بازگشت به صفحه نخست

فريبرز رئيس دانا در مصاحبه با روز :آنها از مردم مي هراسند

آقاي دکتر رئيس دانا! وضعيت ميهن مان را در آستانه نوروز يک هزار و سيصد و هشتاد و پنج خورشيدي چطور مي بينيد؟

ميهن مان در وضعيت چندان مناسبي قرار ندارد. من "ميهن" را همواره بر حسب فرصت ها و توانمندي ها و منافع و خوشبختي مردم تعريف مي کنم. مردم ما در حال حاضر فرصت هاي خود را از دست مي دهند.انسجام اجتماعي گسيخته مي شود. هنجارهاي اجتماعي گسيخته شده اند. جامعه ما نابهنجار شده است. اقتصاد کشور نشاني از رشد و توسعه ماندگار به دست نمي دهد. در سطح بين المللي براي مردم ايران وحشت شکل گرفته است. همچون همه اين سالها،صاحبان قدرت و مکنت و مداخله گران امپرياليستي يکه تازي مي کنند در حالي که آگاهي و مقاومت مردم تحت الشعاع فضاي ياس و نااميدي حاکم قرار گرفته است. تصميم هايي که گرفته مي شوند و بازي اي که ميان دولتمردان ايران و قدرت هاي جهاني جريان دارد،فرصت هاي زيادي را از مردم مي گيرد.

در چشم انداز پيش رو و در سال هشتاد و پنج تا چه حد وقوع يک حمله نظامي هدفمند به ايران را محتمل مي دانيد؟

من چندان به احتمال وقوع جنگ و ويراني باور ندارم. گروهي که زماني بر طبل جنگ ايران و عراق کوبيد،در آن زمان منافعي داشت، امروز منافع آن قدرت ها و اين نيروهاي داخلي بقاي وضعيت موجود است!مداخله گران خارجي هم خود را در برابر مردمي آزاديخواه اما خسته و تکيده و نوميد مي بينند. من اگر مي گويم احتمال وقوع جنگ ضعيف است، به معناي عدم وجود مخاطراتي مثل تضيقات اقتصادي و فشارها و پول خرج کردن براي ساختن يک دموکراسي توخالي و سرکوب هاي داخلي و.. نيست.

در جامعه شناسي سياسي به هر حال براي هر روند قهقهرايي آستانه اي وجود دارد. منظورم نقطه صفر است. واقعا با ادامه وضع موجود و فروپاشي عظيم در عرصه هاي مختلف که به آن اشاره کرديد، از منظر اقتصاد سياسي، نقطه صفر اين ساعت کجاست؟

اقتصاد مانند يک بدن نيست که بگوييم وقتي که اعضا مختلف آن به تدريج از کار افتادند و قلب نيز از کار افتاد مرگ بيمار فرا رسد. به هر حال با همين روند قهقهرايي هم مي شود لک و لک ادامه داد. وضع بدتر و باز هم بدتر از اين هم مي تواند بشود. در جامعه اي که نابهنجاري هاي مختلف بيداد مي کنند. اعتياد هست. اعتراض و انتقاد هم هست. سرکوب هم هست!...

قدرت هاي امپرياليستي يا آنطور که امروز مشهور شده"جامعه جهاني" در سالهاي اخير مرتب از ضرورت توجه به مساله حقوق بشر در ايران مي گويند. به گمان شما در صورت توافق احتمالي اين قدرت ها با جمهوري اسلامي بر سر پرونده هسته اي، مساله "حقوق بشر" در کشور ما به چه سرنوشتي دچار شود؟

در اين روند احتمال دارد، غرب ايرادات خود در مورد نقض حقوق بشر در جمهوري اسلامي را تعديل کند. ليبي به راهي که مي خواستند آمد و ديگر ساکت شدند.مگر هم اکنون در ليبي حقوق بشر رعايت مي شود؟! زماني که دهها هزار نفر از زندانيان سياسي و عقيدتي در زندان هاي جمهوري اسلامي اعدام مي شدند مجامع حقوق بشري جهاني کجا بودند؟ چه کردند؟! آنها به صرف تفاوت ايدئولوژي آن مبارزان با اهداف امپرياليسم در برابر آن فجايع ،تنها سکوت پيشه کردند. امروز هم هراسشان از اين است که جنبش آزاديخوهوانه مردم ايران به نوعي سمت و سوي سوسياليستي بگيرد. از جهاني شدن به آن شکلي که آنها مطرح مي کنند فاصله بگيرد و... مي ترسند مردم بيايستند و خود با دست خودشان در برابر منافع امپرياليسم در ميهن ما حرکتي انجام دهند! مي ترسند ونزوئلايي ديگر در ايران درست شود.... حرف در اينجاست که خودکامگي خارجي و ارتجاع داخلي بار ديگر از در آشتي با يکديگر در بيايند.

و در آستانه نوروز 85، "اميد" کجاست دکتر رئيس دانا؟...

همانگونه که اسطوره نوروز به يک واقعيت جاودان تبديل شده است، در آستانه نوروز 85 از اين اسطوره ماندگار و فرهنگ تکرار شونده با کلام حافظ مدد مي گيرم: سخن در پرده مي گويم، چو گل از پرده بيرون آي که بيش از پنج روزي نيست حکم مير نوروزي!...