مصاحبه روزنامه welt Junge با رائول ماهاجان ،شهروند آمریکائی عضو فعال جنبش صلح، نویسنده کتاب بوش، مسئول سایت اینترنتی www.empirenotes.org و کارشناس مسائل عراق.
Harald Neuber
Junge welt 04.06.2004
برگردان ناهید جعفرپور
طرح قعطنامه عراق توسط آمریکا ، طرح استراتژی قدیمی با لباسی جدید است.
سئوال: نظر شما در باره قطعنامه جدید آمریکا و بریتانیای کبیر که در سه شنبه گذشته
در شورای امنیت سازمان ملل متحد پیشنهاد شد، چیست؟
جواب : طبق این قطعنامه دولت موقت عراق با قدرت نیروی اشغالگر ادغام شده و قادر خواهد بود هر آنچه میخواهد انجام دهد و هر جور که میخواهد برای عراق تصمیم بگیرد . مضاف بر اینکه با این طرح برای عملیات آتی اش مصونیت لازم ایجاد خواهد شد. این همان محتوای "خود مختاری" چین در "جنگ تریاک" و ترکیه قبل از جنگ جهانی اول است. در واقع هیچ چیری نیست به جز شکل نو استعماری نوینی از حق تعیین سرنوشت.
سئوال: مردم عراق چه امکاناتی دارند که بتوانند بر این اشغال پایانی بخشند؟
جواب: این جنگ مسلحانه از جانب مردم ادامه خواهد داشت. در ماه آپریل برای اولین بار از زمان جنگ این مقاومت یک شخصیت سیاسی بخود گرفت به این مفهوم که از جانب شیعه ها ( الصدر روحانی) رهبری می شود. پشت الصدر آیت الله سیستانی نهفته است که رهبر روحانی شیعه های عراق است و در میان همه اپوزیسیون عراق مرکز توجه است. شورش سنی های عراق برعکس است به این صورت که آنان در زمان اشغال عراق و استقرار ارتش اشغالگر در فلوجه با آمریکا کنار آمدند. بعد از استقرار ارتش آمریکا در فلوجه و آشکار شدن عکس های شکنجه ها از زندان ابوقریب و سایر زندانهای عراق دیگر کاملا روشن شد که شورش مسلحانه در عراق در بعد وسیعی گسترده خواهد شد و از جانب مردم عراق مورد پشتیبانی قرار خواهد گرفت. حتی اگر ارتش اشغالگر در عراق برای همیشه مستقر گردد هرگز نخواهد توانست آنطور که آرزو دارد بر این مردم حکومت نماید.
سئوال: رئیس جدید دولت عراق ایجاد علوی بعنوان یک سیاستمدار منتقد آمریکا خودش را نشان داد. شما راجع به او چه فکر می کنید؟
جواب : علوی رابطه تنگاتنگ با سازمان آمریکائی سیا و همچنین دولت عربستان سعودی و "ام 16 " بریتانیائی دارد. برخی از شواهد حاکی این هستند که او آدم سختی است و در سال 1999 در عملکرد های تروریستی در عراق سهیم بوده است. او از پشتیبانی گسترده ای در میان مردم بر خوردار نیست. انتخاب شدن وی برای ریاست دولت نشان داد که دولت جدید جای پای شورای دولت قبلی را برداشته است و بعد از 30 یونی هیچ اتفاق مهم و تعیین کننده ای نخواهد افتاد.
سئوال: با وجود پیشرفت های اخیر؟
جواب: این پیشرفت ها هیچگونه تغییرات سیاسی را به همراه نداشته اند. مردم عراق
عصبانی اند و بخش اعظم آنان میخواهند که اشغال گران از عراق بیرون روند. در حالیکه
احزاب معروف عراق برای از دست ندادن محبوبیتشان در میان مردم، سیاست اشغالگران را
به نقد گرفته اند، همزمان با اشغالگران فعالیت نموده و عملیات نظامی و سیاست کنترلی
آنان را تحمل می نمایند. تمامی این احوال نسخه ای از دغل بازی و سوء استفاده از
قدرت می باشد.آنچه که در عراق می گذرد باتعریف من ار دمکراسی فرق دارد.