اطلاعيه «مركز فرهنگي زنان» و «انجمن آسياي آزاد» درباره
شانزدهمين كنفرانس بينالمللي بنياد پژوهشهاي زنان ايران
تريبون فمينيستي ايران-
سه
شنبه
26
خرداد 1383-
15
ژوئن 2004
انتشار متن اطلاعيهي زير، به منظور جمعآوري نظرات و پيشنهادات همهي زنان هموطن
و علاقهمند صورت گرفته است. تصميمگيري نهايي در مورد موضوع برپايي كنفرانس سال
آينده در كشور تاجيكستان، در پانزدهمين كنفرانس پژوهشهاي زنان ايران (در تاريخ 12
الي 14 تيرماه 1383) گرفته خواهد شد. اما پيش از تصميمگيري نهايي بر آن شديم تا با
انتشار اين اطلاعيه از نظرات گروههاي مختلف زنان (بهويژه زنان داخل كشور) ـ كه در
كنفرانس امسال حضور ندارند ـ مطلع شده و نظرات گوناگون ارسالي در اين مورد را به
تصميمگيرندگان در كنفرانس پژوهشها منعكس كنيم. از اين رو با ارسال نظرات خود ـ
به ايميل goftegu@iftribune.com ـ ما و تصميمگيرندگان را در مورد برگزاري اين
كنفرانس ياري كنيد.
اطلاعيه «مركز فرهنگي زنان» و انجمن آسياي آزاد (Open Asia) درباره شانزدهمين
كنفرانس بينالمللي بنياد پژوهشهاي زنان ايران (2005)
ـ دوست گرامي خانم گلناز امين
ـ دوستان و همكاران عزيز در «كنفرانس بينالمللي ساليانه بنياد پژوهشهای زنان
ايران»
پانزدهمين نشست پربار «كنفرانس بينالمللی بنياد پژوهشهاي زنان ايران» از پايداري،
اميد و عزمی راسخ خبر میدهد که پانزده سال برگزاری اين کنفرانس را تداوم بخشيده
است. ما زنان در ايران طی اين سالها، تلاش مستمر شما و دستاوردهاي اين كنفرانس را
كه از معتبرترين و مؤثرترين كنفرانسهاي زنان ايران محسوب ميشود از راه دور
ستودهايم. بيشك برگزاري و تداوم اين كنفرانسها نه تنها بر مباحث ميان ما
فمينيستها در ايران تاثيرگذار بوده و خواهد بود که اين آرزو را در دلهامان
پرورانده است كه برگزاری اين کنفرانس را در داخل ايران نيز شاهد باشيم.
شوق حضور و ضرورتي كه در اين مرحله از جنبش زنان در ايران احساس ميشود از يك سوی و
موانع کنونی برگزاری چنين گردهماييهايي در داخل کشور از سوی ديگر, ما را بر آن
داشت که چارهای بيانديشيم و بکوشيم تا با تلاشي جمعي و به روشي ديگر حضور بيشتر
زنان مقيم ايران را در اين كنفرانس امکانپذير سازيم.
با توجه به دشواري و موانع موجود در داخل کشور, برگزاری «كنفرانس بنياد پژوهشهاي
زنان ايران» در سالهاي آتي در كشورهاي همجوار ايران میتواند ضمن حفظ فضاي باز
هرسالهي اين كنفرانس, حضور گسترده و فعالانه زنان داخل ايران را (بهدليل نزديكي
مسافت، هزينه كمتر، سهولت دريافت ويزا و...) نيز امکانپذير کند. هرچند میدانيم
که تحقق اين امر (با توجه به بعد مسافت) براي يكايك شما عزيزان مقيم كشورهاي
اروپايي و آمريكا مشكل ساز خواهد بود اما اميد آن داريم كه دستاوردهای مثبت بيشمار
آن تاحدودي جبران ساز این مشکلات باشد. به واقع برگزاري كنفرانس بنياد پژوهشها در
كشورهاي همسايه و فارسيزبان با توجه به شرکت كثيري از زنان فعال و فمينيست از
ايران و خارج کشور و تبادل تجربياتمان با يكديگر, آرزوي قلبي بسياري از زنان داخل
كشور از جمله ما در «مركز فرهنگي زنان» را برآورده خواهد ساخت.
