|
*فقر زنانه
است* * برگشت خدمتکاران زن* * فمنیسم متاسفانه در حال عقب گرد است*
منبع: شماره
روز 8 مارس دنیای جوان
برگردان:
ناهید جعفرپور
فقر زنانه است
نوشته اولا
یلپکه
در سرتاسر جهان شدت گرفتن
فقر و خشونت بر علیه زنان 8 مارس روز جهانی زنان را در این سال بر جسته نموده است. هر روز
در اثر بحران سرمایه داری ملت های بیشتری به فقر مطلق فرو می روند. زنان در سراسر جهان
اولین قربانیان این فقر مطلق می باشند. طبق گزارش سازمان یونی سف 70% درصد فقیران و دو سوم
بیسوادان جهان زن می باشند. طبق همین گزارش 60% نیروی کار جهان تنها 10% از درآمد سرانه
جهان شامل حالشان میشود و همین تعداد از 1% دارائی جهان بهره می برند. حتی در کشورهای
ثروتمند جهان اکثر زنان فقیر ترین بخش جامعه بوده و از این فقر رنج می برند.
در آلمان انهدام خدمات
اجتماعی موقعیت زنان را بطور نگران کننده ای به سقوط کشانده است. قانون هارتس چهار عمدتا
زنان را به بدبختی کشانده است. بخصوص زنانی که همسرشان شاغل است از حق بیکاری 2 محروم شده
اند. در حدود صدها هزار زن به لحاظ شغل همسر و یا هم خانه خود از تمامی مزایای خدمات همگانی
محروم شده اند. محروم شدن این زنان از مزایای بیکاری زمینه را برای کار سیاه و غیر قانونی
زنان با حقوقی ناچیز و استثمار بیشتر مهیا می سازد. بازار کار هم خواهان زنان با وسیله
نقلیه، جوان، بدون بچه، مجرد و آماده برای کار در هر نقطه می باشد. زنان سرپرست خانوار از
محروم ترین بخش این کاتاگوری می باشند.
تبعیضات اجتماعی به زنان
مهمترین تم روزجهانی زن امسال در سرتاسر جهان است. رشد خشونت بر علیه زنان بخصوص خشونت
خانگی ( تجاوز در زناشوئی، ختنه زنان) از بحث های محوری این روز می باشد. روز 6 فوریه امسال
سازمانهای غیر دولتی جهان بر علیه ختنه زنان در جهان اعلام بسیج عمومی و مبارزه نمودند.
واریس دیری سفیر سازمان ملل متحد از اینکه در جهان کسی بر علیه این قبیل جنایات کاری نمی
کند ابراز نگرانی نمود.
در رابطه با مناسبات
پدرسالارانه سنتی در آلمان تعداد قتل های ناموسی رو به رشد می باشد. در مقابل این اوضاع طبق
تصمیم زنان سازمان حقوق بشر در روز بین المللی زنان در سال 2004 تحت عنوان " دیدن و عمل
کردن" قرار شد که بر علیه خشونت بر زنان مبارزه جدی گردد. زنان آلمان هم به همین مناسبت
آکسیونی سراسری بانام "نگاه کردن ، عمل کردن و کمک کردن" اعلام نمودند. در مرکز ثقل این
آکسیون ها خشونت های جنسی بر علیه کودکان و جوانان قرار دارد. همزمان پشتیبانی مالی از سوی
سازمان های زنان برای کمک به قربانیان تجاوزات جنسی بر علیه زنان در نظر گرفته شد. امسال هم
سازمان های زنان همین برنامه را برای سال آینده اعلام نموده و بر علیه سیاست های دولت آلمان
بر علیه زنان موضع قاطع گرفتند.
برگشت
خدمتکاران زن
مقاله ای
ازسازمان آتاک بمناسبت روز جهانی زن
سازمان زنان جنبش منتقد
جهانی سازی،آتاک به مناسبت 8 مارس روز جهانی زن اعلام نمود که :"مناسبات خدمتکاری با شتاب
فراوان به خانه ها باز می گردد.طبق بررسی های موجود 3،3 درصد از خانواده های آلمانی دختران
جوان را بعنوان خدمتکار بکار گرفته اند.آلکس هارستال از فمنیست های عضو آتاک گفت " در حقیقت
پشت این بازگشت مجدد خدمتکاری تقسیم کاری زنانه نهفته است. وی همچنین بیان نمود که : ما
بیشتر ازاین نمی توانیم تحمل کنیم که در اینجا اختلافات جنسیتی بر گرده زنان کشورهای مزد
ارزان تحمل شود. زیرا که همچنان مسئولیت این کار مشقت بار بر عهده زنان این کشور هاست.
