|
کودکان
خیابانی
خسرو انوری آلمان
پنجشنبه
۱2
آذر
۱۳۸۳ - 2
دسامبر
۲۰۰۴
کودکان خیابانی کسانی
هستند که کمتر از هیجده سال دارند و در خیابانها کار و حتی زندگی می کنند
و به وحشیانه ترین شکل
استثمار میشوند و در معرض انواع خشونت و تجاوزات جنسی وبی حقوقی
محض قرار دارند این معضل
امروزه گریبان اکثر کشورهای استبدادی را گرفته است و ایران هـــم
از این امر مستثنی نیست
این پدیده در ایران چنان گسترده شده که اکنون رسانه های جمهــــــــوری
اسلامی مجبورند خبرهایی
در مورد آن منتشر کنند و با این حال باز هم پنها ن باقی مانده است هـر
چند که آمار و ارقام
جدیدی از سوی مسئولان در این زمینه داده نمیشود دهــــها سازمـان عریض و
طویل حمایتی و خیریه
بودجه های مـیلـیاردی حاصل از فروش نفت ، هزاران نفر پرسنل و صـدها
دستگاه وسیله نقیلیه و
کمکهای سیل گونه مردمی و ......همه و همه در کنار هم قرار گرفته اند تـا
نه تنها معضل شرم آور ی
بنام کودکان خیابانی حل نشود بلکه روز بروز بر تعداد آنها افزوده شود
و حتی رزیم بنا به ماهیت
ارتجاعی خود هیچ اقدام جدی در این زمینه انجام نداده است .
طبق یک آمار تحقیقاتی که
در سال 1379 صورت گرفت تعداد کودکان خیابانی در ایران حداقــل
یک میلیون نفر اعلام شده
که چهل درصد آنها بین سیزده تا شانزده سال سن داشته و یک پنجم آنها
را هم دختران تشکیل می
دادند. بررسی های دیگر نشان میدهد که بیش از هشتاد درصد کود کا ن
خیابا نی در ایران با
درآمـدهای نا چیزی مواجـه هستـند و با زور خانواده هـا یشان روزرا به شب
میرسانند و در واقع در
فقر مطلق قرار دارند بعضی از این خانوادها نیز با مسائلی چون بیما ری و
از کارافتادگی، بیکاری
و..... درگیر هستند و توانایی اداره خـانواده را ندارند و مجـبورند فرزنـدان
خود را در سرما و گرما
برای فروش آدامس، سیگار، و یا تمیز کردن شیشه اتومبیل و حتئ گـدایی
روانه خیابانها کنند و
سودجویان و دلالان و قاچاقچیان انسان در سرراه این کودکان قرار گرفته و یا
باید آنها را در کشورهای
عرب خلیج فارس جستجو کرد و یا باید شاهد آینده ای درد ناک برای آنها
بود که به بدترین شکل
ممکن رقم خواهد خورد.و اما یکی د یگر از قوانین ارتجاعی قرون وسطائی
رژیم جمهوری اسلامی ماده
1210 قانون مدنی است که سن دختران را هشت سال ونه ماه وپسران
چهارده سال شش ماه سن
بلوغ اعلام کرده است. و این پدیده شـوم در اکـثر شهرهای ایران بویژه در
شهرهای پر جمعیت به چشم
می خورد در ظرف یک ماه می توان با جمع آوری کودکان خیابانی به
سر نخ تمام باندهای
سؤاستفاده کننده از این کودکان پی برد اما دریغ از عــزم جزمی که برای حــل
این مشکل گرفته شود
مسؤلان نهادهایی مانند سازمان بهزیستی، کمیته امداد، شـهرداری و نـیروی
انتظامـــــــــی ترجیح
مـــــی دهند وقت با ارزش خـــــــود را صرف مسائل بی ارزشـــــی همچـــــون
کودکتن خیابانی نکنند.
وعده ها و خط و نشانهای بیهودة آنها نه تنها مشکلی را حـل نمی کند بلـکـه
این موضوع را ثابت
می کند که آنها نه قدرت برنامه ریزی برای این کار را دارند ونه عرضه واین
همت حل این بحران را.
آری، قربانیان این پروژه دردناک فقط کودکان و نوجوانانی هستند که تنها
جرم این معصومین فقر
اقصادی و فرهنگی والد ینشان می باشد. کودکان خیابانی هم مانند مسائلی
چون اعتیاد، خود کـشی
جوانان، فرارمغزها و صدها پـد یدة شـوم دیگر از ثمرات پر برکـت نظا م
مقدس جمهوری اسلامی است
نظامی که در آن طبقه حاکم با وضع قوانین ارتجاعی و نادیده گرفتن
حقـوق فــردی بویـژة
زنـان و کودکان ایران را در انبـوهی از معضـلات و مشـکلات اجتمـاعـی ،
اقتصادی، فرهنگی غوطه ور
کرده که رهائی از این مشکلات همچون یک رویا غیر قابل باور و
غیر قابل دسترس
می باشد .
|