از سويي, همانطور كه ميدانيم بدنه اصلي هر جنبش اجتماعي مانند جنبش زنان در
ايران شامل كادرهاي اجرايي و فعالان اجتماعي اين جنبش است, يعني کسانی که بيشترين
بار جنبش زنان در ايران را بر دوش ميكشند اما در آثار نوشتاري و مكتوب سهمي و نامی
ندارند. اين گروه كثير از زنان بهرغم نقش پررنگ اما ناپيدايشان، به دلايل مختلف
از شركت در كنفرانسهاي آن سوي آبها محروم و از تجربههايي كه دستاورد چنين
كنفرانسهايي است بيبهره ميمانند. دور ماندن آنها (از جمله ما در مركز فرهنگي
زنان) از چنين گردهماييهايي آن هم در موقعيتي که بهشدت نيازمند تجارب يكايك شما
هستيم، ما را از آشنايي با اين تجارب بازمیدارد. شما در تعامل مستقيم با جنبش
جهاني زنان, حامل تجارب غني و گوناگون اين جنبش بينالمللي هستيد. تقويت و انتقال
تجارب مستقيم و رو در رو با شما عزيزان نه تنها تحولبخش فعاليتهاي اين گروه از
زنان در داخل ايران خواهد بود بلکه انتقال تجارب جمعي و شخصي زنان داخل كشور نيز که
حامل پيچيدگيهاي مبارزه در جامعهي پرتناقض ايران است شما را در ارتباط نزديكتر
با اين گروه از زنان قرار میدهد. كوتاه سخن آنكه، هر جنبش اجتماعي و اعتراضي براي
پيشبرد اهدافاش بيش از آنكه نيازمند رهبر باشد به سازماندهندگان زبده و فعال
نياز دارد, از اينرو حضور گسترده اين گروه از زنان نام ناآشنای جنبش زنان ايران در
كنفرانسهايي چون كنفرانس بنياد پژوهشها در تحول فكري و ارتقاء سازمانيابي اين
جنبش، بسيار مؤثر خواهد بود.
از سوي ديگر، با توجه به وضعيت كنوني منطقه (وضعيت افغانستان، عراق و...) و تاثير
تصميمگيريهاي فراملي بر زندگي زنان در سطح ملي, ديگر نمیتوان جنبشهاي اجتماعي
را در چارچوب ملي محدود کرد و به همين دليل لزوم پيوند و ايجاد شبكههاي جهاني زنان
(بهرغم تكثر و تنوع ايدهها و رنگها در آن) براي تقويت چنين روندي، بيش از گذشته
احساس ميشود. بدين سبب ايجاد شبكههاي متعددي از فعالان زن در سطح منطقه و ايجاد
شبكه ارتباطي حداقل بين زنان فارسيزبان (با توجه به نبود مشكل زباني) ميتواند
بسيار سودمند باشد. از اين منظر كنفرانس بنياد پژوهشها با گسترش طيف مخاطبان
فارسی زبان (ايران، افغانستان و تاجيكستان) خود میتواند به ضرورت ايجاد شبكههاي
گستردهتر جهاني پاسخ مثبت دهد و نيز فاز جديدي از رابطهي زنان داخل و خارج كشور
را تحقق بخشد.
با توجه به مجموعه اين مسائل، ما در «مركز فرهنگي زنان» بر آن شديم تا پيشنهاد خود
را مبني بر برگزاري «شانزدهمين كنفرانس بينالمللي بنياد پژوهشهاي زنان ايران»
براي سال آينده در كشور تاجيكستان به جمع صميمي و فعال شما ارائه كنيم. اين حركت
ميتواند حامل اين پيام نيز باشد كه بنياد پژوهشها در هماهنگي با نياز جنبش زنان
به فراروي از چارچوب ملي، توانايي لازم را دارد، بهويژه آنكه سال آينده (سال
2005) پنجمين نشست بينالمللي زنان سازمان ملل متحد نيز برگزار خواهد شد.
اميدواريم كه مركز فرهنگي زنان و انجمن «آسياي آزاد» (Open Asia) بتوانند وظايف
كميته برگزاركننده شانزدهمين كنفرانس پژوهشها را برعهده گيرند. دوستان و همكاران
ما در كميته محلي انجمن «آسياي آزاد» در تاجيكستان كه دفتر اصلي آن در فرانسه است و
دفاتر محلي آن در كشورهاي تاجيكستان و افغانستان فعاليت مستمر دارد، پذيرفتهاند تا
كارهاي اجرايي لازم در محل (از جمله تهيه محل كنفرانس، هتل و....) را عهدهدار و در
برگزاري اين كنفرانس سهيم شوند. بدين سبب با تكيه بر فعاليتهاي دوستانمان در
انجمن «آسياي آزاد»، زمينه لازم براي برگزاري اين كنفرانس در تاجيكستان (شهر
دوشنبه) و حضور زنان ايراني، تاجيك و افغاني فراهم شده است. از اينرو «مركز فرهنگي
زنان» و انجمن «آسياي آزاد» با همكاري يكديگر، مشتركا پيشنهاد خود را مبني بر آنكه
كميته برگزاركننده شانزدهمين «كنفرانس بنياد پژوهشهاي زنان ايران» در تاجيكستان
(سال 2005) باشند اعلام ميدارند و در صورت امكان، خواستار پذيرش اين پيشنهاد از
سوي شما دوستان و همراهان خارج از كشور هستند.
در صورت قبول اين پيشنهاد, ما تلاش خود را در جهت پيشبرد اهداف كنفرانس پژوهشها،
همچون گذشته، بهكار خواهيم گرفت. اما بيترديد حضور تكتك فمينيستهاي فعال
ايراني است كه ميتواند كنفرانس سال آينده را به يك رويداد مهم و تاثيرگذار در
منطقه بين فارسيزبانان و زنان ايراني خارج و داخل كشور تبديل سازد و پيوندهاي
منسجمتري را بين زنان ايران در سراسر جهان و نيز حداقل بين زنان ايراني، افغاني و
تاجيك بهوجود آورد.
