"اینها فقط قصد ایجاد ترس را دارند"

مصاحبه با حسین سینجری، سردبیر " اخبار روز عراق" در عراق

اشپیگل : 8 آپریل 2004

مصحبه گر: هانس میشائیل کلوت

برگردان: ناهید جعفرپور

"اینها فقط قصد ایجاد ترس را دارند"

حسین سینجری ، سردبیر روزنامه انگلیسی زبان عراقی " اخبار روز عراق" ، درمصاحبه ای با سایت اشپیگل آلمان در باره شورش سازمان مسلح واعظ شیعیان عراق" ال صدر" و نقش آینده سازمان ملل متحد  وچشم اندازبرگزاری یک انتخابات دمکراتیک در این کشور به نکات زیر اشاره نموده است:            

اشپیگل:آقای سینجری آیا عراق از این به بعد دچار یک جنگ داخلی خواهد شد؟

سینجری: نه، من فکر نمی کنم که در عراق جنگ داخلی شود. ما مشکلات اساسی داریم. اما نه جنگ داخلی. ال صدر جوان است و هواداران بسیاری را از میان فقیران و بی سوادان عراق دور خود جمع نموده است.او بدنبال یک نقش آفرینی سیاسی است. او خواهان رهبری شیعیان می باشد. اما از آنجا که این امر غیر ممکن است پس بازو هایش را به رخ می کشد.

اشپیگل: آیا صدر در این بزرگ طلبی تنهاست و یا کسانی پشت او قرار گرفته اند؟ 

سینجری: من مطمئنم که او به لحاظ مالی و اخلاقی و سیاسی از جانب ایران پشتیبانی می گردد. در حال حاظر یک نوع تهاجم ایرانی" نامی که من انتخاب کردم" در حال جریان است یعنی اینکه هزاران ایرانی به عراق می آیند. آنها در کربلا نقش پلیس را ایفا می کنند و همچنین پست های کلیدی را اشغال نموده اند و بسیاری از آنان زمین و خانه اینجا خریده اند.

اشپیگل: پس در این صورت ما شاهد یک کودتا هستیم تا یک قیام؟      

سینجری: این نه قیام است و نه کودتا. بلکه من بیشتر اعتقاد دارم این  اوضاع تظاهر نارضایتی و ضد و نقیض های متفاوت است و مهم تر از همه نشان دادن بازو است.                                                               

اشپیگل: شما وقایعی را که از جانب آمریکائی ها بر علیه ال صدر و نیروی مسلحش اتفاق افتاد چگونه بررسی می کنید؟
سینجری: این ماجرا خیلی دیر اتفاق افتاد. آمریکائی ها خیلی اشتباهات نمودند و این هم یکی از آن اشتباهات بود. تا کنون آنها موفق نشده اند اوضاع را در کنترل خود قرار دهند. آنها مثلا گذاشتند تا ایران ال صدر را پشتیبانی مالی نماید و بدین وسیله به آنها قدرت دهد.
اشپیگل: نظر عراقی ها در باره جنگ میان اشغالگران و شیعیان تند رو چیست؟ 

سینجری: مردم عادی کوچه و خیابان از ال صدر پشتیبانی نمی کنند. حتی اکثریت شیعه ها هم از او پشتیبانی نمی کنند. کردها و مسیحی ها هم این کار را نمی کنند. او تنها بازوی مسلحش را دور و بر خود دارد. این آدم های کتک زن از آنجا که چیزی برای از دست دادن ندارند هر کاری می خواهند می کنند. این یکی از مشکلات رهبری  شیعه هاست که اجازه داده است یک مرد جوان که در واقع بیسواد است ، بجای شیعه ها صحبت کند. 
اشپیگل:30 یونی امسال قرار است که در دو منطقه بحرانی عراق اختیارات دولت را عراقی ها بعهده بگیرند. آیا وقایعی که در چند روز اخیراتفاق افتاد، اجرای این تصمیمات را به مخاطره نخواهد انداخت؟   

سینجری: ما نمیدانیم که شرایط در روز های آینده چگونه خواهد بود. اما آنطوری که امروز به نظر می رسد ، من فکر نمی کنم که این قرار ها و وعده ها به اجرا درآیند.                                                     

 اشپیگل: با توجه به مسائل امنیتی فعلی عراق آیا نیروهائی که در عراق مستقرند ( آمریکا و غیره) در مجموع موفق خواهند شد نقش اساسی را در عراق بازی نمایند؟        

سینجری: من اعتقاد دارم که این امر در حال حاضر واقعی تر است تا در گذشته. دخالت سازمان ملل متحد و تدابیری که آنها اتخاذ خواهند نمود، امروز بیشتر از هر زمان دیگراز جانب مردم عراق پشتیبانی خواهد شد. عراقی ها از خشونتی که در خیابان ها در حال رخ دادن است ترس دارند و این اوضاع ترسناک ترین شرایط بعد از جنگ است. ال صدر موجودی ترس آور است و هوادارانش همچنین رعب آور می باشند.

اشپیگل: شما سردبیر تنها روزنامه انگلیسی زبان در عراق می باشید، وضعیت کنونی اسباب ارتباط جمعی عراق چگونه است؟ ( روزنامه ها و رادیو تلویزیون و...) 

 سینجری: ما روزنامه نگاران هم خواهان ایجاد دمکراسی در عراق می باشیم، طبیعتا از مشکلات بیشماری هم برخورداریم. اما متاسفانه تا کنون نه نیروهای اشغالگر و نه شورای دولت، هیچکدام کمک زیادی به روزنامه ها و نشریات و سایر نهادهای غیر نظامی اجتماعی نکرده اند. ما تنها هستیم هیچکس از ما پشتیبانی نمی کند. کمک ها بسیار بسیار بسیار ناچیزند. همانطور که اشاره کردم همه چیز در عراق به کجراه رفته است.                         

اشپیگل:چه زمان عراق برای یک انتخابات آزاد آماده است؟ 
سینجری : مردم انتظار دارند که تا پایان سال جاری این انتخابات انجام پذیرد. تنها من این سئوال را می کنم ، چه انتخابات آزادی خواهد بود وقتی که نشریات و روزنامه های مستقل عراق این چنین ضعیف هستند و حتی احزاب سیاسی در عراق وجود ندارند؟  چگونه ما خواهیم توانست یک انتخابات سراسری را داشته باشیم زمانی که آزادی کامل رفت و آمد برای ناظرین بین المللی وجود ندارد و یا کسانی رعب و وحشت را در سر راه دمکراسی پهن نموده اند و دمکراسی را تهدید می کنند؟  چگونه میتوان انتخابات آزاد داشت زمانی که نهاد های دمکراتیک در عراق وجود ندارند؟ حتی اگر انتخابات آزادی هم انجام پذیرد من اعتقاد دارم که نه آزاد است و نه بدون کلک.