گزارش نشست چهارم NGO هاي زنان: محوربندي و تقسيم کار
مريم ميرزا
ما روياهايمان را به خواب مي بريم
که دست باد نخوانده پس نزند
تو هم هيس!*
تريبون فمينيستي ايران:جمعه 22 خرداد 1383- 11 ژوئن 2004
چهارمين نشست دوستانه ي فعالان و NGO هاي زنان ،چهارشنبه ۲۰ خرداد در سالن همايش هاي مرکز سازمان هاي غير دولتي شهرداري تهران ، به ميزباني کانون هستيا انديش برگزار شد.
جلسه که قرار بود ساعت چهار تا هفت برگزار شود؛ به دليل اينکه هنوز تقريبا کسي براي شرکت در نشست نيامده بود با يک ساعت تاخير در ساعت ۵ بعد از ظهر شروع به کار کرد.
در ابتدا پريناز نعيمي ـ عضو کانون هستيا انديش ـ با ذکر تاريخچه ي کوچکي از نشست هاي قبلي و نتايج آنها پيشنهاد کانون هستيا را مبني بر تلاش براي يافتن اهداف مشترک بين گروه هاي مختلف فعال در حوزه زنان و در نتيجه فعاليت متمرکز حول يک محور در اين حوزه مطرح کرد. او با نام بردن از جنبش زنان به عنوان تنها جنبشي که با افول جنبش هاي ديگر نظير جنبش اصلاحات و يا جنبش دانشجويي زنده مانده است و به راهش ادامه مي دهد؛ عدم وجود محوريت را يکي از آسيب هاي جنبش زنان خواند. نعيمي از جمع حاضر خواست فکري بکنند تا فشار از بالا که با شکست اصلاحات و روي کار آمدن مجلس هفتم احتمالا اوج مي گيرد باعث پخش شدن فعالان جنبش زنان و افول اين جنبش نشود.
در ادامه نيره توکلي از جمعيت زنان هم آوا به صحبت با جمع پرداخت. از بررسي وضعيت زنان آسيب پذير که توسط اين مرکز انجام مي شود گفت و زنان آسيب پذير را در دسته هاي مختلف اعم از زنان با شوهران معتاد، موجي، زنداني و يا دختران فراري، خياباني، روسپي يا زناني که به تکدي گري پرداخته اند و ... نام برد.او کار فعلي مرکز زنان هم آوا را بررسي وضعيت زنان با شوهران معتاد يا موجي اعلام کرد.
وقتي منيژه عراقي ـ مستقل ـ درباره قاتلان محفلي کرمان و پيگيري حکم کيفري شان صحبت کرد, يکي از حاضران با حرکت هاي مقطعي نسبت به مسائلي از اين دست نظر مخالف خود را اعلام کرد و گفت بايد کار کارشناسي شود تا جلوي تکرار چنين قضايايي نظير ماجراي سعيد حنايي و قتل هاي اخير کرمان گرفته شود. کسي ديگر اعتراض کرد که وقتي همه اين کارهاي کارشناسي و اعتراض ها در مطبوعات حتي بازتاب ندارد و در حد سايت ها و وبلاگ ها که طيف کمي را در بر مي گيرند باقي مي ماند چطور مي شود به حل شدن مشکلات اميدوار بود؟ او بيان کرد همه ما که اينجا هستيم به حقوق خودمان واقفيم اما آيا يک زن نانوا اينجا هست؟ وقتي صدايمان به آنها نمي رسد آيا مثلا با يک بيانيه مشکلات زنان حل مي شوند؟
نوشين احمدي خراساني در جواب گفت :اينطور نيست که ما همه چيز را بدانيم و بقيه ندانند تا ما آنها را آگاه کنيم. خود ما داريم در چنين محيط ها و نشست هايي که دور هم جمع مي شويم آرام آرام رشد مي کنيم. درست است که با يک سري طبقات رابطه نداريم و يا اينکه با يک بيانيه کاري از پيش نمي رود ولي اگر تعداد همين بيانيه ها مثلا بشود صد تا حتما ايجاد حساسيت مي کند و تغييرات هم همينطور به وجود مي آيند. همانطور که از سال ۷۸ تا حالا واقعا فضا بيشتر از آن چيزي که انتظارش را داشتيم عوض شده است.
منصوره شجاعي نيز در ادامه صحبت هاي احمدي خراساني گفت: چيزي که در جنبش بايد به آن توجه شود اين است که با چه کسي و براي چه کسي داريم کار مي کنيم. اگر يک زن کارگر ميان ما نيست دليل نمي شود روي جنبش نيز به سوي او نباشد.
سپس بيتا طاهباز ـ از اعضاي هستيا انديش ـ پشت تريبون آمد و با تکيه بر دلسرد نشدن به خاطر گفت و گوهاي اين چنيني اظهار کرد: بايد اهدافمان را دو دسته کنيم. يکي استراتژي هاي بلند مدت و ديگري کارهاي کوتاه مدت مثل صدور بيانيه ها و برگزاري کمپين ها و ...
