کودکان: 3 ميليون كودك در سال گذشته بر اثر ايدز جان خود را از دست دادند. 400 ميليون كودك در جهان به آب آشاميدني دسترسي ندارند. بيش از يك ميليارد دختر و پسر در جهان در فقر زندگي مي‌كنند.

شنبه 26 دی1383 – 15 ژانویه 2005

ایسنا: به نقل از منابع اينترنتي، طبق گزارش سالانه يونيسف درباره وضعيت كودكان در جهان، تقريبا از هر دو كودك در دنيا يك كودك محروم از وسايل پايه‌ای زندگی است.

 

در گزارش سالانه يونيسف آمده است كه دوران كودكی ميليونها كودك در حال رشد چپاول میشود، چون اين كودكان از خشونتی كه بر آنها اعمال میشود يا از ابتلا به بيماريهای كشنده‌ای چون ايدز در رنج‌ هستند.

 

نه تنها در كشورهای فقير، بلكه در كشورهای صنعتی غنی نيز فقر در ميان كودكان گسترش يافته است.

يونيسف در جمع‌بندي خود از وضعيت كودكان در سال 2004 ميلادی نشان میدهد كه چگونه فقر، جنگ و ايدز به طور متقابل يكديگر را تقويت كرده و آينده كودكان را به تباهی میكشانند.

در سراسر جهان بيش از 640 ميليون كودك بدون سقفی درست بالای سرشان زندگی میكنند.

 

بيش از 500 ميليون دختر و پسر محروم از داشتن حمام و توالت‌ هستند و 400 ميليون كودك دسترسی به آب پاكيزه ندارند.

ديتر گارليشز، مدير شاخه آلمان سازمان يونيسف، درباره تاثير اين همه مسايل بر زندگی كودكان میگويد: كودكانی كه از اين آثار فقر رنج میكشند، بيشتر در معرض ابتلا به بيماريها هستند و ميزان مرگ و مير در ميانشان بيشتر است. همچنين اين كودكان هستند كه در معرض غارت و چپاول‌اند، چه از طريق كاری كه از راه آن پول درمياورند، چه به لحاظ جنسی. كودكان فقير بيشتر از مدرسه غيبت میكنند و بيشتر به ايدز مبتلا میشوند.

 

بسياری از كودكان در مناطق جنگی قربانی عمليات تروريستی میشوند. نمونه آن در سپتامبر سال گذشته ميلادی گروگان‌گيری دانش‌آموزان در مدرسه‌ای در شهر بسلان، واقع در جمهوری روسيه بود كه موجب مرگ بيش از 330 نفر در آن مدرسه شد. نمونه ديگر استان آچه در اندونزی است كه در آن در سال 2003 به هنگام درگيريهايی كه ميان نيروهای نظامی دولتی و شورشيان وجود داشت، 460 مدرسه در آتش سوختند.

 

كول گاتام ـ معاون مدير اجرايی سازمان يونيسف ـ از هزاران مورد كودك‌ربايی به دست گروههای مسلح ياد میكند كه با هجوم به مدارس، كودكان را به زور به سربازی میگيرند. اين تجربه‌ای است كه او از جمله از وطن خود نپال دارد و البته كودك‌ربايی به اين شكل در كشور كنگو نيز رواج دارد. به گفته گاتام يكی ديگر از مشكلهايی كه بسياری از كودكان با آن مواجه‌اند تاثيرات واگيری بيماری ايدز است: “در سال گذشته در مجموع حدود 3 ميليون نفر بر اثر بيماری ايدز جان خود را از دست دادند. در ميان اين عده نيم ميليون كودك زير 18 سال بودند. شمار كودكانی هم كه پدر و مادرشان بر اثر ايدز درگذشتند، به 15 ميليون نفر رسيده است، يعنی به تعداد مجموع كودكانی كه در آلمان وجود دارند.”

 

به گزارش يونيسف به دليل رشد تفاوتهای اجتماعی ميان كشورهای شمال و جنوب و نيز رشد اين تفاوتها در درون خود اين كشورها فقر در ميان كودكان جهان گسترش يافته است. از جمله در جمهوري‌های سابق شوروی و اروپای شرقی از هر سه كودك يك نفر در فقر به سر میبرد.

 

لانگ لانگ، پيانونوازی است جوان اهل كشور چين. وی به تازگی همكاری خود را با يونيسف آغاز كرده است. لانگ كه سه ماه پيش در كشور تانزانيا بوده است، در مورد وضعيت كودكان اين كشور میگويد: “بچه‌های زيبا و باهوش زيادی را ديدم كه متاسفانه مبتلا به مالاريا و ايدز و ديگر بيماريهای زجرآور و كشنده بودند. به سختی میتوان تصورش را كرد كه خانواده‌ای شش نفره فقط با 600 يورو در ماه زندگی كند و البته روشن است كه اين پول نمیتواند كفاف خريد مواد غذايی، خرج زندگی و تحصيل كودكان را بدهد.”

 

در سراسر دنيا بيش از 120 ميليون كودك در سنين دبستانی هستند كه به مدرسه نمیروند. به ويژه اين‌كه اين افراد اكثرا دختران‌ هستند كه محروم از آموزش‌اند. اينكه تا چه حد آموزش رايگان میتواند تاثير مثبتی برای كودكان داشته باشد را اقدامات صورت گرفته در كنيا به روشنی نشان میدهد. در كنيا در طول مدتی بسيار كوتاه يك ميليون و 300 هزار كودك به مدرسه رفتند، اگر چه اين كار در آغاز برای دستگاه آموزشی كنيا بار سنگينی بود. در كشورهای ثروتمند نيز مدام بر شمار كودكانی كه در فقر به سر میبرند افزوده میشود. تنها در آلمان، طبق آمار يونيسف، تعداد كودكان فقير در فاصله سالهای 1999 و 2000 ميلادی از 4 درصد به 9 درصد رسيد. هم اكنون در آلمان حدود يك ميليون دختر و پسر هستند كه با كمك اجتماعی دولت زندگی میكنند.

 

يكي از نمايندگان بين‌المللی سازمان يونيسف در مصاحبه‌اي مطبوعاتی در آلمان با نظر به بسيجی كه در سطح جهان برای مبارزه عليه تروريسم وجود دارد، به انتقاد گفت: “در حقيقت بزرگترين عمل تروريستی فقر و نادانی است.” وي در پيامی از همه دولتهای جهان خواست كه از خود اراده سياسی نشان دهند و وسايل مالی لازم را در اختيار بگذارند تا بتوان با خشونتي مقابله كرد كه از سوی فقر و نادانی مردم دنيا را تهديد میكند. اين نماينده بين الملل يونيسف به ويژه از شهروندان آلمانی خواست كه بيش از اين از سازمان يونيسف پشتيبانی كنند. وی گفت: “میخواهم فقط يك مقايسه را پيش روی مردم آلمان بگذارم: تنها به اين فكر كنيد كه 15 ميليون كودك يتيم در جهان وجود دارند كه پدر يا مادرشان بر اثر بيماری ايدز مرده‌اند و اينكه تعداد كل كودكان خردسال در آلمان هم درست به همين اندازه است.” بوي در ادامه به اين نكته اشاره كرد كه اگر چه آلمان سومين قدرت ثروتمند جهان است، اما در فهرست كشورهای كمك‌كننده به يونيسف در مقام شانزدهم قرار دارد.

 

كول گاتام، معاون مدير اجرايی سازمان يونيسف، نيز از آلمان خواست رهبری مبارزه با فقر كودكان در سطح جهان را بر عهده گيرد. گاتام معتقد است كه آلمان قادر به رهبری اين مبارزه است چون پس از جنگ جهانی دوم نشان داد میتواند توانايي‌ها و انرژيهای انسانی را به درستی بسيج و سازماندهی كند. برای همين آلماني‌ها توانستند به سرعت خرابيهای كشورشان را آباد كنند. به نظر گاتام آلماني‌ها میتوانند با طرحی مشابه وضع كودكان را در جهان سامان ببخشند.

 

با وجود پيمان‌نامه‌های بين‌المللی، همچون كنوانسيون حقوق كودك سازمان ملل متحد، هيچ‌گاه دوران كودكی انسانها به اندازه روزگار كنونی مورد تهديد نبوده است. در اين ميان طول عمر بسياری از كودكان كوتاهتر از طول عمر پدران و مادران و اجدادشان شده است. از اين رو يونيسف تاكيد میكند بر اينكه اهداف سازمان ملل متحد در جهت بهبود وضعيت كودكان بايد متحقق شوند. طبق اين اهداف، هر دولتی بايد تا سال 2015ميلادی در مجموع هفت دهم درصد درآمد ناخالص ملی خود را برای كمكهای عمرانی به كشورهای در حال رشد در اختيار سازمان ملل قرار دهد. به منظور بهبود بخشيدن به وضعيت كودكان در سراسر جهان نياز به 40 تا 70 ميليارد دلار در سال وجود دارد. بايد همه كودكان به آب پاكيزه دسترسی داشته باشند، بايد همه آنان مصون از بيماری ايدز باشند، و اين در مقايسه با اينكه سالانه در جهان 956 ميليارد دلار خرج خريد اسلحه میشود، چيزی نيست.