"خدمتکاران" امروزی زنان
مهاجر آسیائی، آفریقائی و آمریکائی لاتینی و در آلمان عمدتا زنان اروپای شرقی می باشند.بخش
زیادی از زنان تحصیل کرده و بالای 30 سال می باشند. آلکس هارستال می گوید که بسیاری از این
زنان در محل های اشتغال خود از اجازه کار و اجازه اقامت محروم می باشند. کارفرمایان ازاین
وضعیت سوء استفاده نموده و کارگران ارزان غیر قانونی را وارد می نمایند. کار سیاه و پنهانی
و غیر قانونی این زنان را بیشتر از همیشه به استثمار می کشاند. این زنان از آنجا که بطور
غیر قانونی بکار گمارده میشوند به هیچ وجه امکان مقاومت در مقابل تقلب در پرداخت مزدشان ،
استفاده بیش از حد از توانشان و سوء استفاده های جنسی از سوی همکاران و کارفرمایان را
نداشته و مجبور به تحمل تمامی این آسیب ها می باشند.
بازگشت مناسبات" خدمتکاری"
نشانی روشن از زیر بنای پدرسالارانه نظم اقتصادی جهانی و تقسیم ناعادلانه کار می
باشد.اشتغال در این سیستم عمدتا زنانه است زیرا که زنان در سطوح جهانی جزء نیروی بسیار
ارزان تر از ارزان می باشند.در آلمان تبلور یک چنین ساختاری را میتوان در کار ساعتی 1،18
یورو دید.
فمنیست های سازمان آتاک برای
تغییر این شرایط خواستار قانونی شدن اجازه کار و اجازه اقامت زنان مهاجر شده و خواهان تقسیم
کار اجتماعی برابر میان زنان و مردان می باشند. کار زنان می بایست از امنیت های شغلی
اجتماعی برخوردار بوده و طبق قوانین مزدی کشور محاسبه گردد.
فمنیسم
متاسفانه در حال عقب گرد است
مصاحبه با
آلکس هارستال سخنگوی فمنیست های سازمان آتاک
مصاحبه: پتر
ولتر
وضعیت زنان در دوره حکومت
سرخ / سبز آلمان بدتر شده است. جامعه آلمان در حال عقب گرد به دوران " خدمتکارگماری" می
باشد.
سئوال : از سال 1998 سوسیال
دمکرات ها و سبز های آلمان در مبارزات انتخاباتی خویش از برابری جنسیتی سخن می گویند. آیا
موقعیت فمنیست ها بهتر شده است؟
جواب: به هیچ وجه . انهدام
خدمات اجتماعی در آلمان وضعیت زنان را در این کشور وخیم تر نموده است. دولت سرخ سبز به هیچ
وجه وضعیت نابرابر میان دو جنس را بهبود نبخشیده است. بر عکس سیاست نئولیبرالی جهانی سازی
که از سوی دولت آلمان به اجرا در می آید، هر روز بیشتر از روز قبل زنان را به فقر و
نابرابری بیشتر سوق می دهد.
سئوال: وزرای سوسیال دمکرات
ها " کارارزان" را بعنوان راه حلی برای بهبود بیکاری در آلمان می دانند آیا ما در حال برگشت
به مناسبات " خدمتکار گماری" می باشیم؟
جواب:کاملا درست است. طبق
تحقیقات در حدود 3.3 درصد خانواده ها در آلمان زنان را بعنوان خدمتکار برای تمیز کاری و
رسیدگی به کار های خانه بکار گرفته اند. بسیاری از این زنان از تمامی امنیت های اجتماعی و
شغلی محروم بوده و اجازه اقامت قانونی ندارند.
