ینان چين توده ای، لائوس و کامبوج) در تایلند، به عنوان کشور
ترانزیت به بهای متنوع بین 6000 و 10 هزار دلار آمریکایی خریداری می
شوند. در کانادا دلالان 8000 دلار برای یک جوان آسیایی از فیلیپین،
تایلند، مالزی یا تایوان می پردازند و آنها را 15 هزار دلار به مؤسسه
های روسپی گری می فروشند (53). در اروپای غربی، بهای رایج یک اروپایی
از مبدأ کشورهای سابق «سوسیالیستی» بین 15 تا 30 هزار دلار آمریکایی
است. با ورود آنها به ژاپن زنان تایلندی 25 هزار دلار آمریکایی وامدار
شده اند (54). زنان خریداری شده باید هزینه های مؤسسه های مربوط را
تسویه و بنفع آنها سالها کار کنند.
فوران هرزه نگاری
صنعت هرزه نگاری معاصر که در آغاز دهة پنجاه با ابداع
Playboy
رو
به گسترش نهاد. از آن پس، این صنعت همة وسیله های ارتباطی مدرن را بکار
گرفته است. از این رو، در ایالات متحد محل فیلمبرداری ویدئویی هرزه نگاری
یک بازار 5 میلیارد دلاری در سال در اختیار دارد. از فیلم های پرسود
هرزه نگاری تلویزیون و نمایش این فیلم ها در اتاق های هتل ها 175
میلیون دلار بدست می آید. در ایالات متحد بین 1 تا 2 میلیارد دلار از
راه کارت های اعتباری در بدست آوردن اطلاعات مستقیم سکسی از طریق
اینترنت خرج می‌شود(55). امّا این هزینه بین 5 تا 10% همه فروش ها در
شبکه است (56). آنجا نیز صنعت هتل داری شریک است: در هر فیلمی که در یک
اتاق نمایش داده می شود، 20% بهای محل اجاره بدست می آيد.
هرزه نگاری کودکانه یا تقریباً کودکانه
(Kiddi or Chicken porn )
روی اينترنت 4/48% همه انتقال های راه دور پایگاه های تجاری برای بالغ
ها را تشکیل می دهند (57). این هرزه نگاری از کودکان نوباوه تا سه ساله
استفاده می کند. تصویرهایی که برای ارضای پنداری های مصرف کنندگان هرزه
نگاری کودکانه تولید می شوند، می توانند به عنوان یک شکل از سوءاستفاده
سکسی توصیف شوند.
در
1983، رقم تجارت هرزه نگاری تا 6 میلیارد دلار برآورد شده است (58).
این رقم وسیعاً پایین تر از رقم امروز است. به این دلیل دهة 1990 شاهد
فوران تولید و مصرف هرزه نگاری است. هرزه نگاری از این پس یک صنعت
جهانی است که بطور پرحجم منتشر شده و کاملاً به ابتذال رسیده که نه فقط
اوج نابرابری سکسی را نمایش می‌دهد، بلکه برای تقویت این نابرابری می
کوشد. این صنعت جزء فرهنگ است و آن را اشباع می کند و بنابراین، در
مجموع تصویرهای اجتماعی رسانه های سنتی و جدید اثر می گذارد. هرزه نگاری
تنها یک صنعت پنداری نیست. یعنی قبل از هر چیز از زنان و کودکان بهره
برداری و سوء استفاده می کند. صدها هزارنفر که آنجا کار می کنند، به
نوبه خود مورد تجاوز و خشونت و قتل قرار می گیرند (59). هرزه نگاری، در
حقیقت روسپی سازی پندارهای جنس مذکر است. این هرزه نگاری زنان را
نوبالغ و کودکان را از حیث سکسی بالغ نشان می دهد.
هرزه نگاری تنها با بحث بر پاية آزادی بیان کاهش نمی یابد.
