|
طرح قطعنامه اتحادیه های کارگران نفت
عراق
فراخوان اتحادیه های کارگران نفت عراق
به تمامی فعالین اتحادیه های کارگری جهان .
برگردان از عربی پاول وود / هلگا
هایدریش
برگردان به فارسی ناهید جعفرپور
ما از تمامی فعالین اتحادیه های کارگری
جهان تقاضا داریم که ازاین طرح در گروه های منطقه ای خود پشتیبانی نموده و
بدینوسیله در مبارزه اتحادیه های نفت عراق سهیم شوند:
با خصوصی سازی نفت عراق مبارزه نمائیم
این گروه/ نشست نتیجه گیری نموده است
که:
استخراج نفت بزرگترین بخش اقتصاد عراق
است. مخاذن نفتی عراق به لحاظ گستردگی در سومین مقام جهان قرار دارند. از این رو
کنترل بر اقتصاد عراق به مفهوم کنترل بر تولید و استخراج این ذخایر نفتی است.
پیمان تولید مشترک ( آ گ پ) ، پیمانی
است که طبق آن به دولت آمریکا و شرکت های نفتی چندملیتی در محدوده عراق این اجازه
را می دهد که به مدت 25 تا 40 سال آینده بطور واقعی بدون هیچ گونه مشکل سیاسی از
این خصوصی سازی بهره برده و تا آنجا که می توانند نفت عراق را استخراج نمایند. تک
تک مفاد این پیمان چون همیشه مخفی می باشد. این پیمان همچنین در مدت قراردادش غیر
قابل تغییر و برگشت است وهر دولتی هم که در آینده در عراق بروی کار آید نمی تواند
تا پایان مدت مقرر مجددا به مذاکرات و یا تغییر مفاد آن بپردازد.
طبق گزارشی که بر اساس طرح خام این
پیمان در پائیز 2005 علنی گشت، از تاریخ عقد این قرار داد در حدود 64% ذخایر نفتی
عراق بدون برگشت در اختیار شرکت های نفتی خارجی قرار می گیرد. این گزارش همچنین
تخمین زده است که هزینه قرار داد های جدید برای عراق چیزی بین 74 و 194 میلیارد
دلار آمریکائی بالا تر از زمانی است که این 64% زیر نظر دولت باشد. در واقع طبق این
تخمین محافظه کارانه قیمت نفت چیزی در حدود بشکه ای 40 دلار برای عراق تمام خواهد
شد. در حالیکه نفت عراق تا پایان 2005 بشکه ای ( هر بشکه 159 لیتری) 60 دلار بوده
است. این هزینه ذکر شده تقریبا 2 تا 7 برابر بودجه دولت عراق در سال 2005/2006 می
باشد. پیمان ( آ گ پ ) سهم سود شرکت های نفتی خارجی از نفت عراق را بین 42% و 162%
ضمانت خواهد نمود.
از این رو این گروه/ نشست همچنین نتیجه
گیری نموده است که:
فدراسیون اتحادیه های نفت عراق ( ای اف
او گ) که سابق بر این بنام اتحادیه شاغلین نفت عراق معروف بود به همراه اتحادیه های
نفتی شرکت های جنوب عراق، تا کنون نقش بسیار مهمی در جلوگیری از نقشه های شرکت های
نفتی چند ملیتی در عراق بازی نموده اند. فدراسیون اتحادیه های شاغلین نفت عراق به
هیچ وجه از سوی دولت عراق و یا از سوی اعضای دولت و حتی از سوی هیچ دولت دیگری،
مورد تائید قرار نگرفته است. دولت عراق قانون ضد اتحادیه های کارگری زمان صدام حسین
را همچنان حفظ نموده است. قانونی که تنها یک فدراسیون اتحادیه ای را برسمیت می
شناسد. از این رو اتحادیه های کارگری که ما در آن عضو می باشیم مستقل می باشند و
عضو هیچ حزب سیاسی نبوده وهمچنین هیچگونه وابستگی به فدراسیدن اتحادیه های عراق (
دولتی) ندارد. اتحادیه های ما تا کنون موفق شده اند دستمزد کارگران نفتی را بالا
برده و برای بهبود شرایط کاری و افزایش دستمزدها و... اعتصاباتی سازماندهی نماید که
در اثر این اعتصابات استخراج نفت و صدور نفت تا مدتی راکت ماند.
این گروه/نشست بر این باور است که :
فدراسیون اتحادیه های کارگران نفت، نه
تنها کارگران را برای امنیت بخشیدن به حق و حقوقشان و شرایط بهتر کارسازماندهی و
تجهیز می نماید، بلکه همچنین آنان را برای مبارزه با دسترسی شرکت های خارجی به نفت
عراق بسیج می کند. مبارزه کارگران نفت بر علیه خصوصی سازی صنعت نفت و بر علیه قرار
گرفتن این صنایع بدست خارجیان، مهمترین بخش مبارزه برای دفاع از توانائی ها و کنترل
اقتصاد عراق و تعیین سرنوشت آینده عراق است.
این گروه/نشست تصمیم می گیرد:
هیئتی از سوی فدراسیون اتحادیه های
کارگران نفت عراق به آلمان /اطریش/سوئیس عازم شوند تا بدینوسیله راهی پیدا نمایند
که با آن راه به گسترش و انعکاس و قوت اتحادیه های کارگری و مبارزه شان بر علیه
خصوصی سازی صنایع نفت در عراق یاری رسانند. بخصوص هدف پیدا کردن راه هائی است که
بتوان توسط آن آکسیونهای زیرفدراسیون اتحادیه های کارگران نفت عراق را پشتیبانی
نمود:
دسترسی به دستگاه های ارتباط الکترونیکی،
برگزاری کنفرانس های ضد خصوصی سازی، برگزاری سمینار ها و سخنرانی ها، مسافرت ها و
سرکشی به تمامی مناطق عراق که بتوان با سازمانها و شبکه های اتحادیه ای تماس گرفت،
علنی نمودن بحث ها و آثار اتحادیه، هزینه ترجمه مقالات، مدارک و روابط عمومی در
رابطه با تماس با اتحادیه های کارگری در سطوح بین المللی، تماس با جنبش های اجتماعی
جهان و تماس های بین المللی. |