سئوال : دولت آلمان و
اتحادیه اروپا خواهان باز سازی وضعیت اجتماعی زنان شده اند. آیا این دلیل خوبی برای سیاست
به نفع زنان نیست؟
جواب:این
سیاست بنفع زنان چیزی است مانند ایجاد شرکت های با مسئولیت یک نفر( ایش آ گ). به این مفهوم
که زنان در بخش های کوچک سرمایه گذاری می نمایند که معمولا در این رشته ها بخاطر رقابت ها
مجبور به ارزان فروختن تولیدات و یا خدمات و حاصل کارشان می گردند. در واقع به هیچ وجه
موقعیتی مناسب دائمی برای زنان نخواهد بود. بسیاری از این زنان بعد از مدتی مجددا محتاج به
اداره خدمات اجتماعی و مقرری ناچیز این اداره خواهند شد.
سئوال:پس با این حساب
وضعیت زنان در آلمان بدتر هم شده است. آمار هم نشان میدهد که امروز زنان برای کار مساوی با
گذشته 30 درصد کمتر دستمزد می گیرند. در آلمان شرقی دستمزد زنان حتی از زمان قبل از فرو
ریختن دیوار برلین ارزان تر گشته است.چه اتفاقی باید بیافتد که زنان به حقوق واقعی خود
برسند؟
جواب:تولید اجتماعی
می باید به نحوه دیگری سازماندهی گردد.برای مثال ما باید بطوری جدی خواهان این باشیم که
مشخص گردد که چه تولیداتی در اجتماع تولید می گردد . آیا ما به ابزار و آلات جنگی احتیاجی
داریم؟ آیا ما به این همه البسه وارداتی از کشورهای در حال توسعه محتاج می باشیم؟ آیا ما
احتیاج به این همه اجناس عددی یک یورو داریم. اگر ما از تمامی این اجناس پوچ بگذریم آنزمان
کار مفیددر بخش صنعت بکار گرفته میشود و در این صورت هم اشتغال فراوان تر است و هم مزدها
عادلانه تر و هم مساوات مزدی میان زنان و مردان رعایت میشود وهم زنان و مردان وقت رسیدگی به
کار های شخصی و خانواده خود را هم خواهند داشت
سئوال: از کی فمنیست های
آتاک اعلام موجودیت نموده اند و این گروه چه میخواهد؟
جواب: ما از سال
2002 شروع بکار کردیم و در کل آلمان بصورت شبکه ای کار می کنیم. در حال حاضر در حدود 30 زن
فعال بر این شبکه نظارت دارند. زنانی هم با ما هستند که هر از گاهی همراهی می نمایند همچنین
ما گروه های محلی هم تشکیل داده ایم.
سئوال: آتاک در تمامی آلمان
12000 عضو فعال دارد آیا وجود 30 زن فعال کم نیست؟
جواب: همه اعضای آتاک که
فعال نیستند. همه زنان آتاک هم با فمنیسم آتاک کار نمی کنند. متاسفانه بسیاری از زنان ما
بطور فعال فعالیت نمی کنند. ما باید از خود سئوال کنیم برای چی اینطوریست. آیا ساختار آتاک
از فعالیت زنان جلوگیری نمی کند؟
سئوال:آیا بطور کلی جنبشی
فمنیستی قوی وجود دارد؟ روزنامه دنیای جوان با بخش فمنیستی روزهای جمعه خود در میان رسانه
ها بسیار تنها قرار گرفته است؟
جواب: فمنیسم در شرایط فعلی
در عقب گرد است. دلیل این موضوع هم به احتمال قوی انهدام خدمات اجتماعی از سوی سیاست
نولیبرالی است که باعث شده است همواره زنان بیشتری در شرایطی قرار بگیرند که بیرون آمدن از
آن برایشان دشوار باشد و نتوانند خود را فعال و بسیج نمایند. اما نباید فراموش نمود که زنان
فمنیسم آتاک وجود دارند و از سابقه طولانی برخوردارند.
سئوال: برای فمنیسم آتاک 8
مارس چه مفهومی دارد؟
جواب: برای ما این
روز فقط یک روز تعطیلی از سال نیست بلکه این روز روز مقاومت در مقابل ساختار پدرسالارانه
سرمایه داری است. از سال 1911 زنان در سطوح بین المللی بر علیه فشار و استثمار و جنگ مبارزه
می نمایند.
|