توریسم سکسی
توریسم سکسی به کشورهای وابسته محدود نشده است. ریپربان در هامبورگ، کورفورستندام
(Kurfürstendamm)
در
برلین و محله های «داغ» آمستردام و روتردام مقصدهای بسیار معروف توریست‌های
سکسی هستند. کشورهایی که روسپی گری را قانونی کرده اند یا با آن مدارا
می کنند به مکان های مهم توریستی تبدیل شده اند. با عنایت به این کشورها
است که سازمان های غیردولتی ملی در سطح اروپا و بین المللی روسپی گری
را به مثابه یک کار سکسی معرفی می کنند. توریسم سکسی به عنوان صنعت در
حال رشد از سی سال پیش به این سو به روسپی سازی بافت اجتماعی سرگرم
است. در تایلند در برابر 4/5 میلیون توریست سکسی 450 هزار مشتری محلی
در روز برآورد شده است (60).
صنعت پرحجم روسپی گری در جنوب شرقی آسیا به علت جنگ ویتنام، توقف
نظامیان در ویتنام، تایلند و فیلی پین (61) پیشرفت زیادی کرد. تایلند و
فیلیپین در مبارزه علیه ویتنام نقش پایگاه پشت جبهه را بازی می کردند.
افزایش بسیار زیاد روسپی گری محلی موجب استقرار زیرساختار لازم برای
توسعه توریسم سکسی بویژه به موجب موجود بودن « نیروی کار»ی که محصول
حضور نظامی بود، گردید. فراغت های بسیار زیاد، آسانی ارتباط ها و نقل
مکان به خارج، ترکيب اجتماعی، بنا بر هرزه نگاری، از تصویر زیبا و
شهوانی جوانان روسپی آسیایی که به اعتبار فرهنگ شان علی رغم کم سنی از
حیث سکسی بالغ محسوب می شوند و سیاست های دولتی مساعد برای توریسم سکسی
به فوران این صنعت کمک کرده اند. امروز نیز طبق برآورد بالغ بر 18 هزار
روسپی در خدمت 43 هزار نظامی ایالات متحد که در کره مستقرند، قرار
دارند (62). برآورد شده است که در فاصله 1937 و 1945 ارتش اشغالگر ژاپن
از 100 تا 200 هزار روسپی کره که در « استراحت گاه ها» (روسپی خانه های
آرام بخش ) (63) زندانی بودند، استفاده کرده‌اند. تنها چند روز پس از
شکست ژاپن، انجمن ایجاد سرگرمی‌های آسان ويژه که بطور غیرمستقیم توسط
دولت تأمین مالی می شود، نخستین روسپی خانه آرام بخش سربازان آمریکایی
را گشودند. این انجمن در نقطه اوج کارش، 70 هزار روسپی ژاپن را به کار
گماشت (64).
بیماری های واگیردار سکسی و نازایی
نتیجه جهانی شدن صنعت سکس
طبق برآوردها تنها 15% روسپیان ایالات متحد به بیماری مقاربتی مبتلا
نشده اند (65). 85% روسپیان بورکینوفاسو مبتلا به ایدز هستند. مبتلایان
به این بیماری در کنیا 52%، در کامبوج نزدیک به 50% و در شمال تایلند
34% است. در 1988 حدود 2% روسپیان ایتالیا مبتلا به ایدز بودند. ده سال
بعد این رقم به 16% رسید (66).
یکی از بهانه های مشتریان در استفاده سکسی از کودکان پرهیز از بیماری
های سکسی است. امّا داده ها و آمارها این پندار را تکذیب می کنند.
مثلاً در کامبوج از بین 50 تا 70 هزار روسپی بیش از یک سوم آنها کمتر
از 18 سال دارند و نزدیک به 50% این جوانان سروپوزیتیو
(Séropositive)
هستند (67).
در
غرب، 70% نازایی زنانه به علت بیماری های مقاربتی شوهران و شریکان
زندگی در نتیجه آمیزش جنسی با پرداخت پول است(68).
آزادسازی صنعت سکس
در
1998 سازمان بین المللی کار، آژانس رسمی سازمان ملل متحد، در یک گزارش
خواستار شناسایی اقتصادی صنعت سکس شده است. این شناسایی توسعة « قانون
های کار و سودها به نفع کارکنان سکس»، بهبود « شرایط کار» در این صنعت
و « توسعة شبکه مالیاتی بر فعالیت های متعدد پر سود مربوط به این صنعت»
را در بر می‌گیرد (69).
نخستین انحراف به نفع آزادسازی روسپی گری در مقیاس جهانی در 1995 هنگام
کنفرانس پکن آشکار شد. در این کنفرانس برای نخستین بار اصل روسپی گری «اجباری»
تصریح شد. بدین معنا که فقط با اجبار در روسپی گری باید مبارزه شود. در
1997، به ریاست هلند، خط های راهنمای محصول کنفرانس بین وزیران در لاهه
با کوشش در جهت هماهنگ کردن مبارزه با دادوستد زنان با هدف های بهره
برداری سکسی در اتحادیه اروپا، تعریف دادوستد را تنها به شرط به کاربرد
زور، اجبار و تهدید روشن کردند (70). در ژوئن 1999 سازمان بین المللی کار
یک قرارداد دربارة شکل های تحمل ناپذیر کار برای کودکان را به تصویب
رساند. در فهرست طولانی تنظیمی، روسپی گری برای نخستین بار در یک متن
بین المللی به عنوان کار شناخته شد. گزارشگر ويژه دربارة تخلف‌های
انجام یافته نسبت به زنان در کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد در
آوریل 2000 در ژنو نشان داد که تعریف داد و ستد نمی بایست زنان «مهاجر
غیر قانونی مشغول به حرفه سکس» را به حساب آورد.
به
عقیدة ماری ویکتوآر لویی، همة اين سیاست ها به « ترک مبارزه با سیستم
روسپی گری [صحه می گذارند] (و) توجیه کالایی شدن سیستم روسپی گری را
بنام کاربرد برخی حالتمندی‌های تنظیم آن تأیید می کنند» (71)
نتیجه گیری
از
30 سال پیش به این سو، ما با سکسی شدن جامعه روبروییم. این سکسی شدن
مبتنی بر نابرابری اجتماعی است. نتیجه آن نابرابر شدن بسیار سودآور است.
از آن پس، جامعه از سکس اشباع می شود و بازار سکس رو به رشد کامل و
جهانی شده، قبل از هر چیز از زنان و کودکان بويژه جهان سوم و کشورهای
پیشین « سوسیالیستی» بهره برداری می کند.
ما
اکنون شاهد صنعتی شدن روسپی گری، داد و ستد زنان و کودکان، هرزه نگاری
و توریسم سکسی هستیم. چندملیتی های سکسی به نیروهای اقتصادی مستقل
(72)، بها گذاری شده در بوس تبدیل شده اند (73). روسپی گری بدون بازار،
بدون کالایی شدن موجودهای انسانی و بدون تقاضا وجود ندارد. متأسفانه،
بهره کشی سکسی بیش از پیش به مثابة صنعت تفریحی (74) نگریسته می شود و
روسپی گری همچون کار مشروع تلقی می گردد. با اینهمه، صنعت فراغت
« Leisure industry»
مبتنی بر نقض منظم حقوق بشر است. بهره کشی سکسی از زنان و کودکان به
همدستی مصرف کنندگان نیاز دارد.
این چشم انداز جهانی شدن مجموع مسئله‌ها (استثمار اقتصادی، ستم سکسی،
انباشت سرمایه، مهاجرت‌های بین‌المللی، نژادپرستی، بهداشت، سلسله
مراتبی شدن اقتصاد - جهان، توسعة نابرابر و مرکب، فقر، تشدید نابرابری‌های
اجتماعی و غیره) را که در درک تحول دنیایی که در آن بسر می بریم، جایگاهی
قطعی دارند، در بر می گیرد. آنچه که می توانست به این عنوان در حاشیه
نگریسته شود، از این پس در مرکز توسعة سرمایه داری جهانی قرار دارد. از
این رو، این صنعت بیش از پیش به مثابه بخش مبتذل اقتصادی شناخته شده
است.