موضوع پيشنهادي ما براي کنفرانس سال آينده نيز, «مؤلفههاي تاثيرگذار بر زندگي زنان
با توجه به آرايش جديد نيروها در منطقه» است.
پرسشهايي كه با طرح آن ميتوان چارچوب موضوعي ـ مفهومي كنفرانس را تبيين كرد تنها
به عنوان پيشنهادات ما طرح خواهد شد تا بتوانيم با استفاده از پيشنهادات شما ساختار
منسجم و نظم موضوعي شايستهاي را براي اين كنفرانس تدوين نماييم:
ـ چه نيروهايي از زنان در گسترش و حفظ «فضاهاي عمومي» براي زنان در منطقه نقش
داشتهاند و اساسا براي گسترش و حفظ اين فضاهاي عمومي چه ميتوان كرد؟
ـ فعاليت نيروهاي نوگراي ديني، سكولار، ليبرال، چپ، جنبش دموكراسيخواهي و جنبش
ضدجهانيسازي در منطقه، هر يك تا چه حد به گسترش فضاي عمومي براي زنان در كشورهاي
مختلف منطقه، عملا كمك كردهاند؟
ـ «حكومتهاي استبدادي»، «فعاليت بنيادهاي مالي بينالمللي و شركتهاي فرامليتي»،
و نيز «رشد بنيادگرايي» هر يك چگونه فعاليتهاي زنان و زندگي روزمره آنان را متاثر
ساختهاند؟
ـ نقش سازمانهاي بينالمللي در منطقه بر زندگي و فعاليت زنان چگونه بوده است؟ و
زنان منطقه به ويژه زنان فعال خارج از كشور چگونه ميتوانند در جهتدهي اين
سازمانها به نفع زندگي زنان و بسط فضاهاي عمومي براي آنان ياري رسانند؟
ـ آيا شبكهسازي در ميان زنان منطقه وجود داشته است و اكنون براي ايجاد و گسترش
شبكههاي مختلف فعال و مؤثر ميان زنان منطقه (بهويژه زنان فارسيزبان) چه
راهكارهاي عملي وجود دارد؟ همچنين سمت و سوي اين شبكهها براي ايجاد فضاي عمومي
منطقهاي چگونه ميتواند باشد؟
ـ عملكرد گروههاي مختلف زنان خارج از كشور در پيشبرد و تقويت فعاليت چه گرايشها
و نيروهايي از زنان داخل كشور موثر بوده و نقاط مثبت و منفي آن چه بوده است؟
ـ نقش رسانههاي بينالمللي و ملي و نيز فعاليتهاي رسانهاي فعالان زن خارج و داخل
كشور در عملكرد و جهتگيري فعاليت زنان و گسترش «فضاي عمومي» براي زنان چه بوده
است؟
ـ ....
ما می دانيم همه ساله در روز پاياني کنفرانس , پيشنهادهايي برای موضوع کنفرانس سال
بعد ارائه ميشود و از ميان آنها به شيوهاي دموكراتيك موضوع سال بعد تعيين خواهد
شد. اما در صورت انتخاب ما بهعنوان كميته برگزاركننده و برگزاري كنفرانس سال آينده
در تاجيكستان، با توجه به عدم حضور بخشي از مخاطبان سال آينده كنفرانس، پيشنهاد ما
اين است كه انتخاب نهايي موضوع كنفرانس سال آينده را، تا برگزاري سميناري پالتاكي
با حضور زنان فعال ايراني (داخل و خارج از كشور) و نيز زنان تاجيك و افغاني به
تعويق اندازيم. در واقع پيشنهاد ما اين است كه موضوع كنفرانس را در سميناري پالتاكي
ـ كه در روز يكشنبه 18 مردادماه ساعت 10 شب به وقت ايران (برابر با 8 آگوست، ساعت 8
شب به وقت اروپاي مركزي) برپا خواهد شد ـ به بحث گذاريم. درصورت پذيرش اين پيشنهاد،
اطلاعات لازم متعاقبا در سايت تريبون فمينيستي ايران (www.iftribune.com) اعلام
خواهد شد.
دوستان عزيز، ما براي پربارتر شدن اين كنفرانس دست ياري به سوي گروههاي مختلف زنان
با ديدگاههاي گوناگون در ايران و نيز تكتك شما زنان فعال خارج از كشور دراز
ميكنيم. اميدواريم بتوانيم با تقبل ميزباني شما عزيزان، پانزده سال مهمان بودن
زنان مقيم ايران در كنفرانس شما را با ميزباني سال آينده تا حدودي جبران سازيم.
مركز فرهنگي زنان ـ انجمن آسياي آزاد (Open Asia)
تهران – خردادماه 1383
جون 2004