|
اخراج
هزار كارگر در مهر ماه
شرق:سه
شنبه
28 مهر 1383 – 19 اكتبر 2004
گروه اجتماعى: اعلام
بدهكار بودن دولت به صندوق بيمه بيكارى، توقف بازپرداخت حقوق جمع كثيرى از كارگران، در كنار
بيكارى و اخراج دنباله دار آنها، ماه اخير را به يكى از ماه هاى پرتنش براى كارگران تبديل
كرده است. ارسال نامه اعتراضى
۳۵۹
كارگر بيكار شده شركت طرح توسعه شبكه هاى مخابراتى به وزير ارتباطات و فناورى در روز گذشته
آخرين خبر حوزه كارگرى در اين ماه نخواهد بود. چندى پيش نيز
۱۰۶
كارگر شركت زرساب اعلام كردند كه چهار ماه بدون حقوق همچنان مشغول كار و فعاليت هستند و اين
در حالى است كه حقوق سه ماه اول سال را نيز با تاخير دريافت كرده اند. اخراج
۱۵۰
كارگر نساجى شاهو در شهرك صنعتى سنندج، همچنين اخراج دسته جمعى
۶۰۰
كارگر كارخانه نقش ايران از ديگر اخراج هاى انجام شده در مهرماه است. در كنار اين اخراج
دسته جمعى بايد اخراج
۳۰۰
كارگر پاكديس سمنان و اخراج
۵۰۰
كارگر چينى هيس ابهر را نيز در اين ماه اضافه كرد. اين اخراجى ها در كنار معوق ماندن حقوق
ماهانه كارگران كارخانه هاى ديگر گزارش مى شود. اما اين تعداد اخراجى براى يك ماه همه اتفاق
بد حوزه كارگران محسوب نمى شود.
زمانى مى توان دلايل
افسردگى، خودكشى و افزايش بيمارى هاى روحى و روانى را در ميان قشر كارگر جست وجو كرد كه
درصد قابل توجهى از اين كارگران به دليل ابهامات موجود در قراردادهاى كار، در پايان اخراج و
يا اتمام قرارداد كارى از خدمات صندوق بيمه بيكارى بى بهره مى مانند. در اين ميان رئيس
سازمان تامين اجتماعى نيز از احتمال ورشكستگى صندوق تامين اجتماعى خبر مى دهد. بيكارى بالغ
بر ۱۰۰۰
كارگر در طول يك ماه و انتظار اين گروه از صندوق بيمه بيكارى در حالى مطرح مى شود كه به
دلايل نامعلومى بسيارى از قراردادهاى كارى كارگران مشمول دريافت مقررى بيمه بيكارى نخواهند
بود. از سوى ديگر بسيارى از اين بيكارى ها كه در قالب بازنشستگى پيش از موعد و يا خصوصى
سازى و حتى تعديل و تغيير ساختار كارگاه اتفاق مى افتد، كارگران و مسئولان صندوق تامين
اجتماعى را با مشكل مواجه كرده اند. در اين ميان مشاور مديرعامل سازمان تامين اجتماعى اعلام
مى كند طرح بازنشستگى پيش از موعد فاقد پشتوانه اجرايى و كارشناسى است. به اعتقاد وى
بازنشستگى پيش از موعد اشتغا ل ز ا نيست و كارگران پس از بازنشستگى پيش از موعد نه تنها از
چرخه توليد خارج نمى شوند بلكه به دليل تورم موجود در سطح كشور و تامين هزينه هاى زندگى
مجبور به حضور مجدد در بازار كار هستند در ضمن كارفرمايان تمايل بيشترى به جذب اين گروه با
توجه به تجربه بالا به عدم پرداخت حق بيمه و فراغت از قوانين كار و تامين اجتماعى دارند.
فقر رو به رشد در جامعه كارگرى، نبود امنيت شغلى و همچنين قراردادهاى يك جانبه از سوى
كارفرما منجر شده تا ضريب آسيب هاى حوزه كارگران افزايش يابد. نمونه اين آسيب ها، مشكلات
روحى و روانى است كه بين كارگران شيوع پيدا كرده و گاهى در شكل خودكشى نمايان مى شود.
