تاريخچه بازيهاى المپيك
مريم انصارى- راديو آلمان: جمعه 2 مرداد 1383 – 23 ژوئيه 2004
تابستان امسال بيست ونهمين دور بازيهاى المپيك پس از ۱۰۸ سال بار ديگر به زادگاه خود، آتن باز ميگردد. مسابقات جهانى المپيك در سال ۱۸۹۶ در پايتخت يونان تولدى دوباره يافت و به يكى از مهمترين رويدادهاى تاريخ بشرى تبديل شد.
سابقه تاريخى اين مسابقات به ۷۷۶ قبل از ميلاد ميرسد.هنگاميكه پيك دونده اى از ماراتن محل درگيرى سپاه يونان و ايران، خبر پيروزى يونان بر امپراطورى پارس را آورد وپس از دادن خبربر اثر خستگى ناشى از چهل كيلومتر دوندگى همانجا در برابرامپرطور يونان در هم شكست و جان باخت.اگر چه صحت اين روايت تاريخى معلوم نيست اما خود روايت بعدها بدعت گزار مسابقه دو ماراتن شد.
بازيهاى المپيك باستان در اصل در تجليل از زئوس خداى خدايان شكل گرفت و طى چندين قرن قوانين و چهره بازيهاى آن انسجام يافت. شركت كنندگان در المپيك يونان باستان تنها ورزشكاران اين امپراطورى بودند كه به دو دسته مردان زير ۱۸ سال و بالاى آن تقسيم ميشدند. زنان را حتى به عنوان تماشاچى در اين مسابقات راهى نبود.
المپيك قرن نوزدهم همراه با پيدايش اتوموبيل ،اختراع لامپ، اجبارى شدن واكسينايون در برابر بيمارى آبله،و آغاز چنگ و دندان نشان دادن ناسيوناليسم در سال ۱۸۹۶ تولدى دوباره يافت.تكامل بازيها، قوانين حاكم برآنها و شركت كنندگان در آن، رشد كيفى اين مسابقات و حتى برگزارى جشنهاى افتتاحيه آن كه طى ۱۰۸ سال اخيرهربار شكوه و عظمت بيشترى پيدا ميكنند،آيينه پيشرفت فرهنگ بشريست. نمادى زنده و هيجان انگيز از رشدى كه مرزها ى خود را در ابعادى ميليمترى و ثانيه اى گسترش ميدهد و اين باور مثبت را ميافريند كه كيفيت هاى جسمى و فكرى انسان را مرزى نيست.
۱۰۸ سال پيش مسابقات المپيك با شركت ۲۹۵ ورزشكار از ۱۳ كشور جهان در آتن آغاز شد.اين قهرمانان جملگى مرد بودند.چهار سال بعد يعنى در المپيك سال ۱۹۰۰ كه پاريس ميزبان آن بود يازده زن در ميان ۱۰۰۰ مرد ورزشكار شركت كننده ديده ميشدند. زنانى كه با دامن هاى بلند و جورابهاى كلفت و در پاره اى موارد كلاه بر سر اجازه ورود به مسابقات را يافته بودند.محدوديت شديد شركت زنان در المپيك تا پايان جنگ جهانى اول برجا ماند.بسيارى از اعضاء كميته بين المللى برگزارى بازهاى المپيمك در آنزمان با حضور زنان در پوشش هاى ورزشى به بهانه بدن نما بودن مخالفت ميكردند وناخشنودى شان را از شركت آنها با انواع موانع بر سر راه اين شركت به نمايش ميگذاشتند.بزرگترين تمجيد از زنان در گزارش هاى خبرى خبرنگاران اين بود كه حتى در ميان زنان هم تك و توك يافت ميشوند كه ميتوانند مثل مردها بازى كنند. جمله اى كه تا امروز هم طنين آن بگوش ميرسد.
ورزشكارانى كه در اين مسابقات شركت ميكردند بيش از دريافت مدال به گرفتن جوايز نقدى علاقمند بودند و در اولين گزارش رسمى كه از اين مسابقات داده شد آمده است كه در المپيك سال ۱۸۹۶ در آتن بسيارى از هتلداران، خياطان، آرايشگران و ساير اصناف به قهرمانان ملى خود وعده ارائه خدمات مجانى ميدادند.به برخى از آنها حتى مادام العمر!
شركت خبرنگاران خارجى در اولين المپيك نيز خود مقوله ايست در خور اشاره. تعداد آنها از انگشتان دست تجاوز نميكرد. از تمام دنيا ۱۰ خبرنگار براى تهيه رپرتاژ از اين بازيها آمده بودند كه سه نفرشان از جمله بازيكنان مسابقات بودند.
و بالاخره يكى از مهمترين و جنجالى ترين مسابقات اولين دوره هاى بازيهاى المپيك مسابقه طناب كشى بود كه مجالى بود براى انعكاس برترى طلبى ملتى بر ملت ديگر.