اعلاميه پاياني

«100 ساعت همبستگي با زندانيان سياسي و عقيدتي در ايران»‌

پاريس- ميدان باستيل

هموطنان آزاده!

امروز، چهارشنبه 4 اوت 2004، حرکت متحد ما براي «100 ساعت همبستگي با زندانيان سياسي و عقيدتي در ايران»، به شکل تظاهرات ايستاده در ميدان باستيل پاريس، به پايان خود رسيد. در طي اين مدت ما از حمايت گسترده گروهها، انجمنها، شخصيتهاي سياسي و آزاده ايراني و فرانسوي برخوردار شديم و از همه آنان سپاسگزاريم. بدون اين حمايتها ادامه حرکت و بازتاب آن به این گستردگی، ممکن نبود.

این تلاش جمعی، از اشکالات و کمبودهايی نیز برخوردار بود که بخشی از آن ناشی از تنوع نظری و سیاسی افراد و نیروهای شرکت کننده در آن می باشد. ما سعي کرديم تا در جريان کار و ضمن پيشبرد حرکت فوق، این  اشکالات را برطرف کنيم. بازتاب این تلاشها را در اعلاميه هاي ما مي توان ديد.

تلاش ما در فرانسه اين بود که بلندگوي مبارزه شجاعانه ی زندانيان سياسي اعتصابي باشيم. در همان حال با توجه به رویدادهای ایران، سعي کرديم اخبار مبارزات معلمان، پرستاران، کارگران و ديگر اقشار مردم را منعکس کنیم و نشان دهیم که چگونه در ايران عليرغم سنگين ترين فشارهاي پليسی و سرکوب مستمر، مبارزه مردم عليه نظام جمهوري اسلامي، به اشکال گوناگون و در سطوح متفاوت همواره در جريان است.

ما در تماسهايمان با مردم و رسانه هاي جمعی، از آنان خواستيم تا نمایندگان خود را تحت فشار بگذارند تا در مورد زیر پا گذاشتن روزمره حقوق و آزادیهای دموکراتیک در ایران  واکنش نشان دهند.

ما به سهم خود تلاش کرديم تا افکار عمومي فرانسه را  نسبت به جناياتي که اين رژيم  در تاريخ 25 ساله خود مرتکب شده است حساس کنيم تا از اين طريق حمايت آنان را نسبت به مبارزه دشوار مردم ايران براي رسيدن به حقوق و آزاديهاي دموکراتيک برانگيزيم. افشاي فشارها و تضيقاتي که نسبت به زندانيان اعتصابي، در طول و پس از پايان اعتصاب غذا از جانب رژيم جمهوري اسلامي اعمال شد در محور حرکت ما قرار داشت.  ما اميدواريم که توانسته باشيم سهمي ولو اندک در افشای فضای سانسور داشته و مانورهای فریبکارانه دستگاههاي قضايي و امنيتي رژيم را عليه زندانیان سیاسی بر ملا کرده باشیم.

ما براین باوریم که مبارزه پايان نمي يابد. ما موظفیم از مبارزات زندانيان سياسي - عقيدتي، کارگران، معلمان، پرستاران زنان و ديگر اقشار مردم که با دستگاههاي سرکوب نظام جمهوري اسلامي به طور روزمره درگير هستند حمایت کنیم. اين وظيفه دائمي ماست که اقداماتي را در رابطه با مبارزات آنان در خارج از کشور سازمان داده و اخبار و گزارشات این اعتراضات را در مرکز اقدامات افشاگرانه خود قرار دهيم.

ما و همه آزاديخواهاني كه طي اين روزها با تلاش مستمر خود به ادامه اين حركت ياري رسانده اند يكبار ديگر همبستگي خود را با همه ي زندانيان سياسي و عقيدتي در ايران اعلام مي داریم.

ما از خواسته های سیاسی و صنفی كارگران، دانشجویان، معلمان، پرستاران، روزنامه نگاران و زنان حمایت کرده و خواهان آزادی فعالان دستگیر شده و در بند آنها و دیگر زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم.

کمیته برگزاری 100 ساعت همبستگی با زندانیان سیاسی – عقیدتی در ایران با تاکید بر دو خواسته اصلی خود یعنی اعزام یک هیأت بین المللی برای دیدار و گفتگو با زندانیان اعتصابی و دیگر زندانیان سیاسی، همچنین ارجاع پرونده خانم زهرا کاظمی به مراجع ذیصلاح بین المللی، به تحصن 100 ساعته خود در میدان باسیل – پاریس پایان می دهد و بدین ترتیب کار این کمیته نیز پایان می یابد.

زنده باد آزادي

کمیته برگزاری 100 ساعت همبستگي با زندانيان سياسي و عقيدتي در ايران

چهارشنبه 4 اوت 2004