بازگشت به صفحه نخست

حسين رفيعي از فعالان ملي  مذهبي:

 ورود ايران به  WTO  در شرايط فعلي خطرناك است

سرمايه _   هادي عابدي: حسين رفيعي ديدگاه اقتصادي غالب بر جريان ملي  مذهبي را سوسيال دموكراسي مي‌داند. او در گفت‌وگو با ستون «اقتصاد و احزاب» درخصوص ورود ايران به سازمان تجارت جهاني معتقد است، ورود ايران به  WTO  در وضعيت فعلي به هيچ‌وجه به سود صنعت و اقتصاد كشور نيست.

ورود ايران به سازمان تجارت جهاني از نگاه نيروهاي ملي- مذهبي چگونه ارزيابي مي‌شود؟

چنين بحثي در ميان نيروهاي ملي- مذهبي مطرح نشده است، ولي به نظر من منفي است.

علت مخالفت تان چيست؟

چون زيرساخت‌هاي اقتصادي ما براي مقابله با كالاهاي خارجي آمادگي لازم را ندارد و در اين مدت لطمات زيادي به صنايع ما وارد شده است، از اين‌رو در شرايط اينچنيني توانايي مقابله با كالاهاي خارجي را نداريم.

نهايتائ بايد به  WTO  بپيونديم يا نه؟

بعد از به دست آوردن توانايي‌ها، بله. اين دوره‌اي بوده كه خيلي از كشورها قبلائ طي كرده‌اند. چين حدود 25 سال درها را بست و بعد از ساختن زيرساخت‌ها در سال 1977 به اقتصاد جهاني پيوست.

نظر شما اين است كه ما هم بايد درها را ببنديم تا زيرساخت‌ها ساخته شوند؟

ما هنوز زيرساخت‌هايمان را نساخته‌ايم.

براي ساخت زيرساخت‌ها چگونه بايد عمل كنيم؟

در اين شرايط بايد با افزايش تعرفه‌ها از كالاهاي داخلي حمايت كنيم تا توليد در داخل اقتصادي شود. بايد جلوي قاچاق كالا را بگيريم كه متأسفانه تا به حال انجام نشده است. با اين كار باعث مي‌شويم توليد داخلي رشد كند و زيرساخت‌هاي توليد قوام بگيرد، بعد از اين مرحله مي‌توانيم با كالاهاي خارجي رقابت كنيم و به عضويت  WTO  بپيونديم.

يكي از اشكالاتي كه به توليدات داخلي گرفته مي‌شود نامرغوبي اين كالاها است بنابراين يكي از راه‌هاي بهتر شدن كيفيت توليدات داخلي را ورود كالاهاي خارجي و در نتيجه رقابتي كردن توليدات در بازار داخلي مي‌دانند.

راه بالا بردن كيفيت، بالا بردن استانداردهاست و اين در حالي است كه ادارهء استاندارد ما قدرت كافي ندارد و با بالا بردن تعرفه‌ها امكان رشد كمي و كيفي توليدات داخلي وجود دارد. در صورتي كه اگر ما به  WTO  بپيونديم خيلي از صنايع ما به دليل اين‌كه توان رقابت ندارند، نابود مي‌شوند.

به نظر شما صرفائ با بستن درها مي‌توان به تقويت و بهبود زيرساخت‌ها پرداخت؟

صرف بستن درها باعث بهبود زيرساخت‌ها نمي‌شود، بلكه با تقويت استانداردها و تقويت مؤسسه استاندارد صنعتي كه تبديل به يك نهاد قدرتمند بشود و قادر به اتخاذ هر تصميمي در راستاي افزايش كيفيت‌ها باشد مي‌توان به تقويت زيرساخت‌ها پرداخت. اين راهي است كه خيلي از كشورها مثل آلمان، انگليس، آمريكا، چين و ژاپن رفته‌اند، در حالي كه تمام كشورهاي صنعتي دنيا  اين مسير را رفته‌اند ما چرا از تجربيات آنها استفاده نكنيم؟!