فريده ماشيني ـ از موسسه مطالعات و تحقيقات زنان ـ به نقاط مشترک بين مسايل و مشکلات زنان در جهان سوم اشاره کرد و پيشنهاد داد که پيدا کردن مشترکات مي تواند براي کار روي اينگونه مسايل راهگشا باشد. او به اينکه چقدر گفتمان زنان جدي شده است پرداخت و ابراز خوشحالي کرد که با نحله هاي فکري مختلف دور هم جمع شده ايم و کار مي کنيم.
مريم خاتمي دانشجويي که موضوع پايان نامه اش بررسي عملکرد NGO هاي زنان است بيان کرد که در طول تحقيقاتي که داشته به اين نتيجه رسيده است که ارتباطات بين المللي NGO هاي ايران و از جمله NGO هاي زنان کم است. وي گفت:اگر NGO هاي زنان ارتباط خودشان را با کميسيون حقوق بشر و امثال آن قوي کنند مي توانند بسيار زودتر به نتايج مطلوبشان برسند.
مرضيه مرتاضي از حداقل هاي يک جنبش که هدف و سازماندهي است نام برد و مشکل جنبش زنان را تازيانه هاي امنيتي اي بيان کرد که وجود دارند. او سپس به بررسي ماجراي قتل هاي محفلي کرمان اشاره کرد و گفت بايد با گزارش گيري از خانواده هاي مقتولان و وضعيت قاتل ها جامعه را نسبت به اين موضوع حساس کنيم تا با بستر سازي مناسب موضوع پي گرفته شود. همچنين مرتاضي درباره استقلال NGO ها و خبري که در آن در روزنامه شرق مورخ ۱۳/۳/۸۳ از سوي وزرات کشور نقل شده بود که NGO هاي غير فعال حذف مي شوند و با توجه به بودجه کلاني که در همين خبر ذکر شده بود که به NGO هاي زنان تعلق گرفته است گفت: بايد به ما پاسخ دهند که اين پول به کدام NGO ها پرداخت و در چه مسايلي خرج شده است؟تا دستآوردي نداشته باشند که با آن يکسري را حذف کنند.
سحر سجادي که به عملکرد پيشگيرانه بيشتر از اعتراض يا موضع گيري بعد از وقوع مساله اي اعتقاد دارد به سهميه بندي جنسيتي دانشگاه ها اعتراض کرد. او گفت اين سهميه بندي که به طور غير علني در دانشگاه هاي دارو سازي سال هاست که انجام مي شود الان در مرحله اجراي رسمي قرار دارد و بايد جدي در مقابل آن دست به عمل زد.
بعد از پيشنهاد منيژه عراقي راجع به دسته بندي موضوعات جلسه و تعهد گروه ها براي برداشتن يکي دو موضوع و کار بر سر آن؛ فائقه اشکوري مساله حراج دختران در فجيره را پيش کشيد و آن را مهم ترين موضوع روز زنان ايران خواند.
نوشين احمدي خراساني هم با تائيد حرف اشکوري گفت که مي توانيم با آماده سازي پلاکارهايي که روي آنها به دختران جوان راجع به قاچاق زنان هشدار داده ايم ؛اجازه ي نصب پلاکاردها را در اتوبوس هاي شرکت واحد و آرايشگاه ها بگيريم. احمدي خراساني موضوع قاچاق زنان و دختران را براي کار و بررسي در مرکز فرهنگي زنان انتخاب کرد.
فريبا داوودي مهاجر نيز تقسيم بندي جغرافيايي نواحي تهران و تقسيم آنها را بين گروهاي فعال زنان براي کار مداوم و پر اثر درباره مشکلات زنان ناحيه هاي مختلف پيشنهاد داد .سپس مريم ميرزا با بيان اينکه جنبش زنان هميشه از مسايل دانشجويي تغذيه کرده ولي به دانشگاه خوراک نداده است گفت :بايد با شناسايي پايگاه هاي خود در دانشگاه ها مسايل غير دانشگاهي زنان مثل همين قاچاق زنان را به دانشگاه بکشيم و در دانشگاه ها نيز ايجاد حساسيت کنيم تا دانشجويان هم با ما همراه شوند.
جلسه ي نشست فعالان و NGO هاي زنان که با ميزباني کانون هستيا انديش و با شرکت نماينده هايي از مرکز فرهنگي زنان، سايت زنان ايران، زنان اسفند، موسسه مطالعات و تحقيقات زنان، زنان هم آوا و ... برگزار شده بود در ساعت ۷ به کار خود پايان داد و موضوعات براي کار گروه ها مشخص شد:
۱- حذف تشکل هاي غير دولتي (مينو مرتاضي)
۲- زنان آسيب پذير (گروه زنان هم آوا)
۳- تقسيم تهران به بخش هاي مختلف (توسط گروه ها)
۴- کودک آزاري (آقاي افضلي)
۵- قتل هاي محفلي (منيژه نجم عراقي)
۶- قاچاق زنان (مرکز فرهنگي زنان)
۷- سهميه بندي (سحر سجادي)
جلسه بعدي نشست روز ۲۱ تير ماه به ميزباني فريبا داوودي مهاجر برگزار خواهد شد.
*شعر از نازنين مهدي نيا، از شماره نهم نشريه هستيا