سخن پيوست از مترجم
همانطور که ملاحظه می شود، متأسفانه در فهرست اين بررسی دقيق و گسترده،
آمار تجارت جنسی کشورهای خاورميانه حضور ندارد. گفتنی است که يکی از
نقطه های « داغ» اين منطقه دبی است که از برکت طرح های نوليبرالی به کانون
فساد و خوشگذرانی منطقه تبديل شده است. ثروتمندانی که از راه غارت و
دزدی و چپاول و پول های کثيف سرمايه های هنگفتی بچنگ آورده اند، در مرکزهای
توريستی ضد فرهنگی شيخ نشين های خليج فارس سرمايه گذاری می کنند. اين
شبه کشورها که فلسفه وجودی شان تغذية نفت مورد نياز نفتخواران بين
المللی است، از ديد اقتصاددانان نوليبرالی ايرانی که همواره موفقيت
آنها را به رخ می کشند، افتخار يافته اند محل مناسبی برای بنياد
قمارخانه هاو روسپی خانه ها برای داغ نگاهداشتن بازار سکس طبق نمونه
های جهانی باشند. يکی از افتخارهای جمهوری اسلامی ايران شرکت فعال در
اين سرمايه گذاری توسط آقازاده ها و وابستگان دم کلفت حکومت است. آيت
الله های حاکم که در تبليغات دم از « اخلاق اسلامی» می زنند در برابر
اين قبيل فعاليت ها سکوت اختيار می کنند. سرمايه های اين طفيلی ها که
از راه غارت پابرهنگان کشور بدست آمده بجای سرمايه گذاری در ايران و
ايجاد اشتغال در کشور صرف سرمايه گذاری در ساختن هتل های خوشگذرانی و
قمارخانه ها و خدمات آنها در دبی و غيره می گردد. علاوه بر اين شبکة
سازمان يافته ای در کشور به شکار دختران نوبالغ زيبای خانواده های فقير
و تنگدست سرگرم است و گروه گروه آنان را از راه قاچاق يا با ويزای
دولتی برای فروش در بازار سکس دبی و پاکستان و ديگر بازارهای منطقه
عرضه می کند. به ويژه در يک دهة اخير وضع به چنان مرحلة فاجعه باری
رسيده است که روسپی های صادر شده از ايران بازار سکس کشورهای سابقاً
سوسياليستی را در شيخ نشين ها تنگ کرده اند. متأسفانه مثل همه موردهای
ديگر آمار دقيقی در اين باره در دست نيست. اما گستردگی فروش دختران
معصوم ايرانی تا آنجاست که حتی در فيلم های سينمايی داخل کشور بازتاب
يافته است. فيلم سينمايی « نگين» از جمله آنهاست که سرنوشت دردناک و
لرزانندة اين دختران بی پناه و بینوا را به تصوير کشيده و نماد روشنی
از وجود شبکه دلالان در شکار زنان و دختران و کودکان برای فروش در
بازار داخلی و بازارهای منطقه است. در اين مورد بجاست گزارش 19
ارديبهشت 1383 ايلنا را يادآوری کنيم. طبق اين گزارش قاليباف فرمانده
کل نيروی انتظامی اعتراف کرد: «برخی از باندها، دختران کم سن و سال را
به صورت غيرقانونی از کشور خارج می کنند»!؟
*
عنوان داخل گيومه از مترجم است.
نویسندة مقاله: ریچارد پولین، استاد جامعه شناسی در دانشگاه اوتاوا و
نويسنده بسیاری از اثرها در علم های اجتماعی از جمله کتاب بی خِردی
ناسیونالیستی در سال 2000، پایه های مارکسیسم در سال 1997، خشونت و
هرزه نگاری، صنعت تصور و واقعیت ها در سال 1993 و همچنین نویسنده برخی
قصه ها و رمان ها از جمله رمان حاکم شفق در سال 2000 و نیز برنده جایزه
خوانندگان در سال 2000 است.
منبع: مجموعة « سرمایه و بشریت» نشر دانشگاهی فرانسه بخش مجله ها، پاریس
ژانویه 2002
پی
نوشت ها:
1-
این متن یک بررسی مقدماتی در زمینه پژوهش بسیار عمیق دربارة آزادسازی
کنونی روسپی گری و جهانی شدن بازار سکس است.
2- Barry Kathleen, The Prostitution of Sexuality, New York, &
London, New York University Press, 1995, p. 122; Jeffreys Sheila,
"Globalizing Sexual Exploitation : Sex Tourism and the Traffic in
Women",Leisure Studies, vol. 18, n°3, july 1999, p. 188.
3-
Selon le Political Economy Center Chulalungkborn University of
Thailand, en 1993-1995, l’industrie mondiale du sex a généré des
revenus se situant entre 20 et 23 milliards de dollars américans,
cité dans ECPAT Australia, ECPAT Developement Manual, Melborne,
1994, p. 29. D’autres enquêtes estiment à 52 milliards de dollars
les revenus de l’industrie légale de sexe.
Voir à ce propos, Leidholdt Dorchen, position Paper for the
Coalition Against Trafficking in Women, Genéve, 2 mai 2001, http://www.uri.edu
I artsci/wms/jugues/cathw/posit2.htm, p. 5.
4- Voir à ce sujet, entre autres, Strudevant, S. P. and B. Stolzfus
(ed.), Let the Good Times Roll. Prostitution and the U. S. Military
in Asia, New York, The New Press, 1992.
5- Voir, entre autres, Truong T.-D., Sex, Money and Morality:
Prostitution and Tourism in Southeast Asia, London, Zed Books, 1990.
6-
Voir à ce sijet mon livre, La violence pornographique. Industrie de
fantasme et réalités, Yens-sur-morges, Cabédita, 1993.
7-
Dans le cas de l’Ausralie, voir: "Love, Honour and Obey", The
Alternatives, http://www.pastornet.net.au/alt/feb97/arranged.html.
8-
Effet de la mondialisation, Kathleen Barry, op. cit., p 126 rapporte
que des villages entiers de pêcheurs des Philippines et de la
ThaÏlande se sont transformés en sites touristiques sexuels.
9- CATWAP, Statistics on Trafficking and Prostitution in Asia and
the Pasific, p. 1, http://www.codewan.com.ph/salidumay/discussions/articles/stats_prostitution.htm.
10- Hechler David Child Sex Tourism, p. 2, ftp://members.aol.com/hechler/tourism.html.
11- Jeffreys Sheila, op. cit., p. 185.
12- Bishop R and L. Robinson L., Night Market. Sexual Cultures and
the Thai Economic Miracle, New York, Routledge, 1998.
13- Hechler David, op. cit., p. 2.
14- Barry Kathleen, op. cit.
15- CATWAP, op. cit., p. 1.
16- Ibid., p. 2.
17- Santos Aida F., "Globalization, Human Rights and Sexual
Exploitation", Making the Harm Visible, Hugues and Roche Editors,
février 1999.
18-
Par exemple, la majorité des prostituées de la Nouvelle-Zélande est
d’origine asiatique.
CATWAP, op. cit., p. 4.
19- J. C. Barden, "After release from foster care, many turn to live
on the streets", New York Times, 1991, Al ; Satterfield S. B.
"Clinical Aspects of Juvenile Prostitution", Medical Aspects of
Human Sexuality, vol. 15, n° 9, 1981.
Ces
donnée concordant avec celle d’une enquête que j’ai menée auprés des
danseuses nues. Voir mon livre, Le sexe spectacle, consommation,
main-d’œuvre et pornographie, Hull/Ottawa, Vents d’Ouest et
Vermillon, 1994.
20- Silbert M. and A. M. Pines, "Entrance in to prostitution", Youth
and Society, vol. 13, n° 4, 1982. Voir également K. Barry, op. cit.
21-Raymond Janice G., "Health Effects of Prostitution", Making the
Harm Visible, Hugues and Roche Editors, mai 2001.
22- Ibid.
23- Voir, entre autres, Silbert M. and A. M. Pines, "Occupationnal
Hazards of Street Prositutes", Criminal Justice Behaviour, n° 195,
1981: Giobbe E., "Juvenil Prostitution: Profile of Recruitment",
Child Trauma I : Issues & Research, New York, Garaland Publishing,
1992.
24- Barry K., op cit., p. 139.
25- Ibid., p. 122,
26- CATWAP, op. cit., p. 4.
27- Ibid., p. 3.
28- Ibid., pp. 2-3.
29- Barry, K., op. cit., p. 122.
30- CATWAP, op. cit., p. 3.
31- Ibid., p. 5.
32-
Guéricolas Pascale, "Géographie de l’inacceptable", Gazette des
femmes, vol. 22, n° l,mai-juin 2000, p. 27-31.
33- Oppermann M., "Introduction", in Oppemann M. (ed.), Sex Tourism
and Prostitution: Aspects of Leisure, Recreation, and Work, New
York, Cognizant Communication Corporation, 1998, p. 8.
34- Cazals Anne, op. cit., p. 60.
35- Ackermann L. und C. Filter, Die Frau nach Katalog, Freiburg,
Herder, 1994.
36- Oppermann M., op. Cit., p. 8.
37- Unicef, Child Protection, wysiwyg:-47-http:--www.unicef.org/programme/cprotection/traf.htm,p.
1.
38- Ibid., p. 2.
39- CATWAP, op, cit., p. 4.
40- Oppermann M., op. cit., p. 8.
41- Unicef, Child Protection, op. cit., p. 2.
42- ECPAT Australia, op. cit., p. 24
43- Unicef, Child Protection, op. cit., p. 2-3.
44- CATWAP, op. cit., p. 2.
45- Robinson L. N., The Globalization of Female Child Prostitution,
Indiana University, http://www.law.indiana.edu l glsj/vo15/no 1/robonson.html,
4 juin 1998, p. l.
46-
Santos Aida F., op. cit.
47- The Modern International Slave Trade, http://www.uusc.org/programs/index_frames.html?strafic2.html,
14 mai 2001.
48- CATWAP, op. cit., p. 3.
49- Guéricolas Pascale, op. cit., p. 31.
50- Oppermann M., op. Cit.
51- Ibid.
52- O’Neill Richard, Amy, International Trafficking, in Women to the
United States: A Contemporary Manifestation of Slaverty and
Organized Crime, DCI, Center for the Study of Inteligence, novembre
1999.
53- CATW, "Factbook on Global Sexual Exploitation. Canada.", http://www.uri.edu/artsci/hugues/catw/Canada.htm,
29 avril 2001.
54- CATWAP, op. cit., p. 1.
55- Lane III, F. S., Obscene Profits, New York & London, Routlege,
2000, p. XV.
56- Ibid., p. 34.
57- Rimm Marty, Marketing Pornography on the Information
Superhighway, http://trfn.pgh.pa.us/guest/mrtext.html, p. 19.
58-
Potter G. W., Criminal Enterprises : Pornography, http://www.police
studies.eku.edu/Potter/International/Pornography.htm,p. 1.
59-
Les histoires d’horreur du métier "d’actric pornographique" sont
désormais légion. Le plus récent récit est l’œvre de Raffaëla
Anderson (Hard, Paris, Grasset, 2001), vedette du film controversé,
Baise-moi.
60- Barry K., op. cit., p. 60.
61- JeffreysSheila, op., cit., p. 186-187.
62- Barry K., op. cit., p. 139.
63- Ibid., p. 128.
64-Obid., p. 129
65-Leidhold Dorchedn, op. cit., http://www.uri.edul 1 artsci/wms/hugues/catw/posit.htm.
p. 3.
66-Ibid., p. 4. Voir également Maurer, Mechtild, Tourisme,
prostitution, sida,Paris/Genéve, L’Harmattan/Cetim, 1992.
67-
Véran Sylvie, "Cambodge. Vendue à 9 ans, prostituée, séropositive",
Nouvel Observateur, 10 août 2000, p. 10-11.
68- Raymond J. G., "Health Effects of Prostitution", Making the Harm
Visible, Hugues and Roche Editors, février 1999.
69- Lim L. L., the Sex Sector. The Economic and Social Bases of
Prostitution is Southeast Asia, Genéve, OIT, 1998, p. 212-213.
70-
L’UE affirmait vouloir "combattre le traffic illégal des personnes",
ce qui sous-entend qu’il existe un trafic "légal". Ainsi, dans de
telles conditions, la définition de la traite ne s’attache qu’à
protéger les femmes qui n’auraient pas consenti à leur exploitation.
Ces femmes dorénavant auront le fardeau de la preuve qu’elles ont
été contrai ntes à se prostituer.
71-
Louis Marie-Victoire, "Pour construire l’abolitionnisme du XXIe
siécle", Cahier marxistes, n° 216, juin-juillet 2000.
72- Barry K., op. cit., p. 162.
73-Le
plus important bordel de Melborne (Australie), The Daily Planet, est
désormais coté à la bourse. Jeffreys, S., op. cit., p. 185.
74-
Voir, entre autres, Oppermann, op. cit.
75- Voir, entre autres, Kempadoo K and J. Doezema, Clobal Sex
Workers, New York & London, Routlege, 1998.
|