براساس اطلاعات موجود گفته مى شود: بالا بودن خودكشى در ايران زمينه هاى اجتماعى و اقتصادى
دارد كه اين زمينه ها
۷۰
درصد از دلايل خودكشى ها را شامل مى شود. همچنين در يك سال اخير هر ماه
۵
مورد خودكشى گزارش شده كه بخشى از اين خودكشى ها از سوى كارگرانى اتفاق افتاده كه در فشار
فقر و بيكارى مجبور به اين عمل شده اند. در اين ميان مشاور مديرعامل سازمان تامين اجتماعى
در حالى از بيكارى
۳ ميليون نفر
صحبت مى كند كه پايدارى صندوق هاى بيمه اى را يكى از تنها راه هاى كاهش فشارهاى اجتماعى و
اقتصادى كارگران بيكار شده اعلام مى كند. صندوقى كه دولت در قبال اين صندوق بالغ بر
۲
هزار ميليارد تومان بدهكار است.
در همين ماه هيات
موسسان سنديكاهاى كارگرى به دنبال افزايش بيكارى ها و پايمال شدن حقوق كارگران يك بار ديگر
فراخوانى را اعلام كردند كه در آن تاكيد شده است: قريب به سه سال از پذيرش مقاوله نامه هاى
۸۷
و ۹۸
سازمان جهانى كار توسط وزارت كار جمهورى اسلامى ايران مى گذرد. اما تاكنون راه هاى عملى و
ممكن براى اجرايى شدن اين مقاوله نامه ها از طريق رسميت يافتن آن در قانون كار جمهورى
اسلامى ايران صورت نپذيرفته است. به اعتقاد اين فعالان كارگرى فصل ششم قانون كار و ماده
۱۳۱
آن مانع جدى بر سر راه تشكيل سنديكاهاى كارگرى است، اما در عين حال تلاش هاى مستمر و
آگاهانه فعالان صنفى _ سنديكايى براى تحقق يافتن امر برقرارى سنديكاها ادامه دارد. هيات
موسسان سنديكاهاى كارگرى جهت گسترش فعاليت هاى خود اقدام به تهيه پيش نويس اساسنامه كرده
است. اين پيش نويس در صورت تصويب در مجمع عمومى كه به زودى زمان آن اعلام خواهد شد، مى
تواند زمينه هاى لازم براى فعاليت قانونمندتر، گسترده تر و پربارتر آموزش سنديكايى را فراهم
كند. در ادامه اين فراخوان آمده است: مطابق ماده
۱
پيش نويس اساسنامه: هيات موسسان سنديكاهاى كارگرى دربرگيرنده فعالان كارگرى اعم از شاغل در
واحدهاى مختلف توليدى _ خدماتى، كارگران بازنشسته و كارگران عضو سنديكاهاى فعال و غيرفعال و
فعالان شوراها و انجمن هاى صنفى كارگرى است كه داوطلبانه تاسيس يا احياى سنديكاها را به
عهده مى گيرند و تا رسيدن به اين منظور (برپايى سنديكاها) كوشش مى كنند.
مطابق ماده
۲
پيش نويس اساسنامه، اهداف هيات عبارت است از: برپايى سنديكاها و اتحاديه هاى كارگرى و
فعاليت آموزشى، تبليغى و ترويجى در ميان كارگران براساس مقاوله نامه هاى بين المللى سازمان
جهانى كار، منشور حقوق سنديكايى و ساير مصوباتى كه به نفع ايجاد سنديكاها و اتحاديه هاى
كارگرى خواهد بود. همچنين ايجاد ارتباط به قصد مذاكره با نهادهاى ذى ربط از طريق مراجعه
مستقيم با نامه، اطلاعيه و بيانيه و نيز انتشار كتاب ها و آثار كارگرى _ اتحاديه اى و
مطالعه و بررسى آنها، همچنين ارائه پيشنهادها و راه حل ها و مشاوره براى تسهيل و سرعت
بخشيدن به برپايى فعاليت اتحاديه اى. در خاتمه هيات موسسان سنديكاهاى كارگرى درخواست كرده
اند براى رشد آگاهى كارگران از حقوق صنفى خود هر چه زودتر به سنديكاهاى كارگرى مراجعه كنند.